بیگی
با سلام فوری فوری 28 سالمه و عقد کردم اما من و همسرم از هم دور هستیم خانوادم نسبت به این ازدواج ناراضی...
با سلام فوری فوری
28 سالمه و عقد کردم اما من و همسرم از هم دور هستیم خانوادم نسبت به این ازدواج ناراضی بودند و تنها علتش راه دور و درآمد متوسط آقاست. الان خانوادم بهم مدام گوشزد می کنن که نباید حرفهایی رو که بین خانوادت زده می شه به همسرت بگی حتی اگه با برادرت اختلاف پیدا می کنی نباید به ایشون بگی وگرنه سوء استفاده می کنه و در زندگی زناشویی آینده به رخت خواهد کشید.
نمی دونم واقعا با رفتار خانوادم چیکار کنم اونها مدام به من کنایه می زنند که زندگی خوبی در آینده نخواهم داشت و خوشبخت نمی شم و این موضوع من رو واقعا نگران کرده...از شما می خواهم کتابهایی معرفی کنید که در رابطه با رفتار بین همسر باشه متشکرم
مشاور: hassan najafi
با توجه به اینکه در دوران عقد هستید توجه به یک نکته ضروری است. دوران عقد معمولاً با هدف شناخت هر چه بیشتر طرفین از همدیگر شکل می گیرد به این معنا که اگر در این دوران هر یک از دو طرف با توجه به شناختی که از دیگری به دست می آورد به این نتیجه برسد که انتخاب مناسبی نداشته است بتواند به این ارتباط پایان بدهد. بنابراین اصول و شرایط دوران نامزدی، متفاوت از دوران عقد و حتی زندگی مشترک بوده و لازم است تمام توجه و دقت طرفین معطوف به شناخت یکدیگر باشد پس نتیجه اینکه هر گونه خودسانسوری یا نقش بازی کردن در این دوران مانع شناخت دو طرف می شود چرا که لازم است شما و نامزدتان در موقعیت های مختلف قرار بگیرید و عکس العمل همدیگر را ببینید و به عبارت بهتر همدیگر را در موقعیت های مختلف محک بزنید یعنی خودافشایی مشخصه این دوران هست اما خودافشایی به معنای آن نیست که همه مسائل مطرح شوند. در واقع اینکه گفتن چه چیزهایی به نامزدتان لازمست و یا اینکه چه حرف هایی نباید گفته شوند فرمول خاصی ندارد و کاملاً به این مساله بستگی دارد که شما از همسرتان چه شناختی دارید و ایشان چه نوع شخصیتی دارد چرا که ممکنست گفتن یک مورد در یک شخص عکس العمل شدیدی در پی داشته باشد اما فرد دیگری کاملاً عادی با مساله برخورد کند. بنابراین در برخورد با همسرتان لازم است با توجه به شناختی که شخصاً در موقعیت های مختلف از همسرتان پیدا می کنید عمل کنید و لازم نیست خودتان را وابسته به باید و نبایدهای اطرافیان کنید. البته توجه به نظرات اطرافیان و خانواده مهم است اما شناخت خود شما می تواند اصیل تر باشد. پیشنهاد می کنیم تا آنجا که می توانید در زمینه روابط بین همسران مطالعه کنید در این زمینه مطالعه کتاب ازدواج سازنده نوشته جودیت دیورست ترجمه میترا مینویی، کتاب رازهایی در مورد مردان و رازهایی در مورد زنان نوشته باربارا دی آنجلیس را پیشنهاد میکنیم. می توانید از نامزدتان هم بخواهید این کتاب ها را مطالعه کرده و نظرش را راجع به موارد مطرح شده در کتاب به شما بگوید. اصلاً به تفکرات منفی دیگران فکر نکید و اهمیت ندهید شما با بالا بردن دانش خود و یادگیری مهارت های ارتباطی همسران می توانید زندگی مشترک خوبی بسازید و در کنار همسرتان آرامش بگیرید و به او آرامش دهید. مهارت هایی که برای بهتر شدن روابط همسرتان لازم است را در چند نکته بیان می کنیم: 1. مهارت گوش دادن همدلانه در زندگی مشترک: هم زن و هم مرد توقعاتی از یکدیگر دارند، هر کدام از آن ها نیازها و خواسته هایی دارند که باید برآورده کنند. ما باید یاد بگیریم که به حرف های طرف مقابل مان گوش کنیم. خودمان را جای طرف مقابل قرار دهیم و با تمام وجود سخنانش را بشنویم و تا آنجائی که برایمان امکان دارد در جهت انجام وظایف و رفع نیاز همسرمان تلاش کنیم. پس قدم اول اینکه به صحبت ها، نیازها و توقعات همسرتان خوب گوش کنید و تا آنجائی که امکان دارد در جهت رفع نیاز او تلاش نمائید. 2. توجه همدلانه: زن و شوهر باید بدون قید و شرط به یکدیگر علاقه داشته باشند و بتوانند رفتار فرد را از شخصیتش جدا کنند. متأسفانه برخی زنان رفتارهای ناشیانه و نامطلوبی در مقابل همسر خود دارند. مثلاً اگر روزی همسرشان دیر به سر وعده رسید بدون مقدمه و با زبانی سرشار از نیش و کنایه به شوهرشان می گویند: (تو آدم وظیفه نشناسی هستی، تو به من اهمیت نمی دهی، تو برای من ارزش قائل نیستی و ...) با این نگرش شخصیت همسر و شوهر خود را خرد می کنند. اگر زنی شخصیت همسرش را خرد کند دیگر نمی تواند روی اصلاح رفتار شوهرش امیدوار باشد. پس باید بین رفتار و شخصیت فرد تمایز قائل شویم. برای این منظور اگر انتقادی از همسرتان دارید با زبانی نرم و لیّن صحبت کنید، از او و سایر صفاتش تعریف کنید و با لحنی آرام و متین مثلاً به او بگوئید (من احساس می کنم این رفتار نابجا بود) 3. گفتگوهای شما باید صمیمانه باشد. گله، شکایت و خواسته های خود را قشنگ بیان کنیم. صمیمانه صحبت کنیم و صحبت های ما بر مبنای احترام متقابل باشد. نباید در حرف زدن ها شخصیت طرف مقابل را خرد کنیم. چنانچه در زندگی انتقادی از همسر خود داشته باشیم می توانیم سه راهکار در پیش بگیرید: راهکار اول اینکه اصلاً این انتقاد را با همسرمان در میان نگذاریم. با این روش به مرور زمان نسبت به طرف مقابل خود احساس دلخوری کرده و کم کم و با انباشته شدن موارد دیگر ناگهان در یک موقعیت نامناسب مثل یک آتشفشان فروان می کنیم و اطرافیان خود را آتش می کشیم. پس راه اول مناسب نیست. راهکار دوم اینکه با لحنی تند و تهدید آمیز به طرف مقابل خود حرف بزنیم و با این کار شخصیت او را خرد می کنیم. وقتی شخصیت او خرد شد او به لاک دفاعی می رود و دیگر هیچ گونه نمی توانیم رفتارش را تغییر دهیم و بنای لج و لجبازی آغاز می شود که این هم مناسب نیست. اما راهکار سوم اینکه رفتار ما روان شناسانه، قاطعانه و با رعایت احترام متقابل باشد. با این روش هم انتقاد خود را با شیوه ای مناسب بیان کردیم و هم شخصیت و احترام شوهرمان را حفظ نمودیم. دوست عزیز شکل گیری یک ارتباط صحیح میان شما و همسرتان زمان می برد. صبور باشید، کتاب هائی که در انتهای پاسخ معرفی می کنیم را مطالعه کنید و در صحبت کردن ها و گفتگوهائی که با همسرتان دارید با زبان احساستان حرف بزنید نه بر مبنای شخصیت طرف مقابل. اگر شخصیت همسر شما زیر سؤال رفت او به لاک دفاعی فرو می رود. اما اگر از مسئله ای ناراحت بودید و ناراحتی خود را به این شیوه بیان کردید و گفتید (من احساس می کنم که تو تغییر کردی، من احساس می کنم تحقیر شدم ...) با این طرز بیان فرد مقابل منفعل می شود و روی صحبت های شما حساس شده و کاملاً به حرف هایتان گوش خواهد دارد. پس لحن حرف زدن خود را تغییر دهید و در زمان و وقت معین و مناسب صحبت کنید. نکته مهم اینکه مردها به دنبال اقتدار هستند و زنها دوست دارند محبوب دیگری باشند. اگر دوست دارید محبوبیت شما بیشتر شود به همسرتان بیشتر اقتدار ببخشید و حتماً از مشاوره حضوری بهره ببرید. انتظار نداشته باشید که بتوانید رفتار شوهرتان را تغییر دهید. اگر شما در رفتار خود تغییر ایجاد کنید مطمئن باشید رفتار همسرتان تغییر خواهد کرد. کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی، عشق هرگز کافی نیست، آئین همسرداری، زن مثبت را بخوانید. در روابط جنسی خود حساس باشید و نیاز همسرتان را درک کنید. اگر او را با آغوش باز نپذیرید غرورش را می شکنید. (البته در این زمینه باید طبق عرف خانوادگی خود عمل کنید و اگر خانواده ارتباط جنسی در دوران عقد را بد می دانند این رابطه را به بعد از عروسی موکول کنید و به روابط سطحی بسنده کنید. اين سوال توسط فرهنگسراي پرسش پاسخ داده شده است . www.porsesh.ir