نمازی را که در وطن قضا شده، باید به همان نحو که قضا شده به جا آورد و فرقی نمی کند که قضا را در سفر به جا آوریم یا در حضر (وطن). همچنین نمازی را که در سفر قضا شده، باید به همان صورت که قضا شده به جا آوریم؛ مثلاً اگر کسی مسافر است و نماز ظهرش که باید دو رکعتی می خواند قضا شد، هر وقت بخواهد قضای آن نماز را بخواند، باید دو رکعتی بخواند.