پرسش :

در مورد عيب جويي، تعدادي حديث يا سايت مرتبط با آن معرفي كنيد؟

پاسخ :
«عيب جويي» چنان كه از نامش پيداست به معني تجسس از عيوب ديگران مي باشد. يعني شخصي دنبال اين باشد كه آيا فلان كس داراي فلان عيب مي باشد يا نه؟ و اين عمل ناپسندي است كه در قرآن[1] و روايات مورد نهي و مذمت قرار گرفته است.
از حضرت امير المومنين ـ عليه السلام ـ در اين باره كلمات قصاري نقل شده است. به عنوان نمونه به چند حديث اشاره مي شود:
1. هر كس مي خواهد از عيب هاي مردم جستجو كند از عيوب خودش شروع كند.[2]
2. برترين مردم كسي است كه عيوبش او را از عيوب ديگران مشغول داشته.[3]
3. هر كس عيوب خود را ببيند ديگران را عيب جويي نكند.[4]
4. خوشا به حال كسي كه عيب خودش او را از پرداختن به عيوب ديگران مشغول كند.[5]
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. ترجمة ميزان الحكمه، محمدي ري شهري، مترجم: حميد رضا شيخي، دارالحديث، ج 2.
2. گناهان كبيره، آيت الله دستغيب، انتشارات جهان، ج 2.
3. ترجمة‌كتاب الاخلاق، مرحوم سيد عبدالله شبر، مترجم، محمد رضا جباران، انتشارات هجرت.
4. Hadith.net ، balagh.net ، hawzeh.net .
5. چهل حديث، اثر امام خميني (ره).


[1] . حجرات/12 و همزه/1.
[2] . ر.ك: محدث نوري، مستدرك الوسائل، قم، موسسة آل البيت ـ عليهم السلام ـ 1408 ق، ج 11، ص 316.
[3] . همان.
[4] . همان.
[5] . همان.