با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
به تنهایی مسئولیت تربیت فرزندان را به دوش می کشید. در کنار تنهایی های خود، بزرگترین دغدغه تان اینده پسرتان است که سربراه شود و در میان دوست و اشنا سربلند باشد و مایه افتخار‌.
مادر ارجمند، نگرانی شما قابل درک‌ است اما اینکه اکنون به فکر اصلاح رفتارهای فرزندتان باشید، اندکی دیر است و زیرا رفتارهای کنونی او نتیجه گذشته و تربیتی است که قبلا دریافت کرده است. به نظر میرسد او شما را بسیار منعطف می بیند و پس از از دست دادن کنترل پدرش، تمایل دارد با استقلال بیشتر رفتار کند که مشکلات کنونی نیز در این امر ریشه دارد. راهکار عملی برای مدیریت رفتار فرزندتان، ابتدا این است که ویژگی های دوره رشدی او را در نظر بگیرید و رفتار خود را مطابق با ان تنظیم‌ نمایید. مثلا اگر نوجوان است فقط با رفتار و هدایت غیر مستقیم‌به او اموزش دهید و اگر جوان است باید با پذیرش او و مشروط کردن شرایط پیش بروید. روش تربیتی خود را تغییر دهید و بجای تغییر موضع پس از اصرار فرزند، از ابتدا موضع خود را اعلام‌کرده و تا اخر نیز به ان پایبند باشید تا فرزندتان از رقت قلب شما سو استفاده نکند. قاطعیت خود را بالا برده و بجای مراقبت مادرانه بیش از حد به او مسئولیت دهید و او را سرپرست خانواده معرفی کنید.
به او امتیاز بیهوده ندهید و حمایت افراطی نداشته باشید و فقط در ازای انجام تکالیف و مسئولیت، امکانات در اختیارش قرار دهید‌. اگر احساس میکنید اهل اینده نگری نیست، لزومی ندارد میزان ارث او به طور واقعی برایش اعلام نمایید و در صورت عدم احراز شایستگی مدیریت اقتصادی و یا نداشتن هوش اقتصادی حتی میتوانید مالکیت ارث را به عهده خود بگیرید و به صورت مشروط اموال را در اختیار او بگذارید. از یکی از اقوام نزدیک‌ مانند برادرتان یا عمویی که پسرتان از او حرف شنوی دارد، کمک بگیرید تا ضمن هدایت و همراهی و الگو دهی به او، شرایط رفتاری و عملکرد بیرون از منزل او‌ را بررسی نماید. برای کاهش نگرانی بیش از حد خود نیز حتما به مشاوره حضوری مراجعه فرمایید تا این نگرانی ها سبب برخورد هیجانی و اشتباه شما نگردد و با بررسی دقیق تر شرایط، راهکارهای عملی تر در مدیریت رفتار فرزندتان با شما ارائه دهد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.