باسلام برادر گرامی وقتی کسی به ما بی ادبی می کند، معمولا اولین واکنش ما محافظت از خویشتن مان است. با جمله ای مثل این، واکنش نشان می دهیم "چه طور جرئت می کنی با من اینطور حرف بزنی"؛ "از آن خوشم نمی آید و حالا ناراحتم"؛ "سر من داد نزن" و جز آن. به این ترتیب شخص عصبانی را به مشکل خودمان تبدیل می کنیم. چرا باید به شخص دیگر اجازه دهید نوع احساستان را تعیین کند؟ عصبانی شدن ، کنترل هیجانی تان را به شخص دیگر واگذار می کند. این، قدرت زیادی در اختیار یک شخص، به ویژه شخصی که به شما بی ادبی کرده است، قرار می دهد. این جمله فقط یک حرف مفت برای خودیاری نیست بلکه مؤلفه روانشناختی قدرتمندی دارد. اگر در مقابل تمایل ابتدایی تان برای حالت دفاعی گرفتن مقاومت کنید، ممکن است از اتفاقی که خواهد افتاد شگفت زده شوید. به جای گفتن "چرا با من این طور رفتار می کنی؟" سعی کنید این جمله را بگویید "به نظر می رسد روز خسته کننده ای را سپری کرده ای" . به جای "من کاری نکردم با من اینطور حرف نزن"بگویید به نظر می رسد این موضوع نگرانت کرده است. یعنی مالکیت مشکل او را قبول نکنید. این، مشکل اوست نه مشکل شما. به محض اینکه از واژه "من" استفاده کنید، پویایی های روانشناختی به طور چشمگیر تغییر خواهد کرد. در این صورت، مشکل به مسئله ای بین شما و او تبدیل می شود. با به کار بردن واژه "شما" توپ را در زمین او نگه می دارید و مشکل، ملک انحصاری او باقی می ماند. حالا جدا از اینکه خودتان را ناراحت نکرده اید، او را به تفکر و واکنش دفاعی واداشته اید؛ در واقع او را مجبور کرده اید درباره رفتارهایش به شما توضیح دهد. او را وادار به پیدا کردن دلایلی برای حمایت از ادعایش – که شما کار اشتباهی انجام داده اید- نمی کنید. به جای آن می پرسید که آیا او، نه شما، مشکلی دارد و می گذارید تمام وقتش را صرف این موضوع کند. خواهید دید که وقتی به شکل دفاعی واکنش نشان ندهید، مشاجره ناراحت تان نخواهد نکرد- زیرا مادامی که سعی نکنید در مالکیت آن سهیم شوید، هیچ ربطی به شما نخواهد داشت. اگر این رفتار توهین آمیز بخشی از یک روند کلی تر است و رابطه ای مداوم با این شخص دارید، مطالب زیر را مطالعه کنید. اصل اساسی در روابط بین شخصی، این حقیقت است که دیگران به همان شیوه ای با شما رفتار خواهند کرد که آنها را به آن عادت می دهید. باید به او بگویید که رفتارش پذیرفتنی نیست و آن را تحمل نخواهید کرد. بنابراین اولین کاری که باید انجام دهید، این است که توجه او را به رفتارش جلب کنید و او را از قابل قبول نبودن آن آگاه کنید. در دنیای آرمانی همین کفایت می کند ... اما ما در دردنیای آرمانی زندگی نمی کنیم. پس بیایید نگاهی به این موضوع بیاندازیم که چرا این کار را می کند و در مورد آن چه کار می توانید بکنید. به این دلیل با شما این طور رفتار می کند که در او احساس قدرت ایجاد می کند. اگر نگران سلامت جسمی تان هستید، "اقتدارو قدرتش" را تایید کنید تا خشمش فروکش کند.