ناشناس
کودکم خیلی گریه می کنه" علت و درمانش چیه؟
با سلام. من دختری دو ساله و چهار ماهه دارم. اون دختری مهربون، با محبت، دوست داره همه ی کار رو خودش انجام بده، حتی کارهای بزرگترها رو، مشکل اینه وقتی جایی میریم همه ش به من می چسبه قایم میشه، اعتماد به نفس نداره، همیشه سعی میکنه خواسته ش رو با گریه بگه، من در روز اصلا با گوشی ور نمیرم فقط وقتی کسی برام زنگ بزنه اون هم زود قطع میکنم ولی دخترم همه ش ازم گوشی میخواد وگرنه گریه شدید میکنه، دنبال باباش هم خیلی گریه میکنه با خوراکی با بازی با هیچی ساکت نمیشه حتی براش قصه گفتم فایده نداشته، وقتی من و دخترم بیرون میریم دیگه داخل خونه نمیاد که باید تا دقایقی گریه کنه، پارک بریم حتی من برای این که گریه کنه سه چهار ساعت پارک بودم تا پدرش اومده دنبالمون، منم میخوام ببرمش خونه خودش رو به این ور اون ور میزنه نمیاد، منم توی شهرم تنهام همسرم ساعت زیادی نمیتونه برامون وقت بزاره، دخترم اینقدر در روز گریه میکنه زیر چشماش سیاه شده، من از این وضع خیلی عصبی شدم بهم یاد بدین چطور برخورد کنم.
مشاور: خانم ضیایی
سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "دختر دو سال و چهار ماهه ای دارید که اعتماد به نفس نداره، برای هر خواسته ای خیلی گریه می کند": علاوه بر اینکه ژنتیک نقش مهمی در خلق و خوی افراد دارد، محیط پیرامون مثل شیوه ی فرزندپروری، نحوه ی برخورد پدر و مادر با کودک، ...تاثیر مهمی در شکل گیری رفتارهای کودک دارد. یعنی یکی از نکات مهمی که ما روانشناسان برای علت رفتارهای کودک مورد بررسی قرار می دهیم، نوع برخوردها، واکنش ها، تعاملات و.... والدین با کودک هست.
- اینکه فرزندتان دوست دارد بیشتر کارها را خودش انجام دهد، به خاطر نیاز به استقلال و خودمختاری هست. بنابراین لازم هست شما بزرگوار به این نیاز کودک احترام بگذارید، امر و نهیش نکنید، به قول معروف دست و پای کودک را نبندید تا او آزادی عمل داشته باشد و مجبور به لجبازی با شما نشود. برای این منظور محیط خانه را امن کنید وسایل تیز و برنده و شکستنی را از دسترسی کودک خارج کنید تا او فرصت لازم برای کنجکاوی کردن و اکتشاف را داشته باشد در غیر این صورت، اعتماد به نفس کودک از بین می رود.
- نکته ی بعدی: اینکه کودک شما چسبنده هست، لازم است مهارت های اجتماعی به کودک را بیاموزید. چگونه دوستیابی، سلام کردن، تعارف کردن خوراکی به دوستان، بازی کردن با همسن و سال ها. در منزل از قبل با هم این مفاهیم را تمرین کنید و در پارک، مهمانی،اماکن عمومی و... به عنوان فرصتی برای آموزش تعاملات اجتماعی استفاده کنید. مثلا یک خوراکی به دست کودک خود بدهید که به کودک دیگر تعارف کند، به او سلام کند و از او بخواهد با هم بازی کنند. در واقع از بچه ای که خجالتی هست نباید یکباره انتظار داشت در جمع، ابراز وجود خوبی داشته باشد بلکه باید از قبل، آموزش های لازم را به او داد و به تدریج کودک را برای معاشرت آماده کرد.
- برای گریه و بی تابی های کودک لازمه زمینه های بروز بهانه گیری های دختر خود را شناسایی کنید، تا بتوانید از موقعیت های تنش زا، جلوگیری کنید. مثلا زمان هایی که گرسنه، بیخواب، خسته، بیمار و....هست شاید بیشتر بهانه بگیرد بنابراین لازم هست در همچین موقعیت هایی کودک را بیرون از منزل نبرید و یا راه چاره ای برایش در نظر بگیرید.
- زمانی که کودک می خواهد از طریق نامطلوب به خواسته اش برسد، تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و تسلیم نشوید و خواسته اش را اجابت نکنید. به رفتارهای آزاردهنده او بی اعتنایی کنید و به او بگویید که به جای کج خلقی چگونه میتوانست بهتر رفتار کند و رفتار درست را برای او اجرا کنید و از او بخواهید ان را اجرا نماید. پس از اینکه کودک رفتار مناسب را انجام داد به او پاداش دهید. در مقابل رفتارهای نامناسب کودک لازم هست خیلی محکم و مقتدرانه بایستید.
- می توانید در قالب قصه و بازی به کودک خود آموزش دهید تا خواسته ها و احساسات خود را بدون گریه و جیغ و داد مطرح کند. مثلا شما مادر عزیز می توانید عکس احساسات مختلف مثل خشم، ترس، ناراحتی،... را برای فرزندتان بکشید و در قالب قصه ای زیبا، نامگذاری احساسات را به او یاد دهید و از او بخواهید به جای گریه کردن، اسم احساسش را بیان کند.
- گاهی اوقات به جای جر و بحث کردن با کودک میتوان حواس او را پرتاب کرد. مثلا وقتی می دانید فرزند شما حاضر نیست از پارک به خانه بیاید، مسافتی را تا منزل با فرزند خود مسابقه بگذارید و با خنده و شادی او را به سمت خانه بکشانید.
- همچنین لازم است محیط خانه را با خاطرات خوشایند همراه کنید. از قبیل اینکه در خانه یک خوراکی خوشمزه مثل کیک یا بستنی یا غذای مورد علاقه اش را برای برگشت از پارک تدارک ببینید یعنی همانطور که کودک شادی در پارک را تجربه می کند، حس نکند الان با امدن به منزل دیگر خوشحالی اش به پایان می رسد. و در نهایت، برای بررسی علت گریه های کودک، بهتره به روانشناس مراجعه کنید.
موفق و پیروز باشید.
