پرسش :
زن موظّف نيست كه در منزل كار كند، حتّى مى تواند براى شير دادن و پرورش طفل از شوهر اجرتى دريافت نمايد، لكن چون در ايران رسم است كه زن معمولاً كارهاى خانه را انجام مى دهد و پس از تولّد بچّه را نگهدارى نموده و او را شير مى دهد، آيا مى توان گفت كه عقد مبنيّاً عليها واقع شده و نتيجتاً زن بايد كارهاى معمولى خانه را انجام دهد و مزدى هم از شوهر طلبكار نيست، مگر جايى كه خلاف آن ثابت شود؟
پاسخ :
جواب: اين گونه موارد عقد مبنىٌ عليه نيست تا حكم شرط ضمن العقد داشته باشد; ولى از آن جا كه زنان و مردان در اين گونه خانواده ها نسبت به خدمات اضافى هر دو قصد تبرّع دارند گرفتن اجرت المثل مشكل است; مگر در مقابل كارهايى از قبيل قالى بافى و شبيه آن، و يا در مواردى كه از ابتدا شرط اجرت كند.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1
جواب: اين گونه موارد عقد مبنىٌ عليه نيست تا حكم شرط ضمن العقد داشته باشد; ولى از آن جا كه زنان و مردان در اين گونه خانواده ها نسبت به خدمات اضافى هر دو قصد تبرّع دارند گرفتن اجرت المثل مشكل است; مگر در مقابل كارهايى از قبيل قالى بافى و شبيه آن، و يا در مواردى كه از ابتدا شرط اجرت كند.
منبع: استفتائات حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته)، ج1