با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
مادر ارجمند، سوال کودک شما از روی کنجکاوی های دوران کودکی اوست و برخورد صحیح شما میتواند به رشد این حس و همچنین اعتماد به نفس و جرات مندی او کمک شایانی داشته باشد. پیشنهاد میکنم در پاسخ به سوال کودکتان، ابتدا با او همدل و همراه شوید و احساس او را مبنی بر علاقه به داشتن کودک بپذیرید و او را به دلیل حس مادرانه ستایش کنید.بگویید که وای چقدر خوب است که دوست دارد مادر شود. این توجه به مادر شدن در شکل گیری هویت جنسی او در آینده کمک خواهد کرد. در ادامه به توجه به فهم کودکتان، به صورت اقناعی به او پاسخ دهید. یعنی فقط او را از سوال عبور دهید. و به جای واکنش نشان دادن به قبح سوال و..، با ارامش لبخند به او بگویید که کودکان هدیه خداوند به افرادی است که ازدواج میکنند و خانواده تشکیل میدهند. ما اکنون خانواده هستیم و خدا تو را به ما هدیه داده است. اگر باز سوال کرد که من هم میخواهم خانواده باشم و ...، به او بگویید که خیلی خوب است که خانواده داشتن را دوست دارد و اگر میخواهد به آن مرحله برسد باید ابتدا رشد کند، غذا بخورد، ورزش کند و درس بخواند، کارهای خانه و مدیریت خانه را یاد بگیرد تا خداوند به او اجازه ازدواج بدهد و سپس ... . البته مجددا تاکید میکنم که باید گفتگوی شما با سطح فهم و درک و دانایی کودکتان یکی باشد. گفتگوی فوق به او به صورت غیر مستقیم مسئولیت پذیری و طی مراحل و توجه به کانون خانواده را اموزش میدهد و از ابتدا این نهاد را در ذهن او به عنوان یک امر مقدس و پر اهمیت جا میاندازد بدون اینکه مجبور باشید در حاشیه ها گم بشوید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.