پرسش :
تفاوت مردان و زنان از نظر روانشناسي و آرمانگرايي چگونه است؟
پاسخ :
قبل از هر چيز لازم به ذكر است كه، آنچه حقيقت انسان را تشكيل ميدهد قلب و روح انساني است از ديدگاه قرآن زن و مرد از نفس واحده هستند. "يأيّها النّاس اتقوا ربّكم الذي خلقكم من نفس وَحدة و خلق منها زوجها و بثّ منهما رجالاً كثيراً و نسأ" (نسأ/1)، بنابراين ماية اصلي زن و مرد يكي بوده و هيچ يك بر ديگري ترجيح ندارد، به بيان قرآن هر دو مكمل و نيازمند هم هستند. "و من ءايـَته أن خلق لكم من أنفسكم أزوَجًا لتسكنوا إليها و جعل بينكم مودة و رحمة إنّ في ذلك لأيـَت لقوم يتفكرون" (روم/21)
عمده تفاوتهايي را كه ميتوان در نظر گرفت، عبارتند از: تفاوتهاي روحي رواني، كه خداوند زن را با عاطفهتر و مرد را عقلانيتر خلق كرده كه هر دو در كنار هم مكمل هم هستند; و تفاوتهاي جسماني ـ مذكر و مؤنث بودن ـ. اما در مسايل ارزشي قرآن هر دو را يكسان دانسته و ملاك برتري و ترجيح را تقواي بيشتر انسان قرار ميدهد، چه زن باشد چه مرد. "يأيّها الناس انّا خلقنـَكم من ذكر و انثي و جعلنـَكم شعوباً و قبائل لتعارفوا إنّ اكرمكم عنداللّه اتقئَكم إن اللّه عليم خبير". (حجرات/13)
خداوند در مورد اعمال، با مكلفين يكسان برخورد ميكند. "إنّي لا اضيع عمل عـَمل منكم من ذكر او انثيَ بعضكم من بعض..." (آلعمران/195)، نزد خداوند عمل صالح ملاك است، از هر كس كه باشد "من عمل صـَلحًا من ذكر او انثي و هو مؤمن فلنحيينّه حيوَة طيبة و لنجزينهم اجرهم باحسن ما كانوا يعملون" (نحل/97)، بنابراين اينجا بايد ميان مسايل حقوقي و ارزشي فرق گذاشت، چرا كه قرآن در مسايل ارزشي زن و مرد را يكسان دانسته، چون انسانيت آنها مورد نظر است; اگر ميبينيم قرآن در جايي از مردان شايسته سخن ميگويد، (شخصيتي همچون لقمان حكيم; لقمان/12)، در جايي ديگر از زنان شايسته نيز نام ميبرد. (مثل: همسر فرعون، 11/تحريم و حضرت مريم; 43/آلعمران و...) و در اين زمينه قرآن همچنان كه همة حقايق را بيان كرده، از مقام والاي زن نيز دفاع نموده و حقيقت وجودي شخصيت او را معرفي كرده است. اما در مسايل حقوقي چون تفاوتهايي ميان زن و مرد وجود دارد و يكسان نيستند، به طور طبيعي حقوق اين دو نميتواند يكسان باشد; ممكن است حقوقي مربوط به زنها باشد و مردان از آن بيبهره باشند و بالعكس.
منبع:سايت انوار طاها
قبل از هر چيز لازم به ذكر است كه، آنچه حقيقت انسان را تشكيل ميدهد قلب و روح انساني است از ديدگاه قرآن زن و مرد از نفس واحده هستند. "يأيّها النّاس اتقوا ربّكم الذي خلقكم من نفس وَحدة و خلق منها زوجها و بثّ منهما رجالاً كثيراً و نسأ" (نسأ/1)، بنابراين ماية اصلي زن و مرد يكي بوده و هيچ يك بر ديگري ترجيح ندارد، به بيان قرآن هر دو مكمل و نيازمند هم هستند. "و من ءايـَته أن خلق لكم من أنفسكم أزوَجًا لتسكنوا إليها و جعل بينكم مودة و رحمة إنّ في ذلك لأيـَت لقوم يتفكرون" (روم/21)
عمده تفاوتهايي را كه ميتوان در نظر گرفت، عبارتند از: تفاوتهاي روحي رواني، كه خداوند زن را با عاطفهتر و مرد را عقلانيتر خلق كرده كه هر دو در كنار هم مكمل هم هستند; و تفاوتهاي جسماني ـ مذكر و مؤنث بودن ـ. اما در مسايل ارزشي قرآن هر دو را يكسان دانسته و ملاك برتري و ترجيح را تقواي بيشتر انسان قرار ميدهد، چه زن باشد چه مرد. "يأيّها الناس انّا خلقنـَكم من ذكر و انثي و جعلنـَكم شعوباً و قبائل لتعارفوا إنّ اكرمكم عنداللّه اتقئَكم إن اللّه عليم خبير". (حجرات/13)
خداوند در مورد اعمال، با مكلفين يكسان برخورد ميكند. "إنّي لا اضيع عمل عـَمل منكم من ذكر او انثيَ بعضكم من بعض..." (آلعمران/195)، نزد خداوند عمل صالح ملاك است، از هر كس كه باشد "من عمل صـَلحًا من ذكر او انثي و هو مؤمن فلنحيينّه حيوَة طيبة و لنجزينهم اجرهم باحسن ما كانوا يعملون" (نحل/97)، بنابراين اينجا بايد ميان مسايل حقوقي و ارزشي فرق گذاشت، چرا كه قرآن در مسايل ارزشي زن و مرد را يكسان دانسته، چون انسانيت آنها مورد نظر است; اگر ميبينيم قرآن در جايي از مردان شايسته سخن ميگويد، (شخصيتي همچون لقمان حكيم; لقمان/12)، در جايي ديگر از زنان شايسته نيز نام ميبرد. (مثل: همسر فرعون، 11/تحريم و حضرت مريم; 43/آلعمران و...) و در اين زمينه قرآن همچنان كه همة حقايق را بيان كرده، از مقام والاي زن نيز دفاع نموده و حقيقت وجودي شخصيت او را معرفي كرده است. اما در مسايل حقوقي چون تفاوتهايي ميان زن و مرد وجود دارد و يكسان نيستند، به طور طبيعي حقوق اين دو نميتواند يكسان باشد; ممكن است حقوقي مربوط به زنها باشد و مردان از آن بيبهره باشند و بالعكس.
منبع:سايت انوار طاها