صادقانه باید بگوییم که نمی توانید به ترک این رفتار همسرتان در زندگی مشترک امیدوار باشید. اگر او از آن دسته مردهایی باشد که مقید به نگه داشتن حدود شرعی نباشد و به انجام این رفتار عادت کرده باشد به راحتی بعداً نمی تواند این رفتار را ترک کند. متأسفانه برخی از مردها این صفت، یعنی صفتی که از نظر خانم ها و شرع ناپسند است را دارند و با اینکه خانمشان تذکرهای پی در پی به او داده باز هم به این کار خود ادامه می دهند و موجبات حساسیت بیش از حد همسران خود را فراهم می کنند و باعث می شوند فرایند برقراری اعتماد در آن ها دیرتر اتفاق افتاده و حتی با مشکل مواجه شود. اعتماد ناشی از ادراک ما است. پس هر چه زمان بیشتری بگذرد و خصوصیات همسر خود را بیشتر بشناسیم و به حساسیت های او بیشتر پی ببریم بیشتر می توانیم در ایجاد اعتماد موفق باشیم. قطعاً همسر شما فقط به شما توجه خاص داشته و به همین جهت شما را برای زندگی مشترک انتخاب کرده ولی هنوز با ویژگی های توجه همدلانه با همسر آشنا نشده و بر طبق روش خود عمل می کند. بهتر است یکبار برای او بسیار کامل و مفصل با مهربانی و نه با عصبانیت توضیح دهید که از این رفتار او رنج می برید و شما را ناراحت می کند و لازم است همان طور که شما به خاطر او خیلی از مسائل را رعایت می کنید او نیز به خواسته های شما احترام بگذارد. خیلی مفصل و با دلیل و منطق با او صحبت کنید و حتی اگر او قبول می کند به صورت حضوری، با یک مشاور صحبت نمائید تا آنچه را که شما نمی توانید بگویید او برای شما بگوید. ولی صحبت کردن خود شما مفیدتر خواهد بود. در ضمن بهتر است حساسیت خود را کم کنید چرا که در هر حال اکثر مردها این صفت را دارند ولی قصد و منظور خاصی ندارند. گذر زمان نیز باعث پختگی فکری و رفتاری بیشتر شما و همسرتان خواهد شد. از دیدگاه عمومی و شرعی این رفتار او ناپسند و غیراخلاقی است. او را مورد انتقاد شدید قرار ندهید بلکه اظهار کنید که احساس خوبی در مورد این رفتارها ندارید. انتقاد شدید ممکن است باعث شود او بدور از چشم شما و بطور شدیدتر به این گونه رفتارها بپردازد. از طرفی احساس های نامطلوب خود را کنترل کرده تا بتدریج بتوانید در او تغییر رفتار بوجود آورید. در موقعیتی مناسب از احساس بد خود نسبت به این گونه رفتارها صحبت کنید اما توجه داشته باشید که با کنایه با او حرف نزنید چون نتیجه عکس خواهید گرفت