با سلام خدمت كارشناس محترم در حوزه خانواده و اما بعد ( به ياد مختار گفتم :D ) دقيق نميدونم چطوري كل مشكل بوجود اومده در خونواده م رو بگم كه هم بتونم راه حل مناسب رو از شما دريافت كنم و هم شما درك درستي از وضعيت من در خونواده م داشته باشيد ( البته شكي در توانايي شما نيست بيشتر منظورم خودم بودم كه بلد نيستم درس و حسابي حرف بزنم ) . خلاصه سرتون رو به درد نيارم و بي مقدمه برم سر اصل مطلب ... من 20 سالمه و دانشجو هستم از نظر مالي متوسط به پايين هستيم حدود 6 سال هست كه خدا امانتيشو پس گرفته و مادرم ... بنيان خونواده مون ديگه پيش ما نيست غم و اندوه ناشي از مرگ ناگهاني مادرم باعث شد همه ما زمين گير بشيم . دعوا و اختلاف روزه به روز بينمون بيشتر رخنه مي كرد تا اينكه جزو لاينفك زندگيمون شده ... پدرم علاوه بر غم نبود همسر بامسائل و مشكلات زيادي رو به رو شده كه البته تير وتركشش به ما هم رسيده ... هر روز پدرم خشن تر از روز قبل ميشد تا جايي كه اگه خنده به روي لبش مي ديديم از تعجب شاخ درمياورديم!!!!!! از اونجايي كه فاميل درست و درموني هم نداريم كلي تو دنيا تنها شديم بذاريد داخل پرانتز تعداد اعضاي خونوادمو بگم بلكم به درك موضوع كمكي كرد ،ما 5 تا بچه ايم . اول از همه برادرم با 31 سال سن و متاهل ،خواهرام به ترتيب با 27 و 22 سال سن و بعد خودمو دست آخرم داداش كوچيكم با 16 سال سن . تو اين بين من با خواهرم كه فاصله سني كمي با من داره انس بيشتري گرفتم كه اونم به خاطر رفتاراي بقيه اعضا بود كه رنجيده خاطرم مي كرد . اختلافات هر روز و هر روز هست و ادامه داره و اين بگو مگوها باعث شده تنفر تو دلامون لونه كنه و از بودن با هم لذت نبريم . هركس سرش به كار خودش گرمه و دلاي شكسته هر روز مي شكنه و مي شكنه و مي شكنه ... خلاصه كه اوضاع خونمون قاراش ميشه! هيچكي دلش نميخواد تغيير كنه و از رفتاراي آزار دهنده ش دست بكشه . منم ديگه حوصله م سر رفته و ديگه رمقي برام نمونده بماند كه خودم با خودم هم درگيرم ، نه درست و حسابي درس ميخونم ، نه عباداتم درست و درمونه و نه زندگيم ( به چي دلخوش كنم ، نميدونم ؟ ) نه از جوونيم مي تونم لذت ببرم ، نه ميذارن با دوستام برم جايي ، نه استقلالي ، هيچي ، فقط بلدن آدمو جلو جمع كنف كنن و بخندن . تو خونه هم از ديدن سريال و كلا تي وي محروم مي كنن و تي وي رو فقط براي ديدن اخبار مفيد ميدونن و لاغير pc رو هم كه ميشيني پاش غرغر مي كنن كلا يه دفگي بگن بمير و خلاص . نه اين كار و بكن نه اونو . اعصابم واقعا بهم ريخته . بابا منم جوونم نميخوام پس فردا كه ميان سال شدم وقتي به جوونيم رجوع كردم همه ش حسرت باشه و غم . آقا ، اصلا ميخوام جووني كنم ، حرفيه ؟! ديگه خسته شدم ... من كه دست تنهايي نمي تونم همه چيزو درست كنم ، مي تونم ؟ خيلي احساس تنهايي مي كنم ، ازدواجم راست كار من نيست ديگه واقعا موندم چ خاكي به سرم كنم ببخشيد زياد شد با اينكه خيلي جاهاشو سانسور كردم . ممنون ميشم كمكم كنين ولي به قول بچه هاي نيمروزي خواهشا نصيحتم نكنين در اخر هم ي قطعه از يگانه عزيز : من ، بي تو له شدم /زير هجوم درد / قلبي كه يخ زدو كاريش نميشه كرد / با اينكه زندگي / باهام خوب تا نكرد / نبودن تو رو از من جدا نكرد . . . اين حال و روزمه ، از غصه تب كنم / هر روزم اين شده ، روزامو شب كنم به اميد روزاي بهتر براي شما و من خدانگهدار