حکم روزه گرفتن دختر کم بنیه
پرسش :
دخترى که به حد بلوغ رسیده، ولى به واسطه ضعف بنیه، نمىتواند روزه بگیرد و قضاى آن را تا دو سه سال به جا آورد، تکلیف او چیست؟
پاسخ :
پاسخ همه مراجع (به جز آیات عظام مکارم و تبریزى): اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقّت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولى ترک آن به صرف برخى عذرها، جایز نیست و هر زمان توانست باید قضاى آن را به جا آورد[۱].
آیت الله تبریزى: اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، باید قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، باید براى هر روز یک مد طعام (تقریبا ده سیر)، به فقیر بدهد و قضاى روزه لازم نیست؛ ولى اگر فدیه ممکن نبود، باید هر زمان که توانست روزهها را قضا کند.[۲]
آیت الله مکارم: در فرض یاد شده، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام بدهد و قضاى این روزهها هم بر او واجب نیست.[۳]
پینوشتها:
[۱]. امام، استفتائات، ج۱، روزه، س۷۶ و ۸۸؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س۷۳۱، ۷۳۲؛ فاضل، جامع المسائل، ج۱، س۵۶۸؛ صافى، جامع الاحکام، ج ۱، س ۴۹۱، ۴۹۸؛ نورى، استفتاآت، ج ۲، س ۲۸۹۳؛ دفتر: بهجت و وحید.
[۲]. تبریزى، صراط النجاة، ج ۲، س ۴۵۸ و ۱۵۱۹.
[۳]. مکارم، استفتاآت، ج ۲، س ۴۳۹.
منبع: سایت هدانا
پاسخ همه مراجع (به جز آیات عظام مکارم و تبریزى): اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقّت زیاد دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولى ترک آن به صرف برخى عذرها، جایز نیست و هر زمان توانست باید قضاى آن را به جا آورد[۱].
آیت الله تبریزى: اگر گرفتن روزه براى او ضرر دارد، یا تحمل آن برایش زحمت و مشقت زیاد دارد، روزه واجب نیست و اگر تا ماه رمضان سال بعد، ضعف او برطرف شد، باید قضاى آن را به جا آورد و اگر نتوانست، باید براى هر روز یک مد طعام (تقریبا ده سیر)، به فقیر بدهد و قضاى روزه لازم نیست؛ ولى اگر فدیه ممکن نبود، باید هر زمان که توانست روزهها را قضا کند.[۲]
آیت الله مکارم: در فرض یاد شده، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام بدهد و قضاى این روزهها هم بر او واجب نیست.[۳]
پینوشتها:
[۱]. امام، استفتائات، ج۱، روزه، س۷۶ و ۸۸؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتائات، س۷۳۱، ۷۳۲؛ فاضل، جامع المسائل، ج۱، س۵۶۸؛ صافى، جامع الاحکام، ج ۱، س ۴۹۱، ۴۹۸؛ نورى، استفتاآت، ج ۲، س ۲۸۹۳؛ دفتر: بهجت و وحید.
[۲]. تبریزى، صراط النجاة، ج ۲، س ۴۵۸ و ۱۵۱۹.
[۳]. مکارم، استفتاآت، ج ۲، س ۴۳۹.
منبع: سایت هدانا