پرسش :

خوردن پنیر وقت شام چگونه است؟

پاسخ :
عَن مُحَمَّدِ بنِ الفَضلِ النَّيسابورِيِّ عَن بَعضِ رِجالِهِ عَن أبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه ‏السلام قالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الجُبنِ فَقالَ: داءٌ لا دَواءَ فيهِ. فَلَمّا كانَ بِالعَشِيِّ دَخَلَ الرَّجُلُ عَلى أبي عَبدِاللّه‏ِ عليه ‏السلام فَنَظَرَ إلَى الجُبنِ عَلَى الخِوانِ، فَقالَ : جُعِلتُ فِداكَ! سَأَلتُكَ بِالغَداةِ عَنِ الجُبنِ، فَقُلتَ لي: إنَّهُ هُوَ الدّاءُ الَّذي لا دَواءَ لَهُ، وَالسّاعَةَ أراهُ عَلَى الخِوانِ!
قالَ: فَقالَ لي: هُوَ ضارٌّ بِالغَداةِ نافِعٌ بِالعَشِيِّ، ويَزيدُ في ماءِ الظَّهرِ؛

به نقل از محمّد بن فضل نيشابورى، از يكى از مردانش: مردى درباره پنير از امام صادق عليه ‏السلام پرسيد.
فرمودند: «دردى است. درمانى هم در آن نيست».
چون شامگاهان فرا رسيد، همان مرد بر امام صادق عليه ‏السلام وارد شد و نگاه خود را به پنيرى كه بر سفره بود، افكند و پرسيد: قربانت شوم! صبحگاهان ، از شما درباره پنير پرسيدم و به من گفتید: آن، دردى است و درمانى در آن نيست؛ امّا اكنون ، آن را بر سفره مى‌‏بينم!؟
فرمودند: «پنير، صبحگاهان، زيانبار و شامگاهان، سودمند است و آب كمر را افزون مى‏‌سازد».
الكافی، جلد 6، صفحه 340، حديث 3