باسلام. مسائلی که مطرح نمودید،‌ مصداق بارز اختلال در مهارت «ابراز وجود» است که با نام مهارت قاطعیت نیز شناخته می شود. هنگامی که این مهارت، بر نظام رفتاری ما حاکم نباشد، در جاهایی که باید از حق خودمان دفاع کنیم یا در برابر فردی بالاتر از خودمان (به لحاظ سمت اجتماعی و شغلی) تعامل کنیم، خیلی منفعلانه برخورد می کنیم و احساسات و حقوق خودمان را کاملاً نادیده می گیریم. اما درست مانند اصل انرژی در علم فیزیک، در علم روانشناسی هم این یک اصل است که احساسات منفی بیان نشده، از بین نمی روند بلکه در نظام ذهنی ما انباشته می شوند و در بلندمدت، سبب بروز حالات ناسالم بسیاری همچون ابراز کنترل نشده ی خشم در موقعیت های نامناسب، دردهای روان تنی، استرس و تنش بیش از حد و ... خواهند شد. رفتارها و نشانه های فیزیولوژیکی که به آن ها اشاره کردید (مثل گریه و لرزش صدا و ...) نشان می دهد که مسئله ی شما در مورد مهارت قاطعیت، جدی است. من می توانم چند توصیه ی کلی ارائه دهم و در نهایت یک کتاب آموزشی در این زمینه به شما معرفی کنم (همچنانکه تاکنون برای بسیاری از مراجعین این سایت این روند را دنبال کرده ام). اما به نظر من با توجه به جدی بودن مسئله، بهتر است شما مهارت قاطعیت را تحت نظر یک مشاور یا روانشناس، به طور حضوری آموزش ببینید. در این جلسات، علاوه براینکه آموزش های کاربردی و مناسبی برای ایجاد این مهارت به شما ارائه می شود،‌ مستقیماً و به طور مکرر با شما تمرین خواهد شد تا اینکه بتوانید به تدریج این مهارت ها را در خودتان پرورش دهید. به علاوه این احتمال وجود دارد که مسائل دیگری هم با این مسئله ارتباط داشته باشند (مثل انواع حالت های اضطرابی و ...) که این موارد نیز می توانند در جلسات مشاوره،‌ مورد ارزیابی قرار بگیرند.