ناشناس

گوشی می خوام ولی والدینم برام نمی خرن " چه کنم؟

سلام. به مامانم میگم گوشی میخوام میگه هنوز کوچیکی و زوده. اون وقت وقتی تمیزی این جور چیزها باشه می گه بزرگ شدی. ما تکلیفمون از بیخ روشن نیست. بعضی وقتها میگه پول نیست اما فکر کنم پول واسه ی گوشی نیست چون سر دو ماه باید چه واسه ی من یا خودش طلا بخره. انگاری پولهاش فقط واسه ی طلا و لباس و خونه و پس اندازن. بابامم حرفش اینه می گه مدیر مدرسه گفت گوشی نه یعنی نه. امروز می خواستم مثلا خود کشی کنم قرصی به جز سرما خوردگی پیدا نکردم 5 تا خوردم به جای اینکه بمیرم خوابم برد. من چی کار کنم؟
جمعه، 10 آبان 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

ناشناس

گوشی می خوام ولی والدینم برام نمی خرن " چه کنم؟

ناشناس ( تحصیلات : راهنمایی ، 14 ساله )

سلام. به مامانم میگم گوشی میخوام میگه هنوز کوچیکی و زوده. اون وقت وقتی تمیزی این جور چیزها باشه می گه بزرگ شدی. ما تکلیفمون از بیخ روشن نیست. بعضی وقتها میگه پول نیست اما فکر کنم پول واسه ی گوشی نیست چون سر دو ماه باید چه واسه ی من یا خودش طلا بخره. انگاری پولهاش فقط واسه ی طلا و لباس و خونه و پس اندازن. بابامم حرفش اینه می گه مدیر مدرسه گفت گوشی نه یعنی نه.
امروز می خواستم مثلا خود کشی کنم قرصی به جز سرما خوردگی پیدا نکردم 5 تا خوردم به جای اینکه بمیرم خوابم برد. من چی کار کنم؟


مشاور: خانم کرمانی

سلام دوست عزیز سپاس از اعتماد شما به راسخون، امیدوارم این پاسخ بتواند برای شما راهگشا باشد.
دوست عزیز می توانم حدس بزنم که کنترل و مدیریت والدین بر مسائل فرزندانشان می تواند گاها سخت باشد، چون همه ما این دوران را تجربه کردیم که چیزی را خواستیم اما والدین نخواسته اند و البته تمام هدف والدین این است که کمک کنند تا نوجوانانشان بتوانند به سلامت این مرحله از رشد و زندگی شان را پشت سر بگذارند و اگر سعی کنید طوری دیگر به قضیه نگاه کنی می بینی که کنترل و نظارت آنها خیلی هم بد نیست فکر کنید می توانستید هر تصمیمی بگیرید و هر کاری می خواستی انجام دهی تا به امروز ممکن بود چقدر آسیب دیده باشی به اضافه اینکه لازم هست اذعان کنم که طبیعت و وظیفه والدین به لحاظ تجربه و آگاهی که دارند این است که کارهای فرزندانشان را مدیریت و نظارت کنند و طبیعت نوجوان به واسطه حساسیت زیاد این سن و شرایط خاص نوجوان چه از لحاظ فیزیولوژی(تغییرات هورمونی) و چه از لحاظ روحی، نیاز به مراقبت بیشتر چه از طرف والدین و چه از طرف خود شما دارد، البته این دوران گذرا است و شما زودتر از اینکه فکر کنی به استقلال خواهی رسید.
دوست من با تمام این توضیحات اگر شما خواسته معقولی دارید باید از طرف والدین شنیده بشود و شما هم باید بتوانید به درستی و به زبان احترام خواسته معقولتان را بیان کنید نه این که رفتارهایی را انجام بدید که پرخطر باشد شما باید مسئله را بررسی کنید که چرا والدینم برای من گوشی موبایل نمی خرند و بعد این مسئله را بررسی کنید که تا بحال والدین کدام خواسته هایت را براورده کردند مطمئنا خواسته های معقول شما از طرف آنها شنیده شده دو با خودت چک کنید این شما را از خطاهای شناختی و بدبینی و پیش بینی و قضاوت نادرست دور می کند و باعث می شود به مسئله ای که بین شما و والدینتان پیش آمده از زاویه واقعی تر و به دور از هیجانات منفی نگاه کنی و از طرف دیگر با توجه به مراجع شما به مشاور نشان می دهد که شما برای زندگی خودت ارزش قائلی چون همه ما می دانیم زندگی بسیار ارزشمند است تا بخواهیم چنین واکنشات شدید به مشکلات کوچک نشان بدهیم و این واکنشات شدید در بعضی موارد بیشتر به جهت شرایط سنی و تداخلات هورمونی شما در این سن است. و پیشنهاد می کنم خودتان هم کمی در مورد مضررات گوشی همراه برای در گوگل سرچ کنید. اما در آخر یک تکنیک رفتاری هم می توانید انجام بدید مثلا :می توانید با والدینتان صحبت کنید و نیازتان را بیان کنید و بعد به آنها پیشنهاد بدهید که برای اینکه آنها هم نگران نباشند شما برای موارد ضروری از موبایل آنها با هماهنگی خودشان استفاده کنید و به این شکل هم نیاز شما رفع می شود و هم نگرانی های آنها کمتر می شود تا انشالله از این مرحله عبور کنید
دوست عزیز همیشه برای رفع مشکلات تلاش کنید. با گفتگو و بیان خواسته ها به شیوه درست و گاهی با تعدیل دادن خواسته هاتان ،یعنی سعی کنید دنبال راه حل های جدید و سالم باشید
امیدوارم موفق و عالی باشید.



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.