خانه مسكونيم را به دو نفر از فرزندانم صلح كردم، به شرط اين كه تا زنده‎ام استيفاى منافع و حقّ فسخ مورد صلح براى خودم محفوظ باشد و بعد از مرگم در اختيار متصالحين قرار گيرد و ساير ورثه سهمى از آن نداشته باشند. متأسّفانه متصالحين به تحريك مادرشان ناسپاسى كردند، من هم قبل از اين كه بميرم از اختياراتم استفاده كردم و مورد صلح را كه در خلال اين مدّت در يد و تصرّف خودم بود فسخ كردم و موضوع منتفى شد. با توجّه به مقدّمه مذكور، به سؤال زير پاسخ فرماييد: دفاتر ازدواج شرطى را به امضاى زوجين مى‎رسانند كه اگر زوج زوجه را طلاق دهد نصف دارائيش را، كه در زمان زناشويى به دست آورده، به زوجه انتقال دهد. من خانه فوق الذكر را سال‎ها قبل از ازدواج و انعقاد شرط مذكور خريده‎ام. زوجه مطلقه فسخ صلح را كسب مالكيّت جديد پنداشته و مطالبه نصف آن را مى‎نمايد. در حالى كه ملك مذكور قبل از ازدواج با او خريدارى شده و فسخ صلح هم در حكم تحصيل حاصل بوده، نه خريد مجدّد. حضرتعالى فسخ چنين صلحى را كسب مالكيّت جديدى مى‎دانيد، يا برگشت به مالكيت اوّليه؟