خداوند وجود مطلق است، و هيچ قيد، شرط و حدّى براى او نيست، چنين وجودى مسلماً نامحدود خواهد بود؛ چرا كه اگر محدوديتى پيدا كند، بايد آلوده به عدم گردد، و ذات مقدسى كه هستى از آن مى‏جوشد، هرگز مقتضى عدم و نيستى نخواهد بود و چيزى در خارج نيست كه عدم را بر او تحميل كند، بنابراين، محدود به هيچ حدّى نمى‏باشد. ‏‫از سوى ديگر، دو هستى نامحدود در عالم تصور نمى‏شود؛ زيرا اگر دو موجود پيدا شود، حتماً هر يك از آنها فاقد كمالات ديگرى است، يعنى كمالات او را ندارد، و بنابراين هر دو محدود مى‏شوند، و اين خود دليل روشنى است بر يگانگى ذات واجب الوجود (دقت كنيد). و علت اینکه ذات اقدس الهی جامع جمیع صفات کمالی و ثبوتی است این است که او صرف کمال و مطلق کمال است و در ذات او هیچ نقص و بدی راه ندارد