دوست گرامی علل رفتار همجنس گرایی مبهم است و برخی این گرایش را وقفه رشد روانی جنسی تلقی می کنند. برخی معتقدند که موقعیت های اوایل زندگی ممکن است به پیدایش این رفتار منجر شوند که عبارتند از: وابستگی شدید به مادر، فقدان نقش پدری مؤثر، مهار شدن رشد مردانگی به وسیله مادر، ماندن در مرحله خودشیفتگی رشد و باخت در رقابت با برادران و خواهران. روانکاوان معاصر زمان همجنس گرایی را از همان اوان کودکی می دانند و بر این نظر هستند که ادراک کودک از این احساس های شهوانی و رویاروئی او با آن ها به رفتارهایی نظیر مرموزتر بودن نسبت به پسر بچه های دیگر، میل به تنهایی و هیجانی تر بودن منجر شود. بعضی از صفات زنانه نیز ممکن است در نتیجه همانند سازی با مادر یا مراقب آن دوران بوجود آید. چنین ویژگی هایی معمولاً به عنوان راهی برای جلب توجه و محبت پدر به گونه ای مشابه ، رفتار پسر بچه در تقلید از پدر برای جلب توجه مادر بوجود می آید. البته در مطالعات اخیر، شواهد محکمی از تأثیر عوامل ارثی و زیست شناختی در گرایش همجنس خواهانه وجود دارد و گزارش شده است که سطح آندروژنهای این گونه مردان پائین تر از مردهای غیر همجنس گرا است. آسیب های روانی این افراد بیشتر بصورت افسردگی است که احساس گناه و تنفر از خود داشته و مایلند میل جنسی خود را تغییر دهند. اعتماد به نفس پائین، همجنس هراسی، عدم ارتباط اجتماعی با دیگران و تعارض هایی در روابط فرد نیز می تواند در نتیجه این گرایش بوجود آید. این گرایش از دوران پیش از بلوغ شروع می شود و در صورت نمود رفتاری ممکن است تا آخر عمر ادامه یابد. البته برخی راهکارها برای تغییر این میل و گرایش وجود دارد که بهتر است با مشاور و کارشناس متخصص در این زمینه صحبت کنید. اين را هم بدانيد همجنس گرائي از گناهان بسيار بزرگ است و مجازاتش در صورت اثبات، قتل است