با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
همدلی یعنی  درک دنیای اختصاصی مخاطب. به طوری که فکر کنید خودتان همراه با او در همان فضا هستید و گویا از درون خودتان‌ سخن میگویید. بهتر بگویم وقتی قرار است با فردی همدلی کنید باید همانند او و در موقعیت او و از زاویه دید او به مسئله نگاه کنید. طبیعتا صد در صد مانند او آن ماجرا را نخواهید دید. اما زمانی که تلاش میکنید در جای او قرار بگیرید، نگرش تان بسیار به او شبیه خواهد شد و مخاطب تان کاملا حس میکند که حرف و مشکلش فهمیده میشود و فاصله بین او و شما بسیار کم شده. در همدلی شما میتوانید با انعکاس دادن و یا خلاصه کردن‌ حرفهای مخاطب تان‌ این درک را به او نشان دهید. مثلا همسرتان دیرتر از همیشه از سر کار به منزل رسیده و عنوان میکند با ارباب رجوع یا همکارش بحث کرده و عصبانی است. در این شرایط وظیفه شما همدلی ست. یعنی به جای غرزدن به جهت دیر رسیدن یا راه حل دادن به او برای بحث نکردن با همکار و... و یا مچ گرفتن و یا بیان "دیدی گفتم..." ها، ابتدا اجازه دهید او توضیحات را بدهد و با دقت گوش کنید. با تاییدی که به صورت زبان بدنی دارید این گوش دادن را نشان دهید، سپس خلاصه ای از حرف های او را تکرار کنید و یا احساس ناراحتی، رنج و هر آنچه فکر میکنید در او ایجاد شده(با قرار دادن خود در موقعیت او ) را منعکس کنید. این میشود همدلی و معمولا این‌ کار برای خانمها بسیار راحت تر از مردان است به شرط انکه فقط خود را نبینند و متوقعانه و خودخواهانه به دنبال تامین شرایط خود نباشید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.