با سلام دختری هستم 35 ساله که از لحاظ سطح خانوادگی در وضیعت متوسطی قرار دارم . در حال حاضر خود شاغل بوده و به لطف خدا توانسته ام از نظر علمی بسیار پیشرفت کرده و در بالاترین مراتب علمی قرار گیرم و شغل و در آمد خوبی دارم اما همه اینها به این قیمت بود که من موقعیت های ازدواج را از دست داده ام. خواستگارهای زیادی نداشتم و همان موارد معدودی را که هم بودند به بهانه اختلاف سطح مدرک و یا خانوادگی توسط خود و خانواده ام رد کردم. حدود 2 سال پیش از طریق اینترنت با آقای آشنا شدم. چند بار آیشان و خانواده ایشان را هم دیده ام ( در مکانهای عمومی) این ارتباط دو سال ادامه پیدا کرد. و در این مدت بهم علاقمند شدیم. این آقا گر چه سطح خانوادگی بسیار بالائی داشت اما به خاظر وضعیت آشفته خانوادگی و فوت پدر و مادر دچار مشکلاتی شده است و نتوانسته به تحصیل ادامه دهد و تحصیلات او بسیار از من پایین تر است. از نظر مالی در وضعیت پایین تری از من قرار داشته اما خصوصیات اخلاقی خوبی مثل تعهدپذیری در قبال اعضای دگیر رخانواده و قبول مسئولیت خانواده و در نبود پدر و مادر, دست و دلبازی, لطف و محبت به سایر افزاد اجتماع, کمک به محرومان علیرغم داشتن مشکلات مالی و ... دارد. در ضمن ایشان بسیار عاطفی بوده و به من در این مدت وابسته شده است. این آقا به دلیل نداشتن بزرگتر در خانواده در مرحله ای از زندگی دچار لغزشهایی شده و مدتی به اعتیاد دچار بوده که الان 6 سال است با اراده قوی آن را کنار گذاشته است. اکنون با توجه به سن بالای من و کم شدن شانس ازدواج و خواستگارهای خیلی خوب برای من چند چیز ذهن مرا به خود مشغول کرده است 1-آیا علاقه و دوست داشتن شرط کافی برای ازدواج بوده و تضمین کننده خوشبختی می باشد؟ 2-آیا ازدواج با چنین فردی به صلاح است؟3- آیا این سطح اختلاف از نظر تحصیلات و تا حدی مالی می تواند مشکل آفرین باشد؟ 4- در صورت عدم ازدواج آیا این آقا دچار صدمات ورحی نشده واین موضوع به زمندگی او آسیب نمی رساند( من خود را در این مودر مقصر دانسته و احساس گناه می کنم)5- چگونه می توانم او را قانع کنم که این ازدواج به صلاح نیست و چکاری انجام دهم تا او این دوره را بدون مشکل خاص سپری کند؟