با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
اختلاف عقیده و‌ سلیقه خود و همسرتان باعث شده تا به تنگ بیایید و مسیر خود را از همسرتان جدا ببینید و زندگی تان‌ را به محلی پر از مشاجره قلمداد کنید.
دوست جوان، سعی میکنم حال شما را درک‌ کنم‌ و در پاسختان باید شما را به یاداوری روزهای آشنایی و انتخاب دعوت کنم.‌ من نیز با شما هم عقیده هستم و بر توافق زوجین در امور اعتقادی و سلایق و نوع نگرش تاکید دارم. اما زمان بررسی و توجه به این مسئله، روزهای آشنایی دختر و پسر است. دختر و پسر با پسوند ازدواج همسفر و همراه و هم سرّ زندگی خود را انتخاب میکنند و باید با چشمان باز و دقت فراوان، و بر پایه خودشناسی به انتخاب شریک‌ زندگی بپردازند تا در طی مسیر زندگی از همراهی یکدیگر مسرور باشند نه پشیمان و آزرده خاطر. پس از ازدواج، وظیفه انها این‌ است که سازگاری را در پیش بگیرند. سازگاری هم فقط تحمل کردن نیست‌ بلکه قلق یابی ست و رعایت حال طرفین بر پایه ایجاد نشاط. پیشنهاد میکنم اندکی از شرایط فاصله بگیرید و به این بیندیشید که زندگی تان و همسرتان را چقدر دوست دارید.‌ اگر بودن در کنار او برایتان ارزشمند بود، با خود تصمیم بگیرید که دیگر خواهی -فلسفه ازدواج- را مبنا قرار داده و با یک‌ مشاور به صورت حضوری در ارتباط باشید و با صحبت در مورد جزییات امور، راه حلی برای تعارضات خود بیابید. پیشنهادات ذیل نیز در این زمینه میتواند برایتان‌ سودمند باشد:
- با همسرتان در مورد اختلاف سلیقه ها صحبت کنید و برای خود محدوده تعیین‌ کنید. در مواقع با هم‌ بودن حد وسط و در مواقعی که محدوده و زمان اختصاصی هر فرد است، علایق خود را دنبال نمایید.
- در مورد دلایل عقاید خود صحبت نموده و هر کدام‌ سعی کنید از موضع فرد مقابل به ان نگاه کنید تا درک‌ بهتری از دیدگاه او داشته باشید.
- مهارت گفتگو را با رعایت تمام نکات بیاموزید. اگر زوجین گفتگو را خوب بلد باشند، بزرگترین اختلافات هم قابل حل خواهد بود.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.