پرسش :

كودك سه ساله اى دارم كه به بعضى از دستورات من بى اعتنايى و بى توجهى مى كند. به نظر شما من در برخورد با فرزندم تا چه حد بايد قطع و جدى باشم؟

پاسخ :
هرگاه قوانين مدون در خانواده موجود باشد و فرزندان در نهايت صميميت، موظف به پيروى از قوانين خانواده خانواده باشند، آن گاه قاطعيت و جديت از اساسى ترين ملزومات برخورد با فرزندان است، اما وقتى قوانين، مشخص نباشند و پدر و مادر خود را در اجراى آن موظف نبينند و براى خود حق و تو قايل باشند، نمى توان از فرزندان انتظار داشت كه در مقابل جديت پدر و مادر، به خشم گرايش نيابند. بنابراين، وظيفه ى متقابل پدر و مادر و فرزندان در عمل به قوانين موجود در خانواده و تجديد نظر در آن، در جلسات منظم خانوادگى وجود دارد و امكان اظهار نظر و قاطعيت و جديت را براى پدر و مادر فراهم مى كند. اما توجه به اين نكته اهميت دارد كه هميشه مرز بين عصبانيت، خشونت، سخت گيرى و قاطعيت شما به عصبانيت و خشونت و سخت گيرى تبديل نشود؛ زيرا نتيجه ى عكس خواهد داشت.