بهره بیشتر از پیاده روی اربعین
پرسش :
چه کنیم تا بیشتر بهره را از پیاده روی اربعین ببریم؟
پاسخ :
همان طور که عراقیها خود را برای پذیرایی از شما از مدتها قبل آماده میکنند، شما هم برای تأثیرگذاری بیشتر روی آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنین فکر آنها کار کنید، به عنوان مثال تجربه ما در سنوات گذشته نشان داد، بچههایی که در طول مسیر ایستادهاند و به زائران نگاه میکنند و بعضاً حتی با اصرار به شما خوراکی تعارف میکنند با یک اسباب بازی کوچک یا حتی یک بسته پاستیل چقدر به شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تأثیر این حرکت در ذهنشان و تصورشان راجع به شیعیان و حتی ایرانیان چقدر مثبت خواهد بود، حتی آماده کردن بستههای فرهنگی به زبانهای عربی یا انگلیسی و توزیع آن بین مردمی که پیاده میروند تاثیرگذار است، گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تأثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت، روی تأثیرگذاری متقابل چه برای موکبداران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامهریزی کنید.
اگر در طول مسیر با همکاروانیها به صورت گروهی اطراق میکنید، بهتر است که برنامهای برای آن محل در نظر بگیرید، مثلاً ذکر مصیبت یا مداحی و… چون هم بعضی از موکبها سیستم صوتی دارند که در اختیار میگذارند هم اینکه در طول مسیر به خاطر صدای زیاد بلندگوها که دائماً در حال پخش نوای مداحی عربی هستند، احتمالاً نمیتوان مراسم یا مداحی داشت و گوش کردن به همین نواها و دیدن صحنه هایی که از جلوی چشم انسان در حال عبور است برای آماده شدن دل و توجه آدمی کافی است.
زیارت امام حسین(ع) با خستگی پیادهروی گویی مزهای دو چندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا میکنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا میکند کافی است برای آماده شدن دل، کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری میروند و وقتی نگاهت را به طرفین بر میگردانی و میبینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی میشود مطمئناً با خود میگویی این کجا و آن کجا؟ اینجاست که آدمی میگوید: لایوم کیومک یا اباعبدالله!
همان طور که عراقیها خود را برای پذیرایی از شما از مدتها قبل آماده میکنند، شما هم برای تأثیرگذاری بیشتر روی آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنین فکر آنها کار کنید، به عنوان مثال تجربه ما در سنوات گذشته نشان داد، بچههایی که در طول مسیر ایستادهاند و به زائران نگاه میکنند و بعضاً حتی با اصرار به شما خوراکی تعارف میکنند با یک اسباب بازی کوچک یا حتی یک بسته پاستیل چقدر به شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تأثیر این حرکت در ذهنشان و تصورشان راجع به شیعیان و حتی ایرانیان چقدر مثبت خواهد بود، حتی آماده کردن بستههای فرهنگی به زبانهای عربی یا انگلیسی و توزیع آن بین مردمی که پیاده میروند تاثیرگذار است، گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله عمیق تأثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت، روی تأثیرگذاری متقابل چه برای موکبداران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامهریزی کنید.
اگر در طول مسیر با همکاروانیها به صورت گروهی اطراق میکنید، بهتر است که برنامهای برای آن محل در نظر بگیرید، مثلاً ذکر مصیبت یا مداحی و… چون هم بعضی از موکبها سیستم صوتی دارند که در اختیار میگذارند هم اینکه در طول مسیر به خاطر صدای زیاد بلندگوها که دائماً در حال پخش نوای مداحی عربی هستند، احتمالاً نمیتوان مراسم یا مداحی داشت و گوش کردن به همین نواها و دیدن صحنه هایی که از جلوی چشم انسان در حال عبور است برای آماده شدن دل و توجه آدمی کافی است.
زیارت امام حسین(ع) با خستگی پیادهروی گویی مزهای دو چندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا میکنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا میکند کافی است برای آماده شدن دل، کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری میروند و وقتی نگاهت را به طرفین بر میگردانی و میبینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی میشود مطمئناً با خود میگویی این کجا و آن کجا؟ اینجاست که آدمی میگوید: لایوم کیومک یا اباعبدالله!