رابطه دوستی به قصد ازدواج
پرسش :
۲۳ سال دارم، حدود یک ماه پیش با پسری ۲۴ ساله در چت روم از شهر خودمان آشنا شدم. از یک خانواده با اصالت هستند. دانشجوی فوق هستند و شاغل نیز می باشند. ما در این مدت کوتاه خیلی همدیگر را دیدیم و نسبت به هم ابراز علاقه داشتیم و داریم. ایشان به من قول ازدواج دادند ولی در حال حاضر چون یک برادر بزرگتر از خود دارند که مجرد هستند فعلا شرایط ازدواج برایشان وجود ندارد. از طرفی هم نیازهای جنسی، ایشان را خیلی آزار میدهد و گاهی از من انتظاراتی دارند و من به سبب علاقه به وی و علیرغم میل باطنی خودم گاهی به نیازهای وی پاسخ میدهم. من الان آمادگی ازدواج را دارم و دوست ندارم که این دوستی به درازا بکشد. این را هم عرض کنم هر دو از نظر ایمان و اعتقادات بهم نزدیک هستیم و هر دو سعی میکنیم که واجبات را انجام بدیم. از شما تقاضا دارم که مرا در مورد مشکلم راهنمایی کنید و اینکه چطور ایشان خانواده خودش را در جریان بگذارند و اینکه ما بتوانیم هرچه زودتر به هم برسیم و کمتر آلوده به گناه شویم؟
پاسخ :
در رابطه با سوالات مطرح شده توجه شما را به نکات زیر جلب می کنم:
۱- از نگاه روانشناسی می توان گفت که دوستی و ایجاد رابطه از طریق فضای مجازی بیانگر عدم رشد یافتگی و احیانا علامتی از اضطراب، تشویش، افسردگی، عدم مهارتهای اجتماعی و...می باشد. چرا که در غیر اینصورت توجیهی برای روی آوردن به فضای مجازی به جای فضای حقیقی و بیرونی نیست. لذا هرچند ممکن است جنابعالی با شناختی که از خود دارید این خصوصیات را در مورد خویش نپذیرید اما احتیاط اقتضاء می کند که حداقل در حد احتمال این ویژگیها را در مورد این شخص صادق بدانید. آنگاه ازدواج با چنین شخصی بر فرض هم که تحقق یابد مشکلات خاص خود را دارد.
۲- ازدواج از اساسی ترین انتخابهای زندگی است که به هیچ عنوان جای ریسک کردن ندارد چرا که با مسیر آینده و سرنوشت شخص گره خورده است. حال که چنین است می بایست در انتخاب همسر اسیر عواطف و احساسات نشویم بلکه انتخاب خود را مبتنی بر شناخت و آگاهی قرار دهیم چرا که تصمیم گیری و انتخاب همسر فرایندی شناختی است نه انگیزشی یا عاطفی. اگر قرار باشد این فرایند از مسیر خویش خارج و در وادی احساسات قرار بگیرد هیچ تضمینی برای اعتماد به چنین تصمیمی نیست.
حضرتعالی در مطالب خود اشاره کرده اید به این نکته که علی رغم میل باطنیتان به خواسته غیر اخلاقی و شرعی ایشان پاسخ می دهید این امر حاکی از نزاع بین عقل و احساسات شماست که شما متاسفانه جانب عواطف را گرفته اید. حضرت علی علیه السلام در روایتی می فرمایند «حب الشی یعمی و یصم: محبت به یک چیز باعث می شود که انسان قدرت تشخیص خود را از دست بدهد».
لذا پیشنهاد ما این است تا هنگام یک خواستگاری رسمی بر مبنای آداب و رسوم از ناحیه ایشان و سبک و سنگین کردن شرایط مختلف خانوادگی فرهنگی اقتصادی و... از ادامه ارتباط با این فرد به شدت اجتناب کنید چرا که ممکن است روز به روز وابستگی کاذب شما افزایش یابد و خدای ناخواسته حضرتعالی مشمول واقعیتی شوید که حضرت در روایت به آن اشاره فرموده اند. آنگاه ممکن است احساس کنید که دیگر دیر شده است و چیزی را برای از دست دادن ندارید.
۳- این فرد اگر در ادعای خویش صادق باشند. همانطور که اشاره شد می بایست این امر را با خانواده خویش هرچه سریعتر مطرح کرده و به صورت رسمی از شما خواستگاری نمایند. به نظر می رسد وجود برادر بزرگتر بهانه ای بیش نیست چون در جامعه ایرانی معمولا اصراری برای رعایت ترتیب در ازدواج آقایان وجود ندارد ضمن اینکه برفرض که ایشان در ادعای خود صادق باشند موافقت خانواده ایشان و شما با چنین پیوندی نقشی اساسی در موفقیت این پیوند دارند و عدم موافقت خانواده ها هرچند پسر و دختر بر این امر مصر باشند می تواند آسیبهای جدی را به دنبال داشته باشد. به یاد داشته باشیم که اعتیاد از یک نخ سیگار آغاز می شود!
۴- شما می بایست به طور جامع به جوانب این ارتباط بیندیشید تا خدای ناکرده در آینده دچار خود سرزنشگری نشوید. سوال این است که آیا در حد احتمال نباید گمان برده شود که ممکن است به هر دلیلی(عدم صداقت این شخص، منصرف شدن این شخص از ازدواج با شما، عدم رضایت خانواده ها و..)این ازدواج صورت نپذیرد؟ در اینصورت اتفاقی که می افتد این است که شما به کسی وابسته شده اید که قرار نیست با او زندگی کنید. این امر می تواند به شدت سلامت و زندگی آینده شما را تهدید کند. تجربه نشان داده است افرادی که به شخصی وابستگی پیدا کرده اند اما شرایط ازدواج انها را ایجاب نکرده است با ازدواج با شخص دیگری رنگ خوشبختی را ندیده اند!
۵- به اعتقاد برخی روانشناسان مردانی که همسر خود را از مجاری غیر عرفی و شرعی گزینش می کنند و به اصطلاح ازدواج آنان مبتنی بر رابطه پیش از ازدواج بوده است، بعد از ازدواج ممکن است دچار بدبینی به همسر خود گردند که نکند همسر من با دیگری ارتباط دوستی داشته باشد آنچنانکه قبل از ازدواج با من دوست بوده است!
۶- همانگونه که اشاره شد نیت واقعی این فرد برای شما معلوم نیست لذا شایسته است که نجابت و عفت خود را قربانی هوسهای این شخص نکنید. تمایلات جنسی این فرد به شما حاکی از عدم تعهد ایشان به شماست. از نگاه روانشناسی تفاوتی که در مسئله ارتباط جنسی میان زن و مرد است این است که زنها پیش از آنکه بدن خود را در اختیار دیگری قرار دهند دل را در گرو او می گذارند یعنی مادامی که زنی دل به مردی نبندد خود را در اختیار او نمی گذارد واقعیتی که عکس آن در مورد مردان صادق است به این معنا که یک مرد به ایجاد ارتباط جنسی با جنس مخالف می پردازد بدون اینکه کوچکترین وابستگی به او داشته باشد. لذا باید مواظب بود که گمان مبرید چون شما به او علاقه دارید ایشان هم به شما علاقمندند. اگر ایشان به شما علاقه و تعهد داشته باشند نباید به خود اجازه دهند که متعرض دین و عفت شما شوند.
۷- این فرد ممکن است بعد از اینکه از طریق شما به تمنیات نفسانی خویش رسید بدون کوچکترین نگرانی ارتباط با شما را قطع کند و...
۸- با توجه به مطالب گفته شده پیشنهاد ما به شما خواهر گرامی این است که با آینده نگری چنین ارتباطی را قطع و از ایشان بخواهید بدون بهانه گیری، از طریق خانواده اش از شما خواستگاری نماید و با این امر صداقت خود را به شما به اثبات برساند، آنگاه بعد از خواستگاری رسمی تازه نوبت به این می رسد که شما بررسی کنید که ایا ایشان فاکتورهای یک همسر مناسب از دیدگاه شما را دارند یا خیر؟
منبع: www.soalcity.ir
در رابطه با سوالات مطرح شده توجه شما را به نکات زیر جلب می کنم:
۱- از نگاه روانشناسی می توان گفت که دوستی و ایجاد رابطه از طریق فضای مجازی بیانگر عدم رشد یافتگی و احیانا علامتی از اضطراب، تشویش، افسردگی، عدم مهارتهای اجتماعی و...می باشد. چرا که در غیر اینصورت توجیهی برای روی آوردن به فضای مجازی به جای فضای حقیقی و بیرونی نیست. لذا هرچند ممکن است جنابعالی با شناختی که از خود دارید این خصوصیات را در مورد خویش نپذیرید اما احتیاط اقتضاء می کند که حداقل در حد احتمال این ویژگیها را در مورد این شخص صادق بدانید. آنگاه ازدواج با چنین شخصی بر فرض هم که تحقق یابد مشکلات خاص خود را دارد.
۲- ازدواج از اساسی ترین انتخابهای زندگی است که به هیچ عنوان جای ریسک کردن ندارد چرا که با مسیر آینده و سرنوشت شخص گره خورده است. حال که چنین است می بایست در انتخاب همسر اسیر عواطف و احساسات نشویم بلکه انتخاب خود را مبتنی بر شناخت و آگاهی قرار دهیم چرا که تصمیم گیری و انتخاب همسر فرایندی شناختی است نه انگیزشی یا عاطفی. اگر قرار باشد این فرایند از مسیر خویش خارج و در وادی احساسات قرار بگیرد هیچ تضمینی برای اعتماد به چنین تصمیمی نیست.
حضرتعالی در مطالب خود اشاره کرده اید به این نکته که علی رغم میل باطنیتان به خواسته غیر اخلاقی و شرعی ایشان پاسخ می دهید این امر حاکی از نزاع بین عقل و احساسات شماست که شما متاسفانه جانب عواطف را گرفته اید. حضرت علی علیه السلام در روایتی می فرمایند «حب الشی یعمی و یصم: محبت به یک چیز باعث می شود که انسان قدرت تشخیص خود را از دست بدهد».
لذا پیشنهاد ما این است تا هنگام یک خواستگاری رسمی بر مبنای آداب و رسوم از ناحیه ایشان و سبک و سنگین کردن شرایط مختلف خانوادگی فرهنگی اقتصادی و... از ادامه ارتباط با این فرد به شدت اجتناب کنید چرا که ممکن است روز به روز وابستگی کاذب شما افزایش یابد و خدای ناخواسته حضرتعالی مشمول واقعیتی شوید که حضرت در روایت به آن اشاره فرموده اند. آنگاه ممکن است احساس کنید که دیگر دیر شده است و چیزی را برای از دست دادن ندارید.
۳- این فرد اگر در ادعای خویش صادق باشند. همانطور که اشاره شد می بایست این امر را با خانواده خویش هرچه سریعتر مطرح کرده و به صورت رسمی از شما خواستگاری نمایند. به نظر می رسد وجود برادر بزرگتر بهانه ای بیش نیست چون در جامعه ایرانی معمولا اصراری برای رعایت ترتیب در ازدواج آقایان وجود ندارد ضمن اینکه برفرض که ایشان در ادعای خود صادق باشند موافقت خانواده ایشان و شما با چنین پیوندی نقشی اساسی در موفقیت این پیوند دارند و عدم موافقت خانواده ها هرچند پسر و دختر بر این امر مصر باشند می تواند آسیبهای جدی را به دنبال داشته باشد. به یاد داشته باشیم که اعتیاد از یک نخ سیگار آغاز می شود!
۴- شما می بایست به طور جامع به جوانب این ارتباط بیندیشید تا خدای ناکرده در آینده دچار خود سرزنشگری نشوید. سوال این است که آیا در حد احتمال نباید گمان برده شود که ممکن است به هر دلیلی(عدم صداقت این شخص، منصرف شدن این شخص از ازدواج با شما، عدم رضایت خانواده ها و..)این ازدواج صورت نپذیرد؟ در اینصورت اتفاقی که می افتد این است که شما به کسی وابسته شده اید که قرار نیست با او زندگی کنید. این امر می تواند به شدت سلامت و زندگی آینده شما را تهدید کند. تجربه نشان داده است افرادی که به شخصی وابستگی پیدا کرده اند اما شرایط ازدواج انها را ایجاب نکرده است با ازدواج با شخص دیگری رنگ خوشبختی را ندیده اند!
۵- به اعتقاد برخی روانشناسان مردانی که همسر خود را از مجاری غیر عرفی و شرعی گزینش می کنند و به اصطلاح ازدواج آنان مبتنی بر رابطه پیش از ازدواج بوده است، بعد از ازدواج ممکن است دچار بدبینی به همسر خود گردند که نکند همسر من با دیگری ارتباط دوستی داشته باشد آنچنانکه قبل از ازدواج با من دوست بوده است!
۶- همانگونه که اشاره شد نیت واقعی این فرد برای شما معلوم نیست لذا شایسته است که نجابت و عفت خود را قربانی هوسهای این شخص نکنید. تمایلات جنسی این فرد به شما حاکی از عدم تعهد ایشان به شماست. از نگاه روانشناسی تفاوتی که در مسئله ارتباط جنسی میان زن و مرد است این است که زنها پیش از آنکه بدن خود را در اختیار دیگری قرار دهند دل را در گرو او می گذارند یعنی مادامی که زنی دل به مردی نبندد خود را در اختیار او نمی گذارد واقعیتی که عکس آن در مورد مردان صادق است به این معنا که یک مرد به ایجاد ارتباط جنسی با جنس مخالف می پردازد بدون اینکه کوچکترین وابستگی به او داشته باشد. لذا باید مواظب بود که گمان مبرید چون شما به او علاقه دارید ایشان هم به شما علاقمندند. اگر ایشان به شما علاقه و تعهد داشته باشند نباید به خود اجازه دهند که متعرض دین و عفت شما شوند.
۷- این فرد ممکن است بعد از اینکه از طریق شما به تمنیات نفسانی خویش رسید بدون کوچکترین نگرانی ارتباط با شما را قطع کند و...
۸- با توجه به مطالب گفته شده پیشنهاد ما به شما خواهر گرامی این است که با آینده نگری چنین ارتباطی را قطع و از ایشان بخواهید بدون بهانه گیری، از طریق خانواده اش از شما خواستگاری نماید و با این امر صداقت خود را به شما به اثبات برساند، آنگاه بعد از خواستگاری رسمی تازه نوبت به این می رسد که شما بررسی کنید که ایا ایشان فاکتورهای یک همسر مناسب از دیدگاه شما را دارند یا خیر؟
منبع: www.soalcity.ir
