ناشناس
احساس می کنم مادر خوبی نیستم، چه کار کنم؟
سلام وقت بخیر،مادر کودک ۲ ساله ای هستم که خیلی سختگیرم،همش اینکارو نکن به اون دست نزن و بیشتر این امر و نهی ها بخاطر ترس از آسیب دیدن فرزندمه،خیلی استرسی هستم همش میترسم آسیب ببینه همش مواظبشم
از بچگی...
مشاور: مهدیس حسینی
مادر عزیز سلام
با توجه به سن کودک تان در قدم اول سعی کنید تا فراتر از سن فرزندتان از او انتظاری نداشته باشید. کودک شما در ابتدای راه کشف دنیای پیرامون خود است پس به او اجازه کنجکاوی کردن را بدهید.
اگر احساس می کنید ممکن است به خودش آسیب برساند پیشنهاد می کنم خانه تان را برای مدتی از وسایل نگران کننده که احتمال می دهید برای فرزندتان خطرناک باشد خالی کنید و به انباری منتقل شان کنید.
فضای امنی را برای بازی و تفریحی فرزندتان فراهم کنید. در مقابل انجام دادن بعضی از کارها که مطمئن هستید به او آسیبی نمی رساند فقط ممکن است باعث کثیفی پیرامونش یا به هم ریختگی خانه شود " نه " نگویید.
خلاقیت کودک تان را محدود نکنید. اینکه فرزندتان در کودکی دچار کولیک و رفلاکس بوده است به احتمال زیاد به استرس و اضطرابی که در دوران بارداری تجربه کردهاید مربوط است. در عین حال به احتمال بسیار دچار افسردگی هستید، اگر مادری بی حوصله هستید احتمالاً تغذیه خوبی ندارید و به اندازه کافی آب نمی خورید، استراحت نمی کنید و از حمایت عاطفی خوبی برخوردار نیستید.
فراموش نکنید که شما با پرخاشگری که هم اکنون از خودتان نشان می دهید به فرزندتان می آموزید در زمان عصبانیت پرخاشگری کند. در خصوص احتمالی که میدهم مبتلا به افسردگی باشید و این که همسرتان شما را حمایت عاطفی نمی کند نیازمند هستید که حتماً به روانشناس بالینی مراجعه حضوری داشته باشید چون برای درمان افسردگی تان که احتمالاً ناشی از نبود حمایت عاطفی است نیازمند مصرف دارو هستید.
پیشنهاد می کنم برای تنبیه فرزندتان از شیوه هایی مثل محروم کردن از برخی از مواردی که مورد علاقه اش است یا قهر کردن به مدت کوتاه به گونهای که متوجه شود شما از کاری که انجام داده است ناراحت هستید استفاده کنید. به طور مثال او را از بازی کردن با اسباب بازی مورد علاقه اش محروم کنید و یا برای مدت زمان کوتاهی مثلاً چند دقیقه حضورش را طوری نادیده بگیرید که انگار آنجا نیست و او را نمی بینید.
به این توجه نکنید که دیگران در مورد نوع مادری کردن شما چگونه فکر می کنند، تنها باید خودتان به این موضوع آگاه باشید که شما بهترین مادر هستید و تمام کارهایی که انجام می دهید برای سلامت روحی و جسمی فرزندتان است.
به خودتان آرامش بدهید، تلاش کنید که اولویت کارهای شما رسیدگی به فرزندتان باشد. وقتی صبح از خواب بیدار می شوید به این توجه نکنید که ظرف های شسته نشده دارید و یا باید امروز خانه را تمیز و مرتب کنید.
اولویت را آرامش خود و فرزندتان قرار دهید، با هم صبحانه بخورید، بازی کنید، موزیک بی کلام ملایمی پخش کنید تا صدای آن درون خانه بپیچد، به خودتان اهمیت بدهید، از خودتان بپرسید امروز برای اینکه احساس بهتری داشته باشم چه کار کنم؟ یا انجام دادن چه کاری امروز حالم را بهتر می کند؟ اگر همسرتان حوصله وقت گذراندن با فرزندتان را ندارد چطور است انجام وظایف از خانه داری را بر عهده اش بگذارید. با فرزندتان هفتهای دوبار به پیاده روی یا پارک بروید.
تمام حال بد و احساس خستگی و خشم که در شما انباشته شده است و به نظرتان غیرمنطقی می رسد همه به افسردگی شما برمی گردد. خشم خودتان را سر فرزندتان خالی نکنید.
موقع غذا خوردن اگر کثیف کاری می کند ملحفه بزرگ و تمیزی پهن کنید و اجازه بدهید حتی با دست غذایش را بخورد، یا خودش را کثیف کند، اصلاً اهمیتی ندارد بعد از اینکه غذایش تمام شد لباسهایش را عوض می کنید و دست و صورتش را می شوید و همه چیز به حالت اول برمیگردد.
حتی می توانید موقع این خرابکاری ها با او همکاری کنید، باور کنید این لحظات شیرین دیگر تکرار نخواهد شد.
موفق باشید