تاثیر منفی حجاب در تحریک بیشتر مردان و آزار زنان!
پرسش :
آیا حجاب باعث تحریک بیشتر مردان و در نتیجه آزار زنان نمی شود؟
پاسخ :
پاسخ اجمالی:
این استدلال یا بهتر بگوییم سفسطه و مغالطه هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب نمی باشد؛ زیرا:
1) حجاب در کنار برخی احکام دیگر مثل دوری از چشم چرانی و رفتار مناسب زنان و... معنی پیدا می کند.
2) بی حجابی بیشتر از حجاب تحریک کننده است.
3) آمارها نشان می دهد در جوامعی که زنان حجاب دارند کمتر مورد آزار قرار می گیرند.
4) حکم حجاب علاوه بر بحث تحریک، تابع عوامل دیگری مثل حفظ شخصیت زن و کیان خانواده نیز می باشد و همه این امور با یکدیگر کشف حجاب را ممنوع می کند.
پاسخ تفصیلی:
بدون شک در عصر ما که بعضى نام آن را عصر برهنگى و آزادى جنسى گذارده اند و افراد غربزده، بى بند و بارى زنان را جزئى از آزادى او مى دانند سخن از حجاب گفتن براى این دسته ناخوشایند و گاه افسانه اى است متعلق به زمانهاى گذشته! ولى مفاسد بى حساب و مشکلات و گرفتاری هاى روز افزونى که از این آزادی هاى بى قید و شرط به وجود آمده سبب شده که تدریجا گوش شنوایى براى این سخن پیدا شود. از طرفی اهمیت این موضوع ایجاب مى کند که این مساله به طور گسترده تر مورد بحث قرار گیرد و به سؤالاتی که در این باره مطرح می شود پاسخ داده شود.
یکی از سؤالاتی که درباره حجاب مطرح می شود این است که با حجاب عملا مردان بیشتر تحریک می شوند تا زنان را مورد آزار قرار دهند و آتش حرص آنها شعله ورتر مى شود؛ چرا که «الانسان حریص على ما منع». اما اگر اندام زن نمایان باشد دیگر برای مردان طبیعی خواهد شد و کمتر تحریک می شوند. اما این استدلال یا بهتر بگوییم سفسطه و مغالطه هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب و آزادی بی قید و شرط در نوع پوشش نمی باشد همان طور که تحریک نشدن مردان تنها فلسفه برای حجاب نمی باشد. ضمن اینکه با رعایت همه احکام اسلامی همان مقدار تحریک نیز صورت نمی پذیرد.
1) حجاب در کنار برخی احکام دیگر که مانع تحریک می شوند معنی پیدا می کند:
نکته مهمی که درباره حجاب لازم به تذکر است این نکته است که اسلام همان طور که دستور مؤکد به حجاب داده تا یکى از مهمترین عوامل تحریک جوانان که خودنمایى زنان است از میان برود از آن طرف به رعایت امور دیگری نیز تاکید دارد که درصورت رعایت آنها هرگز حجاب زنان باعث کنجکاوی و تحریک مردان نخواهد شد. به عنوان مثال: در آیات 30 و 31 سوره نور به همه دستور داده که از چشم چرانى به شدّت بپرهیزند: «قُلْ لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ * وَقُلْ لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»؛ (به مؤمنان بگو چشمهاى خود را [از نگاه به نامحرمان] فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این براى آنان پاکیزه تر است؛ خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است * و به زنان با ایمان بگو چشم هاى خود را [از نگاه هوس آلود] فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و [اطراف] روسرى هاى خود را بر سینه خود افکنند [تا گردن و سینه با آن پوشانده شود]). و حتى در ذیل این آیه از اینکه زنان به هنگام راه رفتن پای شان را محکم به زمین بزنند تا صداى خلخالى که بر پا دارند به گوش افراد نامحرم برسد نهى فرموده که حاکى از نهایت دقت اسلام در این زمینه است: «وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ».
و در آیه 32 سوره احزاب از اینکه زنان به هنگام سخن گفتن طرز کلام خود را به صورت هوس انگیز درآورند نهى فرموده مبادا بیماردلان به آنها طمع کنند: «فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِى فِى قَلْبِهِ مَرَضٌ».
در روایات اسلامى نیز دستورات جالب و دقیقى در این زمینه دیده مى شود از جمله از رسول خدا(صلى الله علیه و آله) نقل شده است که هرگاه زنى در جایى بنشیند و آن محل براثر نشستن او کمى گرم شود مرد نامحرمى بلافاصله در آنجا ننشیند تا آن محل سرد شود: «إِذَا جَلَسَتِ الْمَرْأَةُ مَجْلِساً فَقَامَتْ عَنْهُ فَلَا یجْلِسُ فِى مَجْلِسِهَا رَجُلٌ حَتَّى یبْرُد».(1)
همچنین در صورتى که دسترسى به ازدواج دائم نباشد اجازه ازدواج موقت را داده که شرایط آن بسیار آسان و ساده تر است. و دستورات فراوان دیگرى که نقل همه آنها نیاز به تألیف کتاب مستقلى دارد.(2)
2) بی حجابی بیشتر از حجاب تحریک کننده است:
حجاب ممکن است از جهتی باعث کنجکاوی و تحریک اولیه برخی مردان شود اما هرگز به اندازه بی حجابی تحریک کننده نیست و این فقط یک ادعا می باشد که اگر اندام زن نمایان باشد برای مردان طبیعی می شود و دیگر تحریک نمی شوند. اگر مرد بیمار نباشد همیشه با دیدن اندام زن تحریک می شود و این ویژگی جوانان را در یک حال تحریک دائم قرار مى دهد؛ تحریکى که سبب کوبیدن اعصاب آنها و ایجاد هیجان هاى بیمارگونه عصبى و گاه سر چشمه امراض روانى مى گردد. مگر اعصاب انسان چه قدر مى تواند بار هیجان را بر خود حمل کند؟ مگر همه پزشکان روانى نمى گویند هیجان مستمر عامل بیمارى است؟ مخصوصا توجه به این نکته که غریزه جنسى نیرومندترین و ریشه دارترین غریزه آدمى است و در طول تاریخ سرچشمه حوادث مرگبار و جنایات هولناکى شده تا آنجا که گفته اند: «هیچ حادثه مهمى را پیدا نمى کنید مگر اینکه پاى زنى در آن در میان است»! آیا دامن زدن مستمر از طریق برهنگى به این غریزه و شعله ور ساختن آن بازى با آتش نیست؟ آیا این کار عاقلانه اى است؟
اسلام مى خواهد مردان و زنان مسلمان روحى آرام و اعصابى سالم و چشم و گوشى پاک داشته باشند و این با رعایت حجاب محقق خواهد شد و یکى از فلسفه هاى حجاب است.(3)
3) آمارها نشان می دهد در جوامعی که زنان حجاب دارند کمتر مورد آزار قرار می گیرند:
نکته دیگر درباره این مسأله این است که برخلاف آنچه در سؤال ادعا شده است که حجاب باعث تحریک مردان و درنتیجه آزار زنان می شود ما در جوامعی که حکم به آزادی زنان از حیث حجاب و ارتباط با نامحرم شده است شاهد آمار بسیار بالاتری از آزارهای جنسی و بی بند و باری و سقط جنین حاصل از روابط نامشروع و ... می باشیم. شاهد گویاى این مدّعا آمار تکان دهنده ذیل است، آمارى که انسان از بیان آن شرم دارد و لازم است از خوانندگان محترم از بابت آن عذرخواهى شود(4):
الف) «باربارا روبرت» در مقاله اى با نام «هیچ جا محیط امنى نیست» از کتاب «جنگ علیه زنان» مى نویسد: «طبق برآورد جامعه شناسان متجاوز از 8/ 1 میلیون شوهر آمریکایى به طور وحشتناک، زنان خود را آزار مى دهند».(5)
ب) «آنتونى گیدنز» مى گوید: «در انگلستان از هر ده زن، هفت زن در دوره زندگى شغلى خود به مدت طولانى به آزار جنسى دچار مى شوند».(6)
ج) آمارهای بسیار وحشتناک سقط جنینی که از ازدواج هاى زودرس و در نتیجه مادر شدن زودرس ناشی میی شود و حاصل بی حجابی، آموزش هاى مختلط و عدم توجّه به ویژگى هاى زیستى و روانى متفاوتى است که در دو جنس زن و مرد وجود دارد غافل از این که اختلاط هاى اجبارى بین دختران و پسران جوان به ویژه در مدارس متوسّطه، آنها را به ازدواج هاى زودرس مى کشاند. در این زمینه نشریه آمریکایى «ریدرز دایجست» در سپتامبر 1996 گزارشى را درباره دختران جوان که عموماً در مدارس مختلط درس خوانده و ناخواسته مادر شده اند و در کنار فرزندان خود زندگى دشوارى را سپرى مى کنند، مى نویسد: «هر ساله 350 هزار دختر نوجوان آمریکایى در سنین 15- 19 سالگى در دوره دبیرستان فرزندان غیر قانونى خود را به دنیا مى آورند که این آمار در دهه هاى اخیر در حال افزایش است. این دختران که با رؤیاهایى مانند ازدواج با دوستان پسر خود و اتمام تحصیلات و شروع یک زندگى ایده آل، به این گونه ارتباطات روى آورده اند بسیار زود، پرده هاى سراب گونه این اوهام از پیش رویشان کنار رفته و واقعیّت زندگى چهره خود را مى نمایاند».(7) و موارد بسیار دیگری که نشان می دهد بی حجابی و فرهنگ برهنگی زنان چه بلایی بر سر جامعه و خانواده ها وارد کرده است و خود دانشمندان غربی هم به آن معترفند.(8)
4) حکم حجاب علاوه بر بحث تحریک تابع عوامل دیگری نیز می باشد و همه این امور با یکدیگر کشف حجاب را ممنوع می کند:
مسأله دیگری که اهمیت بحث حجاب را می رساند و حتی اگر برخی بیماردلان به هر بهانه ای تحریک شوند باز هم اهمیت حجاب را کمرنگ نمی کند و دلیل نمی شود تا کشف حجاب را جایز بدانیم؛ بی حجابی آثار زیانباری بر استحکام خانواده و شخصیت زن دارد. وقتی بنا بر آزادی مطلق باشد و زنان با هرگونه لباس و آرایشی به راحتی در کوچه و خیابان قابل مشاهده باشند، دیگر هیچ زنی برای همسر خود جذابیت نخواهد داشت؛ زیرا زنان زیباتر از او نیز در کوچه و خیابان به چشم می خورد.(9) آمارهاى قطعى و مستند نشان مى دهد که با افزایش برهنگى در جهان طلاق و از هم گسیختگى زندگى زناشویى در دنیا به طور مداوم بالا رفته است؛ چرا که «هر چه دیده بیند دل کند یاد» و هر چه «دل» در اینجا یعنى هوس هاى سرکش بخواهد به هر قیمتى باشد به دنبال آن مى رود و به این ترتیب هر روز دل به دلبرى مى بندد و با دیگرى وداع مى گوید.(10)
مساله «ابتذال زن» و «سقوط شخصیت او» در این میان نیز حائز اهمیت فراوان است که نیازى به ارقام و آمار ندارد. هنگامى که جامعه زن را با اندام برهنه بخواهد طبیعى است روز به روز تقاضاى آرایش بیشتر و خودنمایى افزونتر از او دارد و هنگامى که زن را از طریق جاذبه جنسیش وسیله تبلیغ کالاها و دکور اطاقهاى انتظار، و عاملى براى جلب جهانگردان و سیاحان و مانند اینها قرار بدهند، در چنین جامعه اى شخصیت زن تا سر حد یک عروسک، یا یک کالاى بى ارزش سقوط مى کند، و ارزشهاى والاى انسانى او به کلى به دست فراموشى سپرده مى شود، و تنها افتخار او جوانى و زیبایى و خودنمائیش مى شود.(11)
همه این عوارض زیان بار بی حجابی که تحت تاثیر شعارهای کاذب و آزادیهای بی قید و شرط رواج یافته و می یابد باید زنگ خطری باشد تا به بهانه های واهی نسبت به این حکم پر اهمیت بی توجهی نشود و همه ما باید بدانیم اگر در جامعه حجاب رواج یابد و سایر نابسامانی ها نیز سامان پیدا کند، جامعه از نظر پاکى خانواده ها و حفظ ارزش زن به مرحله مطلوب خواهد رسید.(12)
پی نوشت:
(1). الکافی، کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407 هـ ق، چاپ چهارم، ج 5، ص 564، ح 38.
(2). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ اول، ج 15، ص 394.
(3). تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1374 هـ ش، چاپ سى و دوم، ج 14، ص 443 - 444.
(4). لازم به ذکر است که آمارهایی که ذکر می شود مربوط به حدود دو دهه پیش است که اندیشه اباحی گری از این کمتر بود و اینک با ظهور رسانه های ارتباطی جدید، امکان هماهنگی و ارتباطات خارج از اخلاق بیشتر هم شده است.
(5). فصلنامه کتاب نقد، نشریات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، شماره 31، ص 139.
(6). همان، ص 140.
(7). همان، ص 84؛ به نقل از واژه نامه زنان، مجله زنان و تازه هاى اندیشه، 1380هـ ش، شماره 3، ص 40.
(8). ر.ک: دائرة المعارف فقه مقارن، مکارم شیرازی، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، 1427 هـ ق، چاپ اول، ج 1، ص 85 – 89.
(9). پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 446.
(10). تفسیر نمونه، همان.
(11). همان، ج 14، ص 446.
پرسش های مرتبط با حجاب:
این استدلال یا بهتر بگوییم سفسطه و مغالطه هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب نمی باشد؛ زیرا:
1) حجاب در کنار برخی احکام دیگر مثل دوری از چشم چرانی و رفتار مناسب زنان و... معنی پیدا می کند.
2) بی حجابی بیشتر از حجاب تحریک کننده است.
3) آمارها نشان می دهد در جوامعی که زنان حجاب دارند کمتر مورد آزار قرار می گیرند.
4) حکم حجاب علاوه بر بحث تحریک، تابع عوامل دیگری مثل حفظ شخصیت زن و کیان خانواده نیز می باشد و همه این امور با یکدیگر کشف حجاب را ممنوع می کند.
پاسخ تفصیلی:
بدون شک در عصر ما که بعضى نام آن را عصر برهنگى و آزادى جنسى گذارده اند و افراد غربزده، بى بند و بارى زنان را جزئى از آزادى او مى دانند سخن از حجاب گفتن براى این دسته ناخوشایند و گاه افسانه اى است متعلق به زمانهاى گذشته! ولى مفاسد بى حساب و مشکلات و گرفتاری هاى روز افزونى که از این آزادی هاى بى قید و شرط به وجود آمده سبب شده که تدریجا گوش شنوایى براى این سخن پیدا شود. از طرفی اهمیت این موضوع ایجاب مى کند که این مساله به طور گسترده تر مورد بحث قرار گیرد و به سؤالاتی که در این باره مطرح می شود پاسخ داده شود.
یکی از سؤالاتی که درباره حجاب مطرح می شود این است که با حجاب عملا مردان بیشتر تحریک می شوند تا زنان را مورد آزار قرار دهند و آتش حرص آنها شعله ورتر مى شود؛ چرا که «الانسان حریص على ما منع». اما اگر اندام زن نمایان باشد دیگر برای مردان طبیعی خواهد شد و کمتر تحریک می شوند. اما این استدلال یا بهتر بگوییم سفسطه و مغالطه هرگز توجیه مناسبی برای کشف حجاب و آزادی بی قید و شرط در نوع پوشش نمی باشد همان طور که تحریک نشدن مردان تنها فلسفه برای حجاب نمی باشد. ضمن اینکه با رعایت همه احکام اسلامی همان مقدار تحریک نیز صورت نمی پذیرد.
1) حجاب در کنار برخی احکام دیگر که مانع تحریک می شوند معنی پیدا می کند:
نکته مهمی که درباره حجاب لازم به تذکر است این نکته است که اسلام همان طور که دستور مؤکد به حجاب داده تا یکى از مهمترین عوامل تحریک جوانان که خودنمایى زنان است از میان برود از آن طرف به رعایت امور دیگری نیز تاکید دارد که درصورت رعایت آنها هرگز حجاب زنان باعث کنجکاوی و تحریک مردان نخواهد شد. به عنوان مثال: در آیات 30 و 31 سوره نور به همه دستور داده که از چشم چرانى به شدّت بپرهیزند: «قُلْ لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ * وَقُلْ لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»؛ (به مؤمنان بگو چشمهاى خود را [از نگاه به نامحرمان] فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ این براى آنان پاکیزه تر است؛ خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است * و به زنان با ایمان بگو چشم هاى خود را [از نگاه هوس آلود] فروگیرند، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند و [اطراف] روسرى هاى خود را بر سینه خود افکنند [تا گردن و سینه با آن پوشانده شود]). و حتى در ذیل این آیه از اینکه زنان به هنگام راه رفتن پای شان را محکم به زمین بزنند تا صداى خلخالى که بر پا دارند به گوش افراد نامحرم برسد نهى فرموده که حاکى از نهایت دقت اسلام در این زمینه است: «وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ».
و در آیه 32 سوره احزاب از اینکه زنان به هنگام سخن گفتن طرز کلام خود را به صورت هوس انگیز درآورند نهى فرموده مبادا بیماردلان به آنها طمع کنند: «فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِى فِى قَلْبِهِ مَرَضٌ».
در روایات اسلامى نیز دستورات جالب و دقیقى در این زمینه دیده مى شود از جمله از رسول خدا(صلى الله علیه و آله) نقل شده است که هرگاه زنى در جایى بنشیند و آن محل براثر نشستن او کمى گرم شود مرد نامحرمى بلافاصله در آنجا ننشیند تا آن محل سرد شود: «إِذَا جَلَسَتِ الْمَرْأَةُ مَجْلِساً فَقَامَتْ عَنْهُ فَلَا یجْلِسُ فِى مَجْلِسِهَا رَجُلٌ حَتَّى یبْرُد».(1)
همچنین در صورتى که دسترسى به ازدواج دائم نباشد اجازه ازدواج موقت را داده که شرایط آن بسیار آسان و ساده تر است. و دستورات فراوان دیگرى که نقل همه آنها نیاز به تألیف کتاب مستقلى دارد.(2)
2) بی حجابی بیشتر از حجاب تحریک کننده است:
حجاب ممکن است از جهتی باعث کنجکاوی و تحریک اولیه برخی مردان شود اما هرگز به اندازه بی حجابی تحریک کننده نیست و این فقط یک ادعا می باشد که اگر اندام زن نمایان باشد برای مردان طبیعی می شود و دیگر تحریک نمی شوند. اگر مرد بیمار نباشد همیشه با دیدن اندام زن تحریک می شود و این ویژگی جوانان را در یک حال تحریک دائم قرار مى دهد؛ تحریکى که سبب کوبیدن اعصاب آنها و ایجاد هیجان هاى بیمارگونه عصبى و گاه سر چشمه امراض روانى مى گردد. مگر اعصاب انسان چه قدر مى تواند بار هیجان را بر خود حمل کند؟ مگر همه پزشکان روانى نمى گویند هیجان مستمر عامل بیمارى است؟ مخصوصا توجه به این نکته که غریزه جنسى نیرومندترین و ریشه دارترین غریزه آدمى است و در طول تاریخ سرچشمه حوادث مرگبار و جنایات هولناکى شده تا آنجا که گفته اند: «هیچ حادثه مهمى را پیدا نمى کنید مگر اینکه پاى زنى در آن در میان است»! آیا دامن زدن مستمر از طریق برهنگى به این غریزه و شعله ور ساختن آن بازى با آتش نیست؟ آیا این کار عاقلانه اى است؟
اسلام مى خواهد مردان و زنان مسلمان روحى آرام و اعصابى سالم و چشم و گوشى پاک داشته باشند و این با رعایت حجاب محقق خواهد شد و یکى از فلسفه هاى حجاب است.(3)
3) آمارها نشان می دهد در جوامعی که زنان حجاب دارند کمتر مورد آزار قرار می گیرند:
نکته دیگر درباره این مسأله این است که برخلاف آنچه در سؤال ادعا شده است که حجاب باعث تحریک مردان و درنتیجه آزار زنان می شود ما در جوامعی که حکم به آزادی زنان از حیث حجاب و ارتباط با نامحرم شده است شاهد آمار بسیار بالاتری از آزارهای جنسی و بی بند و باری و سقط جنین حاصل از روابط نامشروع و ... می باشیم. شاهد گویاى این مدّعا آمار تکان دهنده ذیل است، آمارى که انسان از بیان آن شرم دارد و لازم است از خوانندگان محترم از بابت آن عذرخواهى شود(4):
الف) «باربارا روبرت» در مقاله اى با نام «هیچ جا محیط امنى نیست» از کتاب «جنگ علیه زنان» مى نویسد: «طبق برآورد جامعه شناسان متجاوز از 8/ 1 میلیون شوهر آمریکایى به طور وحشتناک، زنان خود را آزار مى دهند».(5)
ب) «آنتونى گیدنز» مى گوید: «در انگلستان از هر ده زن، هفت زن در دوره زندگى شغلى خود به مدت طولانى به آزار جنسى دچار مى شوند».(6)
ج) آمارهای بسیار وحشتناک سقط جنینی که از ازدواج هاى زودرس و در نتیجه مادر شدن زودرس ناشی میی شود و حاصل بی حجابی، آموزش هاى مختلط و عدم توجّه به ویژگى هاى زیستى و روانى متفاوتى است که در دو جنس زن و مرد وجود دارد غافل از این که اختلاط هاى اجبارى بین دختران و پسران جوان به ویژه در مدارس متوسّطه، آنها را به ازدواج هاى زودرس مى کشاند. در این زمینه نشریه آمریکایى «ریدرز دایجست» در سپتامبر 1996 گزارشى را درباره دختران جوان که عموماً در مدارس مختلط درس خوانده و ناخواسته مادر شده اند و در کنار فرزندان خود زندگى دشوارى را سپرى مى کنند، مى نویسد: «هر ساله 350 هزار دختر نوجوان آمریکایى در سنین 15- 19 سالگى در دوره دبیرستان فرزندان غیر قانونى خود را به دنیا مى آورند که این آمار در دهه هاى اخیر در حال افزایش است. این دختران که با رؤیاهایى مانند ازدواج با دوستان پسر خود و اتمام تحصیلات و شروع یک زندگى ایده آل، به این گونه ارتباطات روى آورده اند بسیار زود، پرده هاى سراب گونه این اوهام از پیش رویشان کنار رفته و واقعیّت زندگى چهره خود را مى نمایاند».(7) و موارد بسیار دیگری که نشان می دهد بی حجابی و فرهنگ برهنگی زنان چه بلایی بر سر جامعه و خانواده ها وارد کرده است و خود دانشمندان غربی هم به آن معترفند.(8)
4) حکم حجاب علاوه بر بحث تحریک تابع عوامل دیگری نیز می باشد و همه این امور با یکدیگر کشف حجاب را ممنوع می کند:
مسأله دیگری که اهمیت بحث حجاب را می رساند و حتی اگر برخی بیماردلان به هر بهانه ای تحریک شوند باز هم اهمیت حجاب را کمرنگ نمی کند و دلیل نمی شود تا کشف حجاب را جایز بدانیم؛ بی حجابی آثار زیانباری بر استحکام خانواده و شخصیت زن دارد. وقتی بنا بر آزادی مطلق باشد و زنان با هرگونه لباس و آرایشی به راحتی در کوچه و خیابان قابل مشاهده باشند، دیگر هیچ زنی برای همسر خود جذابیت نخواهد داشت؛ زیرا زنان زیباتر از او نیز در کوچه و خیابان به چشم می خورد.(9) آمارهاى قطعى و مستند نشان مى دهد که با افزایش برهنگى در جهان طلاق و از هم گسیختگى زندگى زناشویى در دنیا به طور مداوم بالا رفته است؛ چرا که «هر چه دیده بیند دل کند یاد» و هر چه «دل» در اینجا یعنى هوس هاى سرکش بخواهد به هر قیمتى باشد به دنبال آن مى رود و به این ترتیب هر روز دل به دلبرى مى بندد و با دیگرى وداع مى گوید.(10)
مساله «ابتذال زن» و «سقوط شخصیت او» در این میان نیز حائز اهمیت فراوان است که نیازى به ارقام و آمار ندارد. هنگامى که جامعه زن را با اندام برهنه بخواهد طبیعى است روز به روز تقاضاى آرایش بیشتر و خودنمایى افزونتر از او دارد و هنگامى که زن را از طریق جاذبه جنسیش وسیله تبلیغ کالاها و دکور اطاقهاى انتظار، و عاملى براى جلب جهانگردان و سیاحان و مانند اینها قرار بدهند، در چنین جامعه اى شخصیت زن تا سر حد یک عروسک، یا یک کالاى بى ارزش سقوط مى کند، و ارزشهاى والاى انسانى او به کلى به دست فراموشى سپرده مى شود، و تنها افتخار او جوانى و زیبایى و خودنمائیش مى شود.(11)
همه این عوارض زیان بار بی حجابی که تحت تاثیر شعارهای کاذب و آزادیهای بی قید و شرط رواج یافته و می یابد باید زنگ خطری باشد تا به بهانه های واهی نسبت به این حکم پر اهمیت بی توجهی نشود و همه ما باید بدانیم اگر در جامعه حجاب رواج یابد و سایر نابسامانی ها نیز سامان پیدا کند، جامعه از نظر پاکى خانواده ها و حفظ ارزش زن به مرحله مطلوب خواهد رسید.(12)
پی نوشت:
(1). الکافی، کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1407 هـ ق، چاپ چهارم، ج 5، ص 564، ح 38.
(2). پیام امام امیر المومنین(علیه السلام)، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ اول، ج 15، ص 394.
(3). تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1374 هـ ش، چاپ سى و دوم، ج 14، ص 443 - 444.
(4). لازم به ذکر است که آمارهایی که ذکر می شود مربوط به حدود دو دهه پیش است که اندیشه اباحی گری از این کمتر بود و اینک با ظهور رسانه های ارتباطی جدید، امکان هماهنگی و ارتباطات خارج از اخلاق بیشتر هم شده است.
(5). فصلنامه کتاب نقد، نشریات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، شماره 31، ص 139.
(6). همان، ص 140.
(7). همان، ص 84؛ به نقل از واژه نامه زنان، مجله زنان و تازه هاى اندیشه، 1380هـ ش، شماره 3، ص 40.
(8). ر.ک: دائرة المعارف فقه مقارن، مکارم شیرازی، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، 1427 هـ ق، چاپ اول، ج 1، ص 85 – 89.
(9). پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 446.
(10). تفسیر نمونه، همان.
(11). همان، ج 14، ص 446.
پرسش های مرتبط با حجاب:
