ناشناس
فرزندم رفقای خوبی نداره. واقعا چکار کنم؟
با سلام. مادری هستم که همسرم را از دست دادم. برای تربیت بچه هامون خیلی تلاش نکردیم البته بی تفاوت هم نبودیم. خودم اهل نماز و دوست دار خدا و خوبی ها و کارهای خیر هستم. ولی متاسفانه بعد از مرگ همسرم پسرم خیلی بد شده. از من حسابی نمیبره. میره بیرون دیر میاد. سیگار میکشه. مشکوک به مشکلات دیگه هست. عاشق موتور سواریه. هر لحظه میاد و میگه موتورم خرابه. برای تعمیرش پول میخواد بدم. نگرانم که ایا راست میگه یا پولها برای کار دیگه ای میخواد. ندم جنجال داریم. به خدا خیلی فشار بهم میاد. هم عذاب وجدان که چرا در کودکی خوب مراقب نبودم و هم ناراحت از وجود این بچه که فقط دردسره. یه راهکار عملی بهم بدین. باهاش مهربونم. نیازهاش رو براورده میکنم. اون هم آرومه و بد نیست. ولی مدام میره بیرون و دیر میاد. رفقای خوبی نداره. واقعا چکار کنم که این عذاب رو توی آینده نداشته باشم که چرا فلان کار رو نکردم. مدرسه را ترک کرده. دنبال کار پر درامده. در حالی که ارث بزرگی بهش میرسه. ولی نمیدونم بهش بگم که چقد پول بهش میرسه که اینقدر دنبال پول نباشه یا نگم؟ بارها راجع به خطرات مواد مخدر بهش گفتم ولی میترسم که معتاد بشه. الان چه کنم که مطمئن بشم معتاد هست یا نه و چه کنم؟ تو را خدا زود جواب بدید.
مشاور: خانم قربانی
با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
به تنهایی مسئولیت تربیت فرزندان را به دوش می کشید. در کنار تنهایی های خود، بزرگترین دغدغه تان اینده پسرتان است که سربراه شود و در میان دوست و اشنا سربلند باشد و مایه افتخار.
مادر ارجمند، نگرانی شما قابل درک است اما اینکه اکنون به فکر اصلاح رفتارهای فرزندتان باشید، اندکی دیر است و زیرا رفتارهای کنونی او نتیجه گذشته و تربیتی است که قبلا دریافت کرده است. به نظر میرسد او شما را بسیار منعطف می بیند و پس از از دست دادن کنترل پدرش، تمایل دارد با استقلال بیشتر رفتار کند که مشکلات کنونی نیز در این امر ریشه دارد. راهکار عملی برای مدیریت رفتار فرزندتان، ابتدا این است که ویژگی های دوره رشدی او را در نظر بگیرید و رفتار خود را مطابق با ان تنظیم نمایید. مثلا اگر نوجوان است فقط با رفتار و هدایت غیر مستقیم‌به او اموزش دهید و اگر جوان است باید با پذیرش او و مشروط کردن شرایط پیش بروید. روش تربیتی خود را تغییر دهید و بجای تغییر موضع پس از اصرار فرزند، از ابتدا موضع خود را اعلام‌کرده و تا اخر نیز به ان پایبند باشید تا فرزندتان از رقت قلب شما سو استفاده نکند. قاطعیت خود را بالا برده و بجای مراقبت مادرانه بیش از حد به او مسئولیت دهید و او را سرپرست خانواده معرفی کنید.
به او امتیاز بیهوده ندهید و حمایت افراطی نداشته باشید و فقط در ازای انجام تکالیف و مسئولیت، امکانات در اختیارش قرار دهید. اگر احساس میکنید اهل اینده نگری نیست، لزومی ندارد میزان ارث او به طور واقعی برایش اعلام نمایید و در صورت عدم احراز شایستگی مدیریت اقتصادی و یا نداشتن هوش اقتصادی حتی میتوانید مالکیت ارث را به عهده خود بگیرید و به صورت مشروط اموال را در اختیار او بگذارید. از یکی از اقوام نزدیک مانند برادرتان یا عمویی که پسرتان از او حرف شنوی دارد، کمک بگیرید تا ضمن هدایت و همراهی و الگو دهی به او، شرایط رفتاری و عملکرد بیرون از منزل او را بررسی نماید. برای کاهش نگرانی بیش از حد خود نیز حتما به مشاوره حضوری مراجعه فرمایید تا این نگرانی ها سبب برخورد هیجانی و اشتباه شما نگردد و با بررسی دقیق تر شرایط، راهکارهای عملی تر در مدیریت رفتار فرزندتان با شما ارائه دهد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.
