شرط بکارت زوجه در نکاح و آثار قضایی آن
پرسش :
هرگاه زوج هنگام عقد شرط بکارت زوجه را کند، در این صورت بفرمائید: الف. اگر بعد از وقوع عقد معلوم گردد زوجه دارای پرده بکارت بوده و لیکن ثابت شود قبلاً با او نزدیکی صورت گرفته است (بلحاظ این که گاه پرده بکارت با نزدیکی زایل نمیشود) آیا در صورت مذکور، زوج امکان فسخ نکاح را دارد؟ ب. مراد از «بکارت» داشتن پرده بکارت است یا عدم نزدیکی (چه بسا پرده بکارت در مواردی همانند پریدن و... زایل میگردد) یا هر دو؟ ج. آیا مراد از ثیب، زنی است که به صورت مشروع ازاله بکارت شده یا اینکه مراد از آن اعم است ولو این که از راه نامشروع یا عنف و یا پریدن و... ازاله بکارت شده باشد؟ د. زنی که بعد از نزدیکی باکره میماند حکم باکره را دارد یا ثیب؟
پاسخ :
الف. مورد فسخ نیست مگر اینکه مقصود طرفین از باکره بودن نزدیکی نکردن باشد.
ب. منظور همان پرده است ولی در بعض احکام مثل اذن پدر مورد احتیاط است مگر در مواردی که مراد نزدیکی نکردن باشد.
ج. از مسأله قبل معلوم میشود.
د. باکره است و حکم باکره دارد.
منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر مقام معظم رهبری)، نشر قضا، قم، چاپ اول، 1390.
الف. مورد فسخ نیست مگر اینکه مقصود طرفین از باکره بودن نزدیکی نکردن باشد.
ب. منظور همان پرده است ولی در بعض احکام مثل اذن پدر مورد احتیاط است مگر در مواردی که مراد نزدیکی نکردن باشد.
ج. از مسأله قبل معلوم میشود.
د. باکره است و حکم باکره دارد.
منبع: ره توشه قضایی (استفتائات قضایی از محضر مقام معظم رهبری)، نشر قضا، قم، چاپ اول، 1390.