با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
مادر جوان، فرزندتان نوجوان است و در دوستی ها، فرزند شما بخاطر جنس زنانه اش به لحاظ عاطفی حسابی درگیر شده و چون این جدایی هم به اجبار بوده، شدت ناراحتی و خشم و پژمردگی او بیشتر خواهد بود. البته اینها گذارست و نیاز به زمان دارد تا خاموشی و جایگزینی عاطفی حاصل شود. ​​​نحوه جدایی او از این وابستگی را به طور دقیق مشخص نکردید، امیدوارم بین شما و فرزندتان حرمتها و احترام خدشه دار نشده باشد. در هر حال اکنون وظیفه شما پس از صبر این است که با کج خلقی های او مدارا کنید. سعی کنید محبت و توجه بیشتر نثارش کنید. برایش وقت بگذارید و با او هم‌ کلام‌ شوید. اجازه دهید او حرف بزند و شما شنونده حرفهایش باشید بدون قضاوت و مچ گیری. در برخی امور که دردسرساز نیست، به او آزادی بدهید و استقلالش را قبول کنید. سعی کنید با دوستان همجنسش دوست شوید و زمینه ارتباط بیشتر با انها را از هم اکنون مهیا سازید. حتی میتوانید انها را به منزل تان دعوت کنید و پذیرای شان باشید. برایش هدیه بخرید و سعی کنید دوست داشته هایش را براورده سازید. محبت کلامی و واژه های عاطفی مانند دوستت دارم، تو بهترینی، تو خاص هستی، لنگه نداری، خیلی زیبایی و... را به کرات در جملات و گفتگوهای خود استفاده کنید حتی بی بهانه. در نهایت اگر مدت زمان این افسردگی و رخوت طولانی شد میتوانید او را نزد یک مشاور ببرید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.