حکم زن یائسه براى قرار دادن حیض

پرسش :

حکم زن یائسه براى قرار دادن حیض چیست؟

پاسخ :
آیات عظام امام، بهجت، خامنه اى، صافى و فاضل: زن غیر سیده با تمام شدن پنجاه سال و زن سیده با تمام شدن شصت سال قمرى، یائسه مى گردد و اگر بعد از آن خونى ببیند، خون حیض محسوب نمى شود.[1]

آیات عظام تبریزى و وحید: زن (خواه سیده باشد یا غیرسیده) با تمام شدن شصت سال قمرى یائسه مى شود و اگر بعد از آن خونى ببیند، خون حیض محسوب نمى شود و بعد از تمام شدن پنجاه تا شصت سال احتیاط واجب کند؛ یعنى، اگر در روزهاى عادت و یا با نشانه هاى حیض خون ببیند، بین کارهایى که حائض باید ترک کند و کارهاى مستحاضه جمع کند.[2]

آیت اللّه  سیستانى: زن با تمام شدن شصت سال قمرى یائسه مى شود و اگر بعد از آن خونى ببیند، خون حیض محسوب نمى شود و زن غیر سیده بنابر احتیاط مستحب، بعد از تمام شدن پنجاه سال تا شصت سال، اگر در روزهاى عادت و یا با نشانه هاى حیض خون ببیند، بین کارهایى که حائض باید ترک نماید و کارهاى مستحاضه، جمع کند.[3]

آیت اللّه  مکارم: زن (خواه سیده باشد یا غیر سیده) با تمام شدن پنجاه سال قمرى، یائسه مى گردد و اگر بعد از آن خونى ببیند، خون حیض محسوب نمى شود؛ مگر زنى که از قبیله قریش باشد. در این صورت با تمام شدن شصت سال قمرى، یائسه مى گردد. البته اگر زن بعد از یائسگى، آنچه مى بیند تمام شرایط حیض را داشته باشد، باید مطابق آن عمل کند.[4]

آیات عظام نورى: زن غیر سیده با تمام شدن پنجاه سال قمرى یائسه مى شود و اگر بعد از آن خونى ببیند، خون حیض محسوب نمى شود و زن سیده بعد از تمام شدن پنجاه تا شصت سال احتیاط واجب کند؛ یعنى، اگر در روزهاى  عادت و یا با نشانه هاى حیض خون ببیند، بین کارهایى که حائض باید ترک کند و کارهاى مستحاضه، جمع کند.[5]

تبصره 1: یائسه از ماده یأس به معناى ناامیدى است و در اصطلاح، یائسه به زنى گفته مى شود که پایان تولید مثل او فرا رسیده و دیگر عادت ماهانه نمى بیند و از خون دیدن و آوردن فرزند، ناامید است و اگر خونى هم ببیند، خون حیض محسوب نمى شود.

تبصره 2: با توجه به اینکه آیات عظام (تبریزى، نورى و وحید) بعد از تمام شدن پنجاه سال تا شصت سال احتیاط واجب دارند، مقلدان ایشان مى توانند به فتواى سایر مراجع تقلید عمل کنند (البته با رعایت الاعلم فالاعلم).
 
پی‌ نوشت:
[1]. توضیح  المسائل مراجع، م 435 و خامنه اى،اجوبه الاستفتائات،  س 216.
[2]. وحید، توضیح  المسائل، م 441؛ تبریزى، توضیح  المسائل مراجع، م 435.
[3]. توضیح  المسائل مراجع، م 435.
[4]. توضیح  المسائل مراجع، م 428.
[5]. توضیح  المسائل مراجع، م 435.

​​​​​​​منبع: احکام ویژه بانوان، مجتبى حسینى، نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، نشر معارف، 1388.