بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و احترام خدمت شما مشاور گرامی بنده از مقلدین مرحوم آیت الله بهجت(ره) هستم که به اذن آیت الله سیستانی بر تقلید از میت (آقای بهجت) باقی هستم. سوالی در مورد نجاست الکل اتیلیک(اتانول) داشتم که مدت خیلی زیادی است بنده را سردرگم و حیران کرده است. بنده برای ریزش مو، باید دارویی موضعی را مصرف کنم که حاوی 60 الی 70 درصد اتانول می باشد. البته این دارو خوراکی نیست، بلکه دارویی است که باید تا آخر عمر به پوست سر زده شود. ضمناً برای بنده هم خیلی سخت است که هر روز و چند ساعت بعد از مصرف، سر و صورتم را برای نماز آب بکشم. اما در میان فتوای آقای بهجت که در مورد الکل های طبی، احتیاط کرده اند و فتوای بعضی از مراجع (همچون آیت الله سیستانی و آیت الله خویی) مبنی بر طهارت الکل، کاملاً گیج و حیران و سر درگم شده ام که بالاخره این دارو پاک است یا نجس؟ برای نمونه به استفتائات آیت الله بهجت توجه بفرمایید: 1. الکلی که مست کننده باشد نجست و با هر چه مخلوط شود، آن هم نجس است. 2. الکل، مطلقاً مورد احتیاط در نجاست است، مگر به گونه ای به دست بیاید که از ابتدا مسموم کننده باشد، نه مست کننده. نکته ی بعدی اینجاست که اتانول موجود در این داروها از تقطیر شراب و فقاع و ... به دست نیامده است ولی با این حال مست کننده می باشد، یعنی اگر به تنهایی خورده شود مستی آور است. ولی طبق نظر اطبا و کارشناسان علم شیمی، که می گویند اتانول نظیر شراب، فقاع و آبجو جزو مست کننده ها و مسکرات به حساب نیامده و در عرف مردم هم جزو مواد سکرآور نیست، بلکه جزو مسموم کننده هاست. یعنی اتانول مصرفی در داروها دارای غلظت بالایی بوده که در صورت نوشیدن زیاد آن موجب مرگ فرد می شود، پس حکم به طهارت آن می کنند. (البته ناگفته نماند که من افرادی را می شناسم که همین اتانول به اصطلاح سمی را از داورخانه می خرند و جهت مستی می آشامند. نه مسموم می شوند و نه می میرند). اما باز هم سر این تناقض حیرانم که این الکل در عین مسموم کنندگی، مست کننده هم هست. حالا شما بفرمایید بنده چکار کنم؟ آیا مجازم که طبق نظر آقای بهجت یا آقای سیستانی و دیگر مراجع عظام، این داروی موضعی را تا آخر عمر مصرف کنم یا خیر؟ امیدوارم پاسخ شما صریح و روشن و مستند باشد و تکلیف مقلدین را نسبت به این موضوع مبتلا به، روشن کند. با تشکر و سپاس