با سلام و وقت بخیر خدمت شما همراه گرامی راسخون
 

خوشحالم که در این مسیر  کنار شما هستم
 

مشغولیت بیش از اندازه در فضای مجازی یکی از آسیب هایی است که متأسفانه این روزها گریبانگیر فرزندان ما شده است . جهت رفع این مسأله لازم است والدین ، اقتدار والدی خود را  حفظ نمایند و حتی اگر در شیوه ی تربیتی خود این اقتدار را ندارند لازم است با کمک یک مشاور این مهارت را یاد بگیرند .
 

اقتدار به هیچ وجه به مفهوم خشونت و ترس و ارعاب نیست، «اقتدار یعنی ثبات در رفتار» و همین که والدین برنامه هایی را که به صورت قانون یا به شکل فرمان و دستور به کودک اعلام کرده اند را عوض نکنند، پدر و مادر مقتدری به حساب خواهند آمد. اقتدار یعنی حرفی را که به کودک زده ایم عوض نکنیم. بنابراین والدین باید روی حرف خود بایستند و حرف های خود را به راحتی با بدخلقی و چانه زنی کودک تغییر ندهند، همچنین کودک بداند که نفر اول خانواده نیست و با والدین خود فاصله ای دارد که با بزرگ شدن، آرام آرام هم سطح آن ها خواهد شد، بنابراین هنگامی که والدین محدودیت هایی مانند ساعت خواب یا ندیدن برنامه تلویزیونی  مخصوص بزرگسالان و یا استفاده از تلفن همراه و فضای مجازی و یا  و… . را اعمال می­کنند که کودک موظف است آن ها را اجرا نماید. قدرت به همراه خرد (عقل) اقتدار محسوب می­شود و قدرت بدون خرد، چیزی نیست جز استبداد و دیکتاتوری
.

همیشه مخالفت کردن و همیشه تسلیم شدن، پیامدهای سنگینی دارند. برای حل کردن چنین مواردی، باید یاد بگیرید که وقتی منظورتان نه است، «نه» بگویید و دیگر نظرتان را عوض نکنید. این کار آسان نیست؛ به ویژه برای والدینی که مشغله شان زیاد است ولی کار شدنی است ، کافیست چند باری امتحان کنید و از اینکه والد خودخواهی خوانده شوید نترسید و نگران نباشید .
 

اما گاهی این اقتدار والدینی موانعی را با خود دارد . این موانع گاهی عبارتند از :  بگو مگو کردن و سر و کله زدن با فرزند ، بی احترامی به او ، رفتار تند و خشن والدین ، به کار بردن واژگانی مثل فوری ، همین الان ، من می گویم و ... ، توقع زیاد از فرزند ، در نظر گرفتن مجازاتی که قادر به اجرای آن نیستید ، قولی که به او می دهید را  عملی نمی کنید و محرومیتی را که برای او در نظر گرفته اید اعمال نمی کنید .
 

برای مسأله ی استفاده بیش از حد از فضای مجازی و درگیر شدن در بازی های کامپیوتری لازم است کمی مقتدرانه تر رفتار کنید ، یعنی باید برای استفاده از این فضا و بازی ها زمان خاصی را در نظر بگیرید ( بهتر است این زمان توافقی بین نوجوان و والد باشد ) البته بیشتر از یک ساعت و نیم در  طول روز نباشد و اگر بیشتر از این زمان شد لازم ایست والدین با اقتدار والدی خود وارد شده و از ادامه ی استفاده ی فرزند جلوگیری به عمل آورد . البته این کار نباید با تنبیه و توبیخ و سرزنش باشد.
 

در مورد اینکه از مذهب و دین  زده شده و قید خانواده و اطرافیان را نیز  زده است ، باید بگویم متأسفانه گاهی رفتارهای مذهبی ما والدین باعث می شود که فرزندانمان از دین و مذهب زده شوند و تمایلی به انجام واجبات نشان ندهند .
 

وقتی من والد نمازاول وقت می خوانم و به آن مقیدم اما تأثیر یک نماز روی انسان می گذارد در من مشاهده نمی شود و من دائماً با فرزندم چالش و مسأله دارم ، کم کم باعث می شود که فرزندم نیز از دین زده شود . یکی از اثرات نماز بر روی ما صبر و بردباری است که متأسفانه این روزها خیلی در ما دیده نمی شود .
 

پیشنهاد می کنم حتما در ً سبک تربیتی و روال رفتاری با فرزندتان تجدید نظر بفرمایید ، در این مسیر می توانید از یک مشاور خبره و متعهد کمک بگیرید .
 

امیدوارم در مسیر والدگری موفق و پیروز باشید .