از بین مادر، پدر و همسرم باید کدام را بیشتر دوست داشته باشم؟
پرسش :
چند وقتی است که سوالی ذهن مرا به خود مشغول کرده است اینکه از بین مادر، پدر و همسرم باید کدام را بیشتر دوست داشته باشم؟
پاسخ :
در پاسخ به سوال توجه شما را به این مطالب جلب می کنم:
۱- دوست داشتن امری قلبی ودرونی است نه یک رفتار خاص بیرونی.
۲- حب و علاقه ما به دیگری مستلزم مقدماتی مانند میزان محبت، خدمت و فداکاری او در حق ما است. از اینرو ما کسی را که بیشترین محبت را به ما کرده باشد به شرط اینکه ما نسبت به این محبتها آگاهی داشته باشیم بیشتر دوست خواهیم داشت. همچنین میزان علاقه ما به دیگران رابطه تنگاتنگی با اخلاق، رفتار و اعتقادات او دارد هرچه این قرابت در شخصی بیشتر باشد علاقه ما نیز به او بیشتر خواهد بود.
۳- دوست داشتن و علاقه به یک نفر ممکن است همیشه ثابت نباشد بلکه در موقعیتها و دوره های مختلف ممکن است ما شخص خاصی را یشتر دوست داشته باشیم و در دوره ای دیگر شخص دیگری را بیشتر دوست بداریم.
۴- درآیات و روایات توصیه شده است که نسبت به والدین کوچکترین بی مهری و بی احترامی صورت نگیرد و این سفارش در حق مادر با تاکید بیشتری صورت گرفته است اما این امر منافاتی با این ندارد که ما شخص دیگری را بیشتر دوست بداریم زیرا همانطور که گفته شد دوست داشتن امری درونی است و محبت و احترام امری بیرونی.ضمن اینکه تبعیت از والدین تا آنجائی است که منافاتی با احکام شرعی نداشته باشد.
آنچه که شرع از ما می خواهد این است که هر کسی را بسته به جایگاهی که دارد احترام در خور شانی نسبت به او داشته باشیم مثلا به والدین حتی اف هم نگوییم به همسرمان از جهات مختلف عاطفی جسمی و جنسی رسیدگی کنیم، فرزندانمان را تربیت اسلامی نماییم و ... و در هنگام تعارض میان خواسته های آنها سعی کنیم آنچیزی را انجام دهیم که خدا به آن فرمان می دهد.(در این راستا سعی کنید در موارد احتمالی اختلافات با شماره ۰۹۶۴۰ بخش مشاوره تماس بگیرید.)
با توجه به این مقدمات باید گفت آنچه که مهم است این است که دوست داشتن یک نفر نباید مانع از انجام وظایف در قبال دیگران گردد. اماحضرتعالی نیز مانند هر انسان دیگری اختیار دارید از میان والدین همسر فرزند و... یکی را بیشتر دوست داشته باشید و هیچ الزام و رجحانی در این امر نیست چرا که این مسئله امری شخصی است و شما نباید تا این اندازه نسبت به این مسئله حساسیت نشان دهید.
منبع: www.soalcity.ir
در پاسخ به سوال توجه شما را به این مطالب جلب می کنم:
۱- دوست داشتن امری قلبی ودرونی است نه یک رفتار خاص بیرونی.
۲- حب و علاقه ما به دیگری مستلزم مقدماتی مانند میزان محبت، خدمت و فداکاری او در حق ما است. از اینرو ما کسی را که بیشترین محبت را به ما کرده باشد به شرط اینکه ما نسبت به این محبتها آگاهی داشته باشیم بیشتر دوست خواهیم داشت. همچنین میزان علاقه ما به دیگران رابطه تنگاتنگی با اخلاق، رفتار و اعتقادات او دارد هرچه این قرابت در شخصی بیشتر باشد علاقه ما نیز به او بیشتر خواهد بود.
۳- دوست داشتن و علاقه به یک نفر ممکن است همیشه ثابت نباشد بلکه در موقعیتها و دوره های مختلف ممکن است ما شخص خاصی را یشتر دوست داشته باشیم و در دوره ای دیگر شخص دیگری را بیشتر دوست بداریم.
۴- درآیات و روایات توصیه شده است که نسبت به والدین کوچکترین بی مهری و بی احترامی صورت نگیرد و این سفارش در حق مادر با تاکید بیشتری صورت گرفته است اما این امر منافاتی با این ندارد که ما شخص دیگری را بیشتر دوست بداریم زیرا همانطور که گفته شد دوست داشتن امری درونی است و محبت و احترام امری بیرونی.ضمن اینکه تبعیت از والدین تا آنجائی است که منافاتی با احکام شرعی نداشته باشد.
آنچه که شرع از ما می خواهد این است که هر کسی را بسته به جایگاهی که دارد احترام در خور شانی نسبت به او داشته باشیم مثلا به والدین حتی اف هم نگوییم به همسرمان از جهات مختلف عاطفی جسمی و جنسی رسیدگی کنیم، فرزندانمان را تربیت اسلامی نماییم و ... و در هنگام تعارض میان خواسته های آنها سعی کنیم آنچیزی را انجام دهیم که خدا به آن فرمان می دهد.(در این راستا سعی کنید در موارد احتمالی اختلافات با شماره ۰۹۶۴۰ بخش مشاوره تماس بگیرید.)
با توجه به این مقدمات باید گفت آنچه که مهم است این است که دوست داشتن یک نفر نباید مانع از انجام وظایف در قبال دیگران گردد. اماحضرتعالی نیز مانند هر انسان دیگری اختیار دارید از میان والدین همسر فرزند و... یکی را بیشتر دوست داشته باشید و هیچ الزام و رجحانی در این امر نیست چرا که این مسئله امری شخصی است و شما نباید تا این اندازه نسبت به این مسئله حساسیت نشان دهید.
منبع: www.soalcity.ir
