احکام نیابت حج | نیابت از حی: سوال دو
پرسش :
شخصى چند سال قبل مستطیع بوده، و حج نرفته، و نزد چند نفر ظاهر الصلاح اقرار نموده: قدرت بدنى ندارم که به حج مشرف شوم و ناامید هستم که بعداً بتوانم حج نمایم، لذا شخصى را اجیر مى‌نماید که از طرف او حج کند، و مبلغى تعیین مى‌کند و صیغه اجاره بین آنها جارى مى‌شود، و اجیر تمام مبلغ را در تصرف مى‌گیرد و مخارجى که مقدمه گذرنامه و غیره است مى‌نماید، بعد از چند روز زیدى به منوب عنه مى‌گوید: برو ادعا کن که خودم حج مى‌روم، در صورتى که از نقاهت بدنى که داشته در سال گذشته نتوانسته به حج مشرف شود، آیا این صیغه فسخ مى‌شود یا خیر؟ و تکلیف نایب درباره مخارجى که نموده چیست؟
پاسخ :
در فرض سؤال، اگر براى حَجّةالاسلام اجیر شده، و بعد معلوم شود که منوب عنه متمکّن از انجام حج شده، اجاره باطل است، و مقدارى که اجیر به امر مستأجر خرج کرده، اجیر ضامن نیست، و اگر براى مطلق حج اجیر شده- اعمّ از حَجّةالاسلام و غیره-، و اختیار فسخ براى مستأجر قرار نداده باشند، اجاره لازم است، و منوب عنه نمى‌تواند فسخ کند، و اجیر باید عمل را انجام دهد و همچنین اگر عجز و ناتوانى، او از انجام حج باقى باشد نمى‌تواند اجاره را بهم بزند.
منبع: استفتائات حج، آیت الله العظمی لطف الله صافی، قم، انتشارات حضرت معصومه (علیها السلام)، 1380.
در فرض سؤال، اگر براى حَجّةالاسلام اجیر شده، و بعد معلوم شود که منوب عنه متمکّن از انجام حج شده، اجاره باطل است، و مقدارى که اجیر به امر مستأجر خرج کرده، اجیر ضامن نیست، و اگر براى مطلق حج اجیر شده- اعمّ از حَجّةالاسلام و غیره-، و اختیار فسخ براى مستأجر قرار نداده باشند، اجاره لازم است، و منوب عنه نمى‌تواند فسخ کند، و اجیر باید عمل را انجام دهد و همچنین اگر عجز و ناتوانى، او از انجام حج باقى باشد نمى‌تواند اجاره را بهم بزند.
منبع: استفتائات حج، آیت الله العظمی لطف الله صافی، قم، انتشارات حضرت معصومه (علیها السلام)، 1380.
