با عرض سلام و با آرزوی سعادت و سلامت برای برادر گرامی! برادر گرامی وعزیز و محترم! در مورد سوال عرق جنب از حرام تمام اشیء یا لباس هایی که مطمئن است که در لحظه ارتکاب حرام و بعد از آن آلوده به عرق شده همان حکم را دارد ولی آنچه که شک دارد همان عرق بوده یا قبل از جنابت بوده اشکالی ندارد. البته به دو نکته زیر توجه فرمایید یکی اینکه در امور پاک و نجسی زیاد فکر و توجه شدید نکنید تا دچار وسواس نشوید و همان مقداری که از سخن مرجع تقلید فهمیده می شود کافی است و زیاد در این امور احتاط نکنید تا مبتلا به وسواس نشوید. دوما سعی نمایید تا از اعمال مذکوره با اراده قوی الهی و انس با قرآن و اهل بیت ع و رفقای خوب و مومن و دوری از محیط ها و تصاویر و فیلم های آزار دهنده قلب امام زمان ع و همچنین امر مقدس ازدواج خود را مداوا نمایید. آرزوی قلبی ما نشاط و پیروزی حقیقی همه مومنان مخصوصا شمات دوست عزیز است.(راهکار تهذیب-تحصیل-ورزش را عمل نمایید.) در مورد سوال دیگر به پاسخ زیر که توسط رفقای کارشناس احکام در سایت پاسخگویی داده شده است توجه فرمایید: در مورد ازدواج دختر باکره، مشهور فقهای زنده و حاضر، فتوا یا احتیاط واجب به لزوم اذن پدر (و در صورت فقدان پدر، اذن جد پدری) دارند. (که جزئیات فتاوا در ادامه می آید.) احتیاط واجب را به چه مرجعی می توان رجوع کرد؟ هر جایی که مرجع تقلید در مورد مساله ای احتیاط واجب نموده باشد، مقلد یا باید به همان نظر عمل کند، و یا به مرجع اعلم یا مساوی جایز التقلید بعدی رجوع کند. و اگر او هم همان احتیاط واجب را داشت، باز هم به مرجع رتبه بعدی و... تا جایی که به مجتهد جایز التقلیدی برسد که نظر او مثلا بر احتیاط مستحب یا اباحه هست و به نظر او عمل نماید. در مورد مساله مود نظر: نظرات فقها در این زمینه چند دسته هست: (این نظرات مربوط به مراجع قدیم و جدید هست. لذا طبیعتا عمل به فتوای مراجعی که از دنیا رفته اند، برای کسانی که مقلد آنها نبوده اند جایز نیست.) به طور کلی در این که در ازدواج (دائم یا موقت) دختر باکره ای که به حد بلوغ رسیده و رشیده است، (یعنی مصلحت خود را تشخیص می دهد)، اذن پدر شرط است یا نه، پنج نظر هست: 1) اذن پدر لازم است. (آیات عظام: امام خمینی، سیستانی (البته آیت الله سیستانی در دختری که متصدی امور زندگی خویش باشد اذن پدر را بنا بر احتیاط واجب لازم می‌داند نه به فتوا)، شبیری زنجانی، تبریزی، نوری همدانی) 2) بنا براحتیاط واجب اذن پدر لازم است. (آیات عظام: خامنه ای، مکارم شیرازی، اراکی، خوئی، گلپایگانی، فاضل لنکرانی، صافی، وحید خراسانی) (1) 3) تکلیفاً لازم است، یعنی اگر بدون اذن پدر عقد خوانده شود عقد صحیح است، ولی فردی که باید اجازه می‌گرفت و نگرفته، معصیت کار است. (مرحوم آیت الله بهجت). 4) اذن پدر لازم نیست ولی خوب است رعایت شود. (2) 5) گروهی نیز معتقدند که در عقد دائم اذن لازم نیست، ولی در عقد موقت لازم است. ----------------------------------------------- پی نوشت ها: 1. توضیح المسائل مراجع، ج2، مسئله2376؛ و رساله آیت الله وحید، مسئله 2385؛ و سوال تلفنی از دفتر آیت الله خامنه ای درقم و دفتر آیت الله نوری 2. آیت الله سید صادق روحانی، سوال حضوری از محضر ایشان، و آیت الله گرامی، توضیح المسائل، مسئله2603 ------------------------------------------- نتیجه گیری: 1- کسانی از دختر خانم ها که مقلد مراجع دسته اول هستند، بدون اذن پدر ازدواجشون صحیح نیست. 2- همچنین بنا به فتوای مراجع دسته سوم و چهارم چنین ازدواجی ایراد شرعی ندارد. (البته طبق نظر دسته سوم، مرتکب کار حرام شده است، ولی ازدواج باطل نیست.) 3- ولی اگر کسی مقلد مراجع دسته دوم باشد، دو حالت دارد: - الف: اگر در امور زندگانی خود مستقل از پدر هست، می تواند با رجوع به نظر آیت الله روحانی، بدون اذن پدر ازدواج نماید. - ب: اگر در امور زندگانی خود مستقل از پدر نیست، ظاهرا نمی تواند به نظر آیت الله روحانی رجوع کند. چون گرچه مرجع خودش احتیاط واجب داده است، ولی در هنگام رجوع قبل از آیت الله روحانی، به آیت الله سیستانی می رسد که در دختر باکره غیر مستقل از پدر، فتوا به لزوم اذن دارند. در این حالت اگر آیت الله سیستانی را اعلم از آیت الله روحانی بداند، دیگر نمی تواند به نظر آیت الله روحانی عمل کند. چون نظر آیت الله سیستانی بر لزوم اذن هست. ولی اگر آیت الله روحانی را اعلم از آیت الله سیستانی یا مساوی با ایشان بداند، در اینصورت باز هم می تواند مثل مورد الف، به ایشان رجوع نموده و نیازی به اذن پدر برای ازدواج نداشته باشد. در این مورد تشخیص با خود مکلف هست که از راه های تعیین مجتهد اعلم به نتیجه برسد. -------------------------------------------و اما اگر پدر یا جد پدری، بدون هیچ دلیل منطقی از اذن خودداری کردند: 1- از لحاظ شرعی: اگر دختر به بلوغ فکری و اجتماعی رسیده باشه و در سنی باشه که بتونه مصلحت خودش رو تشخیص بده، (اصطلاحا: رشیده باشه)، طبق نظر فقهایی که اذن پدر را لازم می دانند، موقع ازدواج لازمه ابتدا از پدر (یا در صورت فوت پدر، از جد پدری) اجازه بگیره. حالا اگر پدر مصلحت دختر را رعایت نکند. مثلا این دختر به هر دلیل نمی‌تواند و نمی‌شود که ازدواج دائم داشته باشه و مصلحتش الان در ازدواج موقت است و پدر این مصلحت را رعایت نمی‌کند، این جا دختر می‌تواند بدون اذن پدر ازدواج کند. مرجع تشخیص مصلحت این دختر عرف عقلاء و جامعه است. اگر عرف عقلاء به این معنا برسند که مصلحت این دختر ازدواج دائم یا موقت است و پدر مانع می‌شود این دختر می‌تواند ازدواج کند 2- از جهت قانونی: اما از جهت ثبت قانونی هم راهش مراجعه به دادگاه هست. و در اونجا اگر به این نتیجه رسیدند مخالفت پدر بدون دلیل هست، حق رو به دختر داده و گواهی ثبت ازدواج در محضر را براش صادر می کنند. قانون مدني نظر فقهايي را كه اذن پدر را شرط مي دانند، اخذ كرده است. در ماده ١٠٤٣ قانون مدني آمده است: «نكاح دختر باكره اگرچه به سن بلوغ رسيده باشد، موقوف به اجازه پدر يا جد پدري اوست و هرگاه پدر يا جد پدري بدون علت موجه از دادن اجازه مضايقه كند، اجازه او ساقط و در اين صورت دختر مي تواند با معرفي كامل مردي كه مي خواهد با او ازدواج نمايد و شرايط نكاح و مهري كه بين آن ها قرار داده شده است، پس از اخذ اجازه از دادگاه مدني خاص به دفتر ازدواج مراجعه و نسبت به ثبت ازدواج اقدام نمايد.» این امر هم در مورد ازدواج دائم هست هم موقت. البته در ازدواج موقت معمولا کمتر کسی حاضر به اینکار میشه، ولی در ازدواج دائم در مواردی ممکنه دختری مجبور بشه از این راه قانونی استفاده کرده و گواهی ثبت ازدواج در محضر رو از دادگاه بگیره. ( و البته طبیعتا مخالفت ها و کدورت های بعدی با خانواده را هم در پی خواهد داشت. ولی وقتی چاره ای نیست، زندگی آینده او مهمتر از این مساله هست.) موفق ، موید و پیروز و سربلند باشید