پرسش :
ماجراي چاه امام زمان (عج) را به طور خلاصه توضيح دهيد؟
پاسخ :
آنچه در وهلة اول در مورد اين سؤال به ذهن ميرسد اين است كه موضوع چاه در روايات و اينكه احياناً چاههايي بنام مقدّس حضرت مهدي (عج) وجود داشته باشد تا چه اندازه صحيح است و مبناي آن چيست؟ از حضرت صادق ـ عليهالسّلام ـ منقول است كه: هرگاه تو را حاجتي بسوي خداي تعالي باشد يا از امري خائف و ترسان باشي در كاغذي بنويس ... حاجت ذكر ميشود ـ پس رقعه را بپيچ و در بندقهاي از گل و در ميان آب جاري يا چاهي بينداز كه حقتعالي بزودي فرج كرامت فرمايد.[1] و همچنين مرويست كه هركه را حاجتي باشد آنچه مذكور ميشود بنويسد در رقعه و در يكي از قبور ائمه عليهم اسلام بيندازد يا ببندد و مهر كند و خاك پاكي را گل سازد و آنرا در ميان آن گذارد و در نهري يا چاهي عميق يا بركه آبي اندازد كه بحضرت صاحب الّزمان صلوات الله و سلامه عليه ميرسد و او بنفسه متولّي بر آوردن حاجت ميشود.[2] پس بنابراين آنچه بذهن ميرسد اين است كه چاه اختصاصي و خاّص بنام مبارك حضرت ولي عصر (عج) وجود نداشته باشد چون در دو روايت گذشته بصورت مطلق فرموده شده كه: نهر يا چاه عميق يا غدير آب. پس سند اين قضيه (چاه) همين روايات ميتواند باشد كه با توجه به بررسي كه در كتب مربوط به حضرت حجت(ع) به عمل آمد اختصاصاً چيزي بنام چاه امام زمان(عج) ديده نشد و بعيد است كه در روايت چاه خاصّي بنام حضرت ناميده شده باشد و چاههاي امروزي هم بر اساس همان روايات مذكور ميتواند براي عريضة حاجات مورد استفاده قرار گيرد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. منتهي آلامال شيخ عباس قمي.
2. النجم الثاقب محدث نوري.
3. مفاتيج الجنان شيخ عباس قمي.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . قمي، عباس، مفاتيح الجنان، ص 1081 به نقل از تحفه الزائر.
[2] . قمي، عباس، منتهي آلامال ـ باب چهار دهم در تاريخ امام دوازدهم ـ عليهالسّلام ـ ص 869 به نقل از تحفة الزائر.
آنچه در وهلة اول در مورد اين سؤال به ذهن ميرسد اين است كه موضوع چاه در روايات و اينكه احياناً چاههايي بنام مقدّس حضرت مهدي (عج) وجود داشته باشد تا چه اندازه صحيح است و مبناي آن چيست؟ از حضرت صادق ـ عليهالسّلام ـ منقول است كه: هرگاه تو را حاجتي بسوي خداي تعالي باشد يا از امري خائف و ترسان باشي در كاغذي بنويس ... حاجت ذكر ميشود ـ پس رقعه را بپيچ و در بندقهاي از گل و در ميان آب جاري يا چاهي بينداز كه حقتعالي بزودي فرج كرامت فرمايد.[1] و همچنين مرويست كه هركه را حاجتي باشد آنچه مذكور ميشود بنويسد در رقعه و در يكي از قبور ائمه عليهم اسلام بيندازد يا ببندد و مهر كند و خاك پاكي را گل سازد و آنرا در ميان آن گذارد و در نهري يا چاهي عميق يا بركه آبي اندازد كه بحضرت صاحب الّزمان صلوات الله و سلامه عليه ميرسد و او بنفسه متولّي بر آوردن حاجت ميشود.[2] پس بنابراين آنچه بذهن ميرسد اين است كه چاه اختصاصي و خاّص بنام مبارك حضرت ولي عصر (عج) وجود نداشته باشد چون در دو روايت گذشته بصورت مطلق فرموده شده كه: نهر يا چاه عميق يا غدير آب. پس سند اين قضيه (چاه) همين روايات ميتواند باشد كه با توجه به بررسي كه در كتب مربوط به حضرت حجت(ع) به عمل آمد اختصاصاً چيزي بنام چاه امام زمان(عج) ديده نشد و بعيد است كه در روايت چاه خاصّي بنام حضرت ناميده شده باشد و چاههاي امروزي هم بر اساس همان روايات مذكور ميتواند براي عريضة حاجات مورد استفاده قرار گيرد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. منتهي آلامال شيخ عباس قمي.
2. النجم الثاقب محدث نوري.
3. مفاتيج الجنان شيخ عباس قمي.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . قمي، عباس، مفاتيح الجنان، ص 1081 به نقل از تحفه الزائر.
[2] . قمي، عباس، منتهي آلامال ـ باب چهار دهم در تاريخ امام دوازدهم ـ عليهالسّلام ـ ص 869 به نقل از تحفة الزائر.