احکام ازدواج | مهریه: سوال هفت

پرسش :

زن و مرد یا اولیا و بزرگانشان میان خود قراردادى امضا مى‌کنند، مهر المسمّى هم تعیین مى‌نمایند مثلاً مبلغ دویست هزار تومان نقد داده مى‌شود و بقیه در ذمۀ زوج باشد که پس از انجام مراسم عروسى زوجه مى‌تواند مطالبه نماید، و مرد هم در صورت توان بپردازد، همانطور که علماى گذشته در عقدنامه‌ها مى‌نوشتند: « فلها المطالبة بشرط التمکین التام و له الأداء عند القدرة و الإمکان» ، ولى اینک دفاتر رسمى ازدواج بناى مذکور را در نظر نگرفته و مى‌نویسند که: « زوج باید عند المطالبه پرداخت نماید» ، و روى این اصل وقتى که اختلافى بین آنها پدید مى‌آید، زن مى‌گوید: مادامى‌که شوهر مهریه را نقداً نپردازد حاضر به تمکین نخواهد شد، بلکه از زوج مى‌خواهد که مهریه را نقداً بپردازد تا راضى به عروسى شود، همچنین مى‌گوید: تا هنگامى که مهر را نپرداخته است باید نفقۀ او را هم بدهد، آیا زوجه چنین حقى را دارد یا نه؟

پاسخ :
باسمه تعالى؛ حقّ امتناع زوجه از زفاف در مورد مهر حالّ است، و اگر اجل تعیین نشود در حکم حالّ مى‌باشد، و زوج عند المطالبه و القدره باید بپردازد، و اگر نپرداخت زوجه مى‌تواند از زفاف امتناع کند، و بعید نیست که نقد گرفتن بعضى و بقیه را در ذمه نهادن ظاهر در اسقاط حقّ امتناع باشد، و الله العالم.

منبع: استفتائات جدید، آیت الله العظمی جواد تبریزی (رحمه الله)، جلد اول، قم: نشر سرور، 1385.