با سلام خواهر عزیزم شرایط زندگی برای ما مسائلی را پیش می آورد که متناسب با آن ذهن ما را فعال می کند . و ذهن هم چون قصه گوی خوب و ماهری است با توجه به این شرایط انواع افکار و احساسات را پدید می آورد ، تا اینجای مسئله طبیعی است و برای هر کسی هم ممکن است اتفاق بیفتد. این کار ذهن سالم است . اما با این ذهن چه طور برخورد کنیم،آیا لازم است با همه¬ی افکاری که به ذهنمان وارد می شوند آمیخته شویم و متناسب با آن دچار احساس ناامیدی و پشیمانی شویم و فعالیت و نشاطمان کم شود؟ بعضی از افکار ما واقعا درستند و هیچ شکی در آن نیست ولی واقعیت این است که درست و غلطی افکار خیلی مهم نیستند بلکه کارکرد آنها مهم تر است. این فکر که دیر ازدواج کرده¬اید و در زمانی که فرزندانتان بزرگ می شوند نشاط زیادی ندارید، ممکن است درست یا غلط باشد ولی چسبیدن به این فکر چه مزیتی برای شما دارد؟ پس بهتر است به جای اینکه به افکارتان تکیه کنید مدیریت زندگیتان را به دست بگیرید و ببینید با حل مسئله چه طور می توانید انتظاراتتان را پوشش دهید. لازم است ملاحظاتی را رعایت کنید مثلا در درجه اول به سلامت جسمانی و نشاط خودتان توجه خاصی داشته باشید و چند ماه پس از ازدواج برای بارداری اقدام کنید و اگر تمایل دارید بیشتر از یک فرزند داشته باشید فاصله سنی آنها زیاد نباشد. و با آگاهی و اطلاعاتی که کسب می کنید بتوانید لذت یک فرزندپروری سالم را تجربه کنید.