علایم و نشانه‌های تشخیص «منی» طبق دیدگاه‌های فقها چنین است:
 

همه‌ی مراجع عظام (به جز آیات عظام بهجت، صافی و مکارم): خروج منی در مردی که سالم است و مریض نیست، سه نشانه دارد:
1. همراه با شهوت باشد.
2. با جستن بیرون آید.
3. بدن سست شود.

اگر هیچ‌ یک از نشانه‌های سه‌گانه و یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی‌شود، مگر آن‌ که از راه دیگری یقین کند که منی است.
 

ولی در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن و سست شدن بدن، بیرون آید، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد، در حکم منی است. 

آیات عظام خویی و نوری همدانی: «در افراد مریض لازم نیست آن آب، با جستن بیرون آید».