پاسخ، باسلام خواهر گرامی آنچه در تربیت دینی کودکان مهم است، ایجاد احساس خوشایند مذهبی در آنهاست. هرگز سزاوار نیست که بدون در نظر گرفتن احساسات فرزندتان، او را مجبور کنید که همانند بزرگسالان رفتار کند. برای اینکه در دخترتان علاقه و انگیزه یادگیری اقامه نماز ایجاد شود، شایسته است با برنامه ریزی مناسب و اتخاذ تدابیر مطلوب، اوقات خوشایندی را برای او فراهم سازید، زمانی که کودکان نسبت به نماز کنجکاوی و علاقه بیشتری از خود نشان می دهند به تدریج زمینه آموزش فراهم می شود. اگر خودتان و پدرش در اقامه نماز کوتاهی نمی کنید ، به عبارتی الگوی مناسبی برای او هستید و دخترتان به جز در این مورد نافرمانی و لجبازی خاصی باشما ندارد احتمال این می رود که اقامه نماز با خاطره ناخوشایندی در ذهن او تداعی شده است و لازم است با کمک تخصصی آن را برطرف کنید ولی بیشتر کودکان به دلیل اصرار زیاد والدین که گاهی نیز با خشونت و سرزنش و مقایسه کردن کودک با هم سن و سال هایش همراه است نسبت به نماز خواندن مقاومت بیش از حدی نشان می دهند و نه تنها در خواندن نماز بلکه در سایر امور نیز این اتفاق ممکن است بیفتد، و احتمالا کودکتان پاسخ” نمی توانم بگویم چرا نماز نمی خوانم” را می گوید چون به نظرش رسیده تنها راهیست که می تواند از دست شما خلاص شود. اگر این جنبه در مورد دخترتان صادق است بهتر است در رفتار خود و فشاری که نسبت به او وارد می کنید تجدید نظر کنید و به جای اینکه خود به او فشار آورید الگوی بامحبتی برای او باشید و زمینه ارتباط با خانواده هایی که فرزندان هم سن و سال دخترتان دارند و نماز می خوانند را فراهم کنید.