با سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
دوست عزیزم، به دلیل نبود امکان مصاحبه و گفتگوی دوطرفه و عدم اطلاع ما از شرایط دقیق شما، ما ناچاریم بر اساس توصیحات ذکر شده در همان پیام به شما پاسخ دهیم. لذا از اینکه نتوانستم حال شما را به طور کامل درک کنم و اگر احیانا تشخیص بنده ناصحیح بوده، عذرخواهم.
دوست نازنینم سعی میکنم تنهایی تان را درک کنم و میدانم دوست دارید بدون الوده شدن در هوس رانی ها و اشتباهات هم سن و سالانتان، به اینده ای اطمینان بخش برسید اما اکنون که شرایط مهیا نیست و باید صبر کردن را تمرین کنید. میدانم این صبر به به اسانی کلماتی که ادا میشود، نیست اما راه دیگری هم برای گذشت زمان وجود ندارد. پیشنهاد میکنم، ذهن خود را از انحصار امدن خواستگارتان و ثانیه شماری برای ان، منصرف کرده و با مشغول ساختن خود به کارهای مورد علاقه هر چند کوچک و پذیرش شرایط خود را ارام سازید. البته آموزش کار هنری برایتان بهتر است. در بین دختران هم سن و سالتان دخترانی پیدا میشوند که همانند شما عاقل و سر به راه باشند، سعی کنید با انها در ارتباط باشید. کتاب داستان های کوتاه یا رمان های دوست داشتنی خود را مطالعه کنید و جوری برنامه ریزی کنید که کمتر بیکار باشید. مشغول ساختن و پر کردن اوقات فراغت، خود بخود سبب انگیزه و نشاطتان میشود.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.