باسلام . برادر گرامی ابتدا در مورد مهدکودک رفتن پسرتان توضیحاتی می دهم و سپس به سراغ پرسش های دیگر می رویم. کلا تحقیقات با بررسی کودکان مختلف نشان داده اند که اگر در سنین پایین نگهداری کودک به مهدکودک سپرده نشود بهتر است، اما شما به دلایل اشتغال مادر در نگهداری کودک دچار محدودیت هایی هستید و ناچارید نگهداری فرزندتان را به کسی بسپارید، و چون مادر خانمتان نمی توانند مسئولیت ایشان را بپذیرند ، از خانواده خودتان کمک بخواهید، اگر باز هم مجبور به انتخاب مهد کودک شدید، مهدکودکی را انتخاب کنید که تعداد مربی های مهد نسبت به بچه ها زیاد باشند ، یعنی به طور متوسط هر مربی نگهداری از 3 یا 4 کودک را بیشتر بر عهده نداشته باشد تا بتواند راحت تر به هر کدام از آنها رسیدگی کند. اگر مهدکودکی با این شرایط یافتید پس از چند روز پسرتان هم می تواند چند ساعت مربی مهد را به عنوان مراقب بپذیرد ، در غیر این صورت این مدت زمان آشنایی بیشتر طول خواهد کشید. سایر عادات رفتاری پسرتان هم تا حدی مناسب سن اوست، هم اینکه بچه ها در این سن چون تشکیل هویت را شروع می کنند و از طرف دیگر هم نمی توانند به صورت کلامی خواسته هایشان را بیان کنند تا حد زیادی در اجرای خواسته هایشان نسبت به قبل لجباز و نافرمان تر می شوند به حدی که به طور کل در این سن به بچه ها لقب 2 ساله های وحشتناک داده می شود، پس مقداری از این رفتارها طبیعی است اما چه کار کنید که بیشتر از این نشود؟ چون بچه ها در این سن کلام و نصیحت کردن تاثیر زیادی روی آنها ندارد تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که بلافاصله موقعیت او را عوض کرده و حواسش را به چیز دیگری پرت کنید. به تدریج این رفتار کم خواهد شد. در مورد دستکاری آلت نیز حواستان باشد که بچه ها در این سن آلت را با یک عضو دیگر مثل پا یکی می دانند و چون کنجکاوند دوست دارند به همه چیز سرک بکشند پس دعوا ، تنبیه ، سرزنش و اینکه مدام به او بگویید نکن، زشته تاثیر زیادی ندارد اتفاقا چون به او توجه کره اید نظرش را بیشتر نسبت به این مسئله جلب می کنید، پس به جای این کارها سعی کنید کاری کنید که سرش گرم باشد، و دستانش مشغول به کاری باشد که اصلا فرصت کار دیگری را نداشته باشد، و اگر این کار را انجام داد بدون اینکه اسمی از این ببرید که دستت را در بیاور او را به کار دیگری مشغول کنید. و در مواقعی که به کارهای مورد پسند شما مشغول است بیشتر به او توجه نشان دهید و با او بازی کنید، چون علت این رفتار پسرتان از دو حالت خارج نیست یا اینکه به خاطر کنجکاوی و شرایط سنی اش است یا اینکه با این کار توجه به دست می آورد. پس اگر توجه از طریق مثبت به اندازه کافی به دست بیاورد نیازی به کسب توجه از این طریق ندارد.