خواهر گرامی خیلی متاسفیم که این مصیبت به شما وارد شده است و از خدا میخواهیم که به شما صبر و اجر عنایت کند و رفتگان شما را رحمت کند . این موفقیت علمی شما قابل تحسین است امیدوارم در همه مراحل زندگی موفق باشید . ببین خواهرم ازوداج یک نیاز و مرحله طبیعی در زندگی انسان است . مرحله ای که به کمال انسان کمک زیادی میکند و البته باید با دقت و صبوری انجام شود . محبت شما نسبت به مادرتان البته جای تقدیر و تحسین دارد و خدا رو شکر که به ایشان محبت میکنید اما باید بدانی که شما با ازدواج قرار نیست که ایشان را ترک کنی و یا محبتت کاسته شود . وابستگی زیاد انسان را شکننده و آسیب پذیر میکند . شما با ازوداج به عنوان یک تکامل برخورد کن نه یک تغییر . هیچ چیزی از محبت و علاقه شما نسبت به مادرت تغییر نمیکند اما متحول میشود . البته این وابستگی عاطفی شما ممکن است با ازوداج متعادل شود اما هیچ گاه از بین نمی رود و تغییر نمیکند . منظور شما از زندگی کنار مادر را من متوجه نشدم اما بهتر است که مثلا در برخرود با خواستگاران دقت کنید که حتی المقدر در شهر خود ازوداج کنید تا از خانواده خود دور نشوید . اگر انسان متعهد و با اخلاقی در بین خواستگاران شما بود حتما قبول کنید چرا که ازدواج حق و نیاز شماست و اینگونه دل مادر شما نیز شاد خواهد شد البته ارتباط و محبت بین شما و مادرتان همچنان ادامه خواهد داشت و چیزی تغییر نمیکند. سعی کنید بی تابی نکنید وابستگی افراطی خوب نیست و آسیب های روحی را برای شما خواهد داشت این نیازهای روحی را با ارتباط با خدا به تعادل برسانید و روحیه دعا و نیایش را درخودت تقویت کن . خواستگارهای خود را البته با دقت و بردباری قبول کن و از خدا طلب خیر کن ان شاء الله انچه خیر است محقق میشود. موفق باشید .