پرسش :
چرا پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ فرمود: حسينٌ مني و انا من حسين؟
پاسخ :
در پاسخ بايد گفت كه اين حديث در كتب رواني شيعه و اهل سنت آمده است و متن كامل چنين است.
«حسينٌ مني و انا من حسين، احب الله من احبَ حسيناً و ابغض الله من ابغض حسيناً، حسين سبطٌ من الاسباط، لعن الله قاتِلَهٌ»[1]
معناي قسمت اول روايت معلوم است آنجا كه پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ امام حسين ـ عليه السّلام ـ را از خود مي داند، زيرا كه امام حسين ـ عليه السّلام ـ فرزند حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ بوده و اين واسطه فرزند پيامبر نيز محسوب مي شود، آن گونه كه خود پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي فرمايند:«هذانِ اِبْناي و ابنا ابنتي»[2] اين دو (حسن و حسين) پسران دختر من هستند.
اما سوال بيشتر در مورد قسمت دوم روايت است كه چگونه پيامبر خود را از حسين ـ عليه السّلام ـ مي داند. پاسخ اين است كه اين گونه تعبير در واقع نشانه وحدت كامل فكري، روحي و مرامي است، پيامبر گرامي اسلام نيم قرن پيش از حادثه كربلا با اين فرمايش خود خواسته اند كه نهضت حسيني را تداوم راه خويش نمايند، و دشمنان سيد الشهداء را، دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد، چرا كه اين دو يك جان در دو بدن و يك خط و فكر، در دو زمان هستند.
«مفهوم بلند ديگري كه در اين حديث نهفته است آن است كه وجود پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و آئين و مكتب او در وجود ابا عبدالله تداوم يافته است، آن هم نه تنها تداوم جسمي، بلكه نگهبان دين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ امام حسين ـ عليه السّلام ـ است،و قيام و شهادت او سبب بقاي دين رسول خدا است.»
اگر كه دين مصطفي هنوز در جهان بپاست
از آن سر بريدة تو هست و از نواي تو
خود ابا عبدالله الحسين ـ عليه السّلام ـ در خطبه اي كه فلسفة قيام خويش را بيان كرده اشاره فرموده اند كه هدف او حركت در مسير سيرة پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و علي ـ عليه السّلام ـ و امر به معروف و نهي از منكر است. اين گونه است كه انحرافها زدوده شده و دين خدا پا برجا و استوار مي ماند. اينكه گفته اند«ان الاسلام محمدي الحدوث، حسيني البقاء» اشاره به احيا دين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ در ساية قيام عاشورا است، يعني پيدايش اسلام، محمد است، و بقاي آن حسيني.»[3]
به تعبير امام خميني ـ رحمة الله عليه ـ :«با زنده نگه داشتن او ]امام حسين[ اسلام زنده مي شود«انا من حسين» كه روايت شده كه پيغمبر فرموده است، اين معنايش، معني اين است كه حسين مال من است و من از او زنده مي شوم.»[4]
احتمال دارد معنای عمیق تر و دقیقتری نیز مراد باشد که بر ما معلوم نیست.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. بررسي تاريخ عاشورا ـ دكتر محمد ابراهیم آيتي.
2. يادنامة علامه طباطبائي ـ مقاله«حسين مني و انا من حسين» از محمد باقر بهبودي، ص 305
3. شهيد جاويد ـ صالحي نجف آبادي.
پی نوشتها:
[1] . بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 43، ص 261 ـ احقاق الحق، قاضي نور الله تستري، ج 11، ص 265. زندگاني امام حسین ـ عليه السّلام ـ،
[2] . سيد هاشم رسولي محلاتي، ص 81 ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 382.
[3] . برگرفته از كتاب فرهنگ عاشورا، جواد محدثي، ص 149.
[4] . صحيفة نور، ج 13، ص 158.
منبع: اندیشه قم
در پاسخ بايد گفت كه اين حديث در كتب رواني شيعه و اهل سنت آمده است و متن كامل چنين است.
«حسينٌ مني و انا من حسين، احب الله من احبَ حسيناً و ابغض الله من ابغض حسيناً، حسين سبطٌ من الاسباط، لعن الله قاتِلَهٌ»[1]
معناي قسمت اول روايت معلوم است آنجا كه پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ امام حسين ـ عليه السّلام ـ را از خود مي داند، زيرا كه امام حسين ـ عليه السّلام ـ فرزند حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ بوده و اين واسطه فرزند پيامبر نيز محسوب مي شود، آن گونه كه خود پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ مي فرمايند:«هذانِ اِبْناي و ابنا ابنتي»[2] اين دو (حسن و حسين) پسران دختر من هستند.
اما سوال بيشتر در مورد قسمت دوم روايت است كه چگونه پيامبر خود را از حسين ـ عليه السّلام ـ مي داند. پاسخ اين است كه اين گونه تعبير در واقع نشانه وحدت كامل فكري، روحي و مرامي است، پيامبر گرامي اسلام نيم قرن پيش از حادثه كربلا با اين فرمايش خود خواسته اند كه نهضت حسيني را تداوم راه خويش نمايند، و دشمنان سيد الشهداء را، دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد، چرا كه اين دو يك جان در دو بدن و يك خط و فكر، در دو زمان هستند.
«مفهوم بلند ديگري كه در اين حديث نهفته است آن است كه وجود پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و آئين و مكتب او در وجود ابا عبدالله تداوم يافته است، آن هم نه تنها تداوم جسمي، بلكه نگهبان دين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ امام حسين ـ عليه السّلام ـ است،و قيام و شهادت او سبب بقاي دين رسول خدا است.»
اگر كه دين مصطفي هنوز در جهان بپاست
از آن سر بريدة تو هست و از نواي تو
خود ابا عبدالله الحسين ـ عليه السّلام ـ در خطبه اي كه فلسفة قيام خويش را بيان كرده اشاره فرموده اند كه هدف او حركت در مسير سيرة پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و علي ـ عليه السّلام ـ و امر به معروف و نهي از منكر است. اين گونه است كه انحرافها زدوده شده و دين خدا پا برجا و استوار مي ماند. اينكه گفته اند«ان الاسلام محمدي الحدوث، حسيني البقاء» اشاره به احيا دين پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ در ساية قيام عاشورا است، يعني پيدايش اسلام، محمد است، و بقاي آن حسيني.»[3]
به تعبير امام خميني ـ رحمة الله عليه ـ :«با زنده نگه داشتن او ]امام حسين[ اسلام زنده مي شود«انا من حسين» كه روايت شده كه پيغمبر فرموده است، اين معنايش، معني اين است كه حسين مال من است و من از او زنده مي شوم.»[4]
احتمال دارد معنای عمیق تر و دقیقتری نیز مراد باشد که بر ما معلوم نیست.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. بررسي تاريخ عاشورا ـ دكتر محمد ابراهیم آيتي.
2. يادنامة علامه طباطبائي ـ مقاله«حسين مني و انا من حسين» از محمد باقر بهبودي، ص 305
3. شهيد جاويد ـ صالحي نجف آبادي.
پی نوشتها:
[1] . بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 43، ص 261 ـ احقاق الحق، قاضي نور الله تستري، ج 11، ص 265. زندگاني امام حسین ـ عليه السّلام ـ،
[2] . سيد هاشم رسولي محلاتي، ص 81 ـ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 382.
[3] . برگرفته از كتاب فرهنگ عاشورا، جواد محدثي، ص 149.
[4] . صحيفة نور، ج 13، ص 158.
منبع: اندیشه قم
