پرسش :
درمان اعتياد و روش‌هاي درماني چه ميزان مؤثر هستند؟
پاسخ :
علاوه بر متوقف كردن مصرف مواد، مصرف اصلي روش‌هاي درمان اعتياد، باز گرداندن فرد به عملكرد مفيد و سازنده در خانواده، محل كار و جامعه است. اندازه‌گيري ميزان تأثير، نوعاً، شامل اندازه‌گيري سطوحي از رفتارهاي بزهكارانه، عملكرد در خانواده، امكان اشتغال و شرايط دارويي و پزشكي است. روي هم رفته درمان اعتياد همانقدر مي‌تواند مؤثر باشد كه درمان ساير بيماري‌هاي مزمن مثل ديابت فشار خون و‌آسم. با توجه به تعدادي از تحقيقات و مطالعات انجام شده، درمان اعتياد، 40 تا 60 درصد مصرف مواد را و همچنين به طور عمده و به ميزان بالايي رفتارها و فعاليت‌هاي بزهكارانه را در طول دوره درمان و پس از آن كاهش مي‌دهد. به عنوان مثال، در يكي از مطلاعات اجتماع درماني، براي درمان اعتياد كه توسط اين گروه انجام شد اثبات كرد كه دستگيري‌هاي انجام شده براي فعاليت‌هاي خشونتبار و غير خشونتبار بيش از 40 درصد كاهش يافته است. تحقيقات نشان مي‌دهند كه روش‌هاي درمان اعتياد، خطر سرايت بيماري HIV را كاهش داده و همچنين اقدامات آن در جهت جلوگيري از HIV بسيار كم هزينه‌تر از درمان بيماري‌هاي مرتبط با HIV مي‌باشد. روش‌هاي درماني همچنين احتمال اشتغال را براي اين افراد پس از درمان بيش از 40 درصد، بهبود مي‌بخشد. گرچه اين نرخ‌هاي مربوط به ميزان تأثير درمان اعتياد به طور كلي مطرح است و جنبه عمومي دارد، نتايج درمان فرد به گستردگي و طبيعت مشكلات كنوني فرد بيمار، تناسب مؤلفه‌هاي تشكيل دهنده روش درماني فرد با اين مشكلات و خدمات مرتبط با اين مشكلات كه براي مقابله و هدف قرار دادن آن ها در نظر گرفته شده و همچنين به ميزان تأثير فعاليت‌هايي كه باعث جذب فرد در ادامه فرآيند درمان مي‌شوند، بستگي دارد.
علاوه بر متوقف كردن مصرف مواد، مصرف اصلي روش‌هاي درمان اعتياد، باز گرداندن فرد به عملكرد مفيد و سازنده در خانواده، محل كار و جامعه است. اندازه‌گيري ميزان تأثير، نوعاً، شامل اندازه‌گيري سطوحي از رفتارهاي بزهكارانه، عملكرد در خانواده، امكان اشتغال و شرايط دارويي و پزشكي است. روي هم رفته درمان اعتياد همانقدر مي‌تواند مؤثر باشد كه درمان ساير بيماري‌هاي مزمن مثل ديابت فشار خون و‌آسم. با توجه به تعدادي از تحقيقات و مطالعات انجام شده، درمان اعتياد، 40 تا 60 درصد مصرف مواد را و همچنين به طور عمده و به ميزان بالايي رفتارها و فعاليت‌هاي بزهكارانه را در طول دوره درمان و پس از آن كاهش مي‌دهد. به عنوان مثال، در يكي از مطلاعات اجتماع درماني، براي درمان اعتياد كه توسط اين گروه انجام شد اثبات كرد كه دستگيري‌هاي انجام شده براي فعاليت‌هاي خشونتبار و غير خشونتبار بيش از 40 درصد كاهش يافته است. تحقيقات نشان مي‌دهند كه روش‌هاي درمان اعتياد، خطر سرايت بيماري HIV را كاهش داده و همچنين اقدامات آن در جهت جلوگيري از HIV بسيار كم هزينه‌تر از درمان بيماري‌هاي مرتبط با HIV مي‌باشد. روش‌هاي درماني همچنين احتمال اشتغال را براي اين افراد پس از درمان بيش از 40 درصد، بهبود مي‌بخشد. گرچه اين نرخ‌هاي مربوط به ميزان تأثير درمان اعتياد به طور كلي مطرح است و جنبه عمومي دارد، نتايج درمان فرد به گستردگي و طبيعت مشكلات كنوني فرد بيمار، تناسب مؤلفه‌هاي تشكيل دهنده روش درماني فرد با اين مشكلات و خدمات مرتبط با اين مشكلات كه براي مقابله و هدف قرار دادن آن ها در نظر گرفته شده و همچنين به ميزان تأثير فعاليت‌هايي كه باعث جذب فرد در ادامه فرآيند درمان مي‌شوند، بستگي دارد.
