پرسش :
چگونه آيندهاى مناسب را براى خود ترسيم كنيم؟
پاسخ :
تقريباً همه انسانها طالب آينده روشن و توأم با خوشبختىاند و در همين جهت تلاش مىكنند گرچه ممكن است مصداق خوشبختى و سعادت نزد افراد متفاوت باشد.
همه انسانها داراى نوعى شناخت و مجموعهاى از باورهايند به عبارت ديگر، نوع نگرش افراد به زندگى، خواستههاى جهان بينى و ايدئولوژى آنها است يعنى هست و نيستها و بايد و نبايدها. بنابراين، هر چه نگرشها و بينشهاى انسان قوىتر باشد و از ساختار منطقىتر و سازمان يافتهتر بهره برد، زندگى اش بارورتر و آيندهاش بهتر است و هر چه ساختار فكرى و اعتقادى از انسجام كمتر برخوردار باشد، رفتار انسان غير منطقىتر و نابهنجارتر خواهد بود و در نتيجه آيندهاش از افقهاى روشن دورتر.
با توجه به آنچه بيان شد، رعايت راهكارهاى زير نقش بسيار مؤثرى در ترسيم آينده روشن خواهد داشت:
1. واقع بينى
انسان بايد، بر اساس واقعيتهاى موجود زندگى و امكانات و توانايىهايش، اهدافى براى خود در نظر بگيرد. يكى از مشكلات اساسى افراد، به ويژه جوانان، اين است كه ايده آلهاشان با واقعيت زندگى فاصله بسيار دارد. اين افراد معمولًا در ارزيابىهاى خود دچار نوعى افراط مىشوند و بيشتر بر اساس تخيلات زندگى مىكنند. در نتيجه اهدافشان با استعداد و توانمندىها همخوانى ندارد، به اهداف خود نمىرسند و با گذشت زمان دچار نااميدى و سرخوردگى و نهايتاً
افسردگى مىشوند به گونهاى كه حتى نمىتوانند از حداقل امكانات خود نيز استفاده كنند. بنابراين، يكى از رمزهاى موفقيت واقع نگرى و اجتناب از افراط و تفريط است.
2. استفاده بهينه از وقت و امكانات
با در نظر گرفتن واقعيتهاى زندگى، بايد با برنامهريزى صحيحى امكان بيشترين بهرهورى از فرصتها و امكانات را فراهم آورد. لازمه استفاده از فرصتها و امكانات شناسايى آنها است يعنى هر كس ابتدا بايد فرصتهاى مفيد و امكانات و توانمندىهاى خود را شناسايى كند ودر مرحله بعد، با تلاش و پشتكار از اين سرمايهها بهره گيرد مثلًا ورود به دانشگاه و قرار گرفتن در كسوت دانشجويى فرصتى بسيار مهم است چنان كه دوره جوانى خود از فرصتهاى بسيار ارزشمندى به شمار مىآيد. انسان واقع بين و فرصت شناس مىداند هميشه جوان نيست و هميشه فرصت بهرهگيرى از دانشگاه برايش فراهم نمىشود. در نتيجه براى دستيابى به آيندهاى روشن از اين فرصت استفاده مىكند به مهمترين وظيفه دانشجو، يعنى رشد علمى و معنوى، مىانديشد و از پرداختن به كارهاى جنبى و حاشيهاى مىپرهيزد.
3. انتخاب دوستان خوب
به تجربه ثابت شده است كه دوست، به ويژه در دوران نوجوانى و جوانى، در زندگى انسان نقش تعيين كننده دارد. بسيارى، به رغم امكانات فراوان، به سبب دوستان نامناسب از توانمندىها و ظرفيتهاى خود بهره نمىگيرند و در سراشيبى سقوط فرو مىافتند.
پسر حضرت نوح (ع) نمونهاى از اين افراد است كه قرآن داستانش را بيان كرده است. بر اساس آيات قرآن كريم، دوزخيان مىگويند: «كاش فلانى را دوست انتخاب نكرده بوديم» يعنى جهنمى شدن خود را نتيجه دوستى با افراد نامناسب مىدانند. بنابراين، يكى از راههاى دستيابى به موفقيت انتخاب دوستان مناسب يعنى مؤمن و تلاشگر و وظيفهشناس است.
4. تعيين هدف يا اهداف
مشخص بودن هدف يا اهداف در موفقيت انسان نقش مؤثر دارد زيرا تعيين هدف:
الف) موجب افزايش انگيزه مىشود و انگيزه موتور محرك انسان در فعاليتها است. اگر انسان انگيزه قوى داشته باشد، بيشتر تلاش مىكند و در نتيجه سريعتر به اهداف خود دست مىيابد.
ب) معيار ارزيابى كارها را فراهم مىآورد و انسان مىتواند خود را ارزيابى كند.
ج) در تعيين جايگاه انسان سودمند است يعنى انسان مىتواند دريابد چه مقدار از راهى را كه بايد طى كند، پيموده و چه مقدار باقى مانده است.
5. نهراسيدن از شكستها
زندگى فراز و نشيبهاى بسيار دارد و بيشتر انسانها شكست را در زندگى تجربه مىكنند. عدهاى با شكست خوردن زانوى غم بغل مىگيرند خود را در بن بست مىيابند و دچار نااميدى مىشوند ولى گروهى از شكستها نمىهراسند و آن را سكوى پرش خود قرار مىدهند. براى رسيدن به آينده روشن، بايد از شكستها درس آموخت و با شناسايى عوامل ناكامى، آنها را از مسير زندگى حذف كرد.
بنابراين، براى دستيابى به آيندهاى روشن بايد واقع بين، هدفمند، با برنامه و داراى دوستان خوب بود و هرگز از شكستها نهراسيد. البته، در كنار همه اين امور، توكل به پروردگار و اهتمام به امور معنوى ضرورت دارد زيرا همه خوبيها در دست خداوند است و ياد او انسان را از اميد و آرامش سرشار مىسازد.
پرسمان
تقريباً همه انسانها طالب آينده روشن و توأم با خوشبختىاند و در همين جهت تلاش مىكنند گرچه ممكن است مصداق خوشبختى و سعادت نزد افراد متفاوت باشد.
همه انسانها داراى نوعى شناخت و مجموعهاى از باورهايند به عبارت ديگر، نوع نگرش افراد به زندگى، خواستههاى جهان بينى و ايدئولوژى آنها است يعنى هست و نيستها و بايد و نبايدها. بنابراين، هر چه نگرشها و بينشهاى انسان قوىتر باشد و از ساختار منطقىتر و سازمان يافتهتر بهره برد، زندگى اش بارورتر و آيندهاش بهتر است و هر چه ساختار فكرى و اعتقادى از انسجام كمتر برخوردار باشد، رفتار انسان غير منطقىتر و نابهنجارتر خواهد بود و در نتيجه آيندهاش از افقهاى روشن دورتر.
با توجه به آنچه بيان شد، رعايت راهكارهاى زير نقش بسيار مؤثرى در ترسيم آينده روشن خواهد داشت:
1. واقع بينى
انسان بايد، بر اساس واقعيتهاى موجود زندگى و امكانات و توانايىهايش، اهدافى براى خود در نظر بگيرد. يكى از مشكلات اساسى افراد، به ويژه جوانان، اين است كه ايده آلهاشان با واقعيت زندگى فاصله بسيار دارد. اين افراد معمولًا در ارزيابىهاى خود دچار نوعى افراط مىشوند و بيشتر بر اساس تخيلات زندگى مىكنند. در نتيجه اهدافشان با استعداد و توانمندىها همخوانى ندارد، به اهداف خود نمىرسند و با گذشت زمان دچار نااميدى و سرخوردگى و نهايتاً
افسردگى مىشوند به گونهاى كه حتى نمىتوانند از حداقل امكانات خود نيز استفاده كنند. بنابراين، يكى از رمزهاى موفقيت واقع نگرى و اجتناب از افراط و تفريط است.
2. استفاده بهينه از وقت و امكانات
با در نظر گرفتن واقعيتهاى زندگى، بايد با برنامهريزى صحيحى امكان بيشترين بهرهورى از فرصتها و امكانات را فراهم آورد. لازمه استفاده از فرصتها و امكانات شناسايى آنها است يعنى هر كس ابتدا بايد فرصتهاى مفيد و امكانات و توانمندىهاى خود را شناسايى كند ودر مرحله بعد، با تلاش و پشتكار از اين سرمايهها بهره گيرد مثلًا ورود به دانشگاه و قرار گرفتن در كسوت دانشجويى فرصتى بسيار مهم است چنان كه دوره جوانى خود از فرصتهاى بسيار ارزشمندى به شمار مىآيد. انسان واقع بين و فرصت شناس مىداند هميشه جوان نيست و هميشه فرصت بهرهگيرى از دانشگاه برايش فراهم نمىشود. در نتيجه براى دستيابى به آيندهاى روشن از اين فرصت استفاده مىكند به مهمترين وظيفه دانشجو، يعنى رشد علمى و معنوى، مىانديشد و از پرداختن به كارهاى جنبى و حاشيهاى مىپرهيزد.
3. انتخاب دوستان خوب
به تجربه ثابت شده است كه دوست، به ويژه در دوران نوجوانى و جوانى، در زندگى انسان نقش تعيين كننده دارد. بسيارى، به رغم امكانات فراوان، به سبب دوستان نامناسب از توانمندىها و ظرفيتهاى خود بهره نمىگيرند و در سراشيبى سقوط فرو مىافتند.
پسر حضرت نوح (ع) نمونهاى از اين افراد است كه قرآن داستانش را بيان كرده است. بر اساس آيات قرآن كريم، دوزخيان مىگويند: «كاش فلانى را دوست انتخاب نكرده بوديم» يعنى جهنمى شدن خود را نتيجه دوستى با افراد نامناسب مىدانند. بنابراين، يكى از راههاى دستيابى به موفقيت انتخاب دوستان مناسب يعنى مؤمن و تلاشگر و وظيفهشناس است.
4. تعيين هدف يا اهداف
مشخص بودن هدف يا اهداف در موفقيت انسان نقش مؤثر دارد زيرا تعيين هدف:
الف) موجب افزايش انگيزه مىشود و انگيزه موتور محرك انسان در فعاليتها است. اگر انسان انگيزه قوى داشته باشد، بيشتر تلاش مىكند و در نتيجه سريعتر به اهداف خود دست مىيابد.
ب) معيار ارزيابى كارها را فراهم مىآورد و انسان مىتواند خود را ارزيابى كند.
ج) در تعيين جايگاه انسان سودمند است يعنى انسان مىتواند دريابد چه مقدار از راهى را كه بايد طى كند، پيموده و چه مقدار باقى مانده است.
5. نهراسيدن از شكستها
زندگى فراز و نشيبهاى بسيار دارد و بيشتر انسانها شكست را در زندگى تجربه مىكنند. عدهاى با شكست خوردن زانوى غم بغل مىگيرند خود را در بن بست مىيابند و دچار نااميدى مىشوند ولى گروهى از شكستها نمىهراسند و آن را سكوى پرش خود قرار مىدهند. براى رسيدن به آينده روشن، بايد از شكستها درس آموخت و با شناسايى عوامل ناكامى، آنها را از مسير زندگى حذف كرد.
بنابراين، براى دستيابى به آيندهاى روشن بايد واقع بين، هدفمند، با برنامه و داراى دوستان خوب بود و هرگز از شكستها نهراسيد. البته، در كنار همه اين امور، توكل به پروردگار و اهتمام به امور معنوى ضرورت دارد زيرا همه خوبيها در دست خداوند است و ياد او انسان را از اميد و آرامش سرشار مىسازد.
پرسمان
