پرسش :
با توجه به اين كه فساد معمولا از ناحيهى مردان است چرا آزادى زنان محدود مىشود و آنان مجبورند حجاب را رعايت كنند؟
پاسخ :
حجاب اساسا با آزادى زن مخالف نيست، بلكه زنان براى رسيدن به هدفى بالاتر، اين حدود را رعايت مىكنند و چنين كارى براى هر انسان عاقلى پذيرفتنى است كه براى رسيدن به يك هدف بالاتر، از برخى آسايشهاى خود چشمپوشى كند. اما در اين جا خوب است، به يك فايدهى ديگر حجاب كه در قرآن كريم تصريح شده و مستقيما متوجه خود زنان است نيز اشاره كنيم. براى حجاب چهار فايده ذكر شده كه عبارتند از: آرامش روانى، استحكام پيوند خانوادگى، استوارى اجتماع، و ارزش و احترام زن )براى تفصيل بحث، ر. ك: مرتضى مطهرى، مسألهى حجاب، صص 83 - 95؛ و نيز صص 67 - 74. ؛ كه آخرين مورد در قرآن كريم به عنوان فلسفهى حجاب ذكر شده است:
يا ايها النبى قل لازواجك و بناتك و نساء المؤمنين يدنين عليهن من جلابيبهن ذلك أدنى أن يعرفن فلا يؤذين. )احزاب 33 / 59:اى پيامبر به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنين بگو كه روسرىهايشان را به خويش نزديك كنند )و گريبان خود را هم بپوشانند(. اين برايشان بهتر است كه ]به عفت[ شناخته شوند تا مورد اذيت واقع نشوند. براى شرح جملهى اين آيه از منظر بحث كنونى، ر. ك: مرتضى مطهرى، مسألهى حجاب، صص 172 - 180. .
پس حجاب براى اين است كه به عنوان افراد عفيف شناخته شوند و معلوم شود كه خود را در اختيار مردان قرار نمىدهند و در نتيجه، حشمت آنان مانع مزاحمت افراد سبك سر شود. در واقع از نظر اسلام، زن مسلمان حرمتى دارد كه به خاطر آن حرمت بايد احترامش حفظ شود، مورد تعرض قرار مىگيرد، يا نامحرمان با ديد حيوانى و شهوانى به او ننگرند. تجربه همه نشان داده است كه در جامعه، هر چه حجاب خانمى متينتر و بهتر باشد، كمتر مورد تعرض جوانان لاابالى قرار مىگيرد. در واقع، با اين حجاب، او شخصيت خود را به مخاطبان اعلام مىكند و اين، حريمى براى حفظ اوست. به تعبير استاد مطهرى:
»در مسألهى پوشش، سخن در اين نيست كه آيا زن خوب است پوشيده در اجتماع ظاهر شود يا عريان؟ بلكه روح سخن در اين است كه: زن و تمتعات مرد از زن بايد رايگان باشد يا نه؟ آيا مرد بايد حق داشته باشد كه از هر زنى در هر محفلى حداكثر تمتعات را به استثناى زنا ببرد يا نه؟ در حالت اول، چنين وانمود شده كه مسألهى اصلى آزادى يا اسارت زن است، در حالى كه حقيقت امر اين است كه آيا مرد بايد در بهرهكشى جنسى از زن، جز از جهت زنا، آزادى مطلق داشته باشد يا نه؟« )مرتضى مطهرى، همان، ص 82. .
حجاب اساسا با آزادى زن مخالف نيست، بلكه زنان براى رسيدن به هدفى بالاتر، اين حدود را رعايت مىكنند و چنين كارى براى هر انسان عاقلى پذيرفتنى است كه براى رسيدن به يك هدف بالاتر، از برخى آسايشهاى خود چشمپوشى كند. اما در اين جا خوب است، به يك فايدهى ديگر حجاب كه در قرآن كريم تصريح شده و مستقيما متوجه خود زنان است نيز اشاره كنيم. براى حجاب چهار فايده ذكر شده كه عبارتند از: آرامش روانى، استحكام پيوند خانوادگى، استوارى اجتماع، و ارزش و احترام زن )براى تفصيل بحث، ر. ك: مرتضى مطهرى، مسألهى حجاب، صص 83 - 95؛ و نيز صص 67 - 74. ؛ كه آخرين مورد در قرآن كريم به عنوان فلسفهى حجاب ذكر شده است:
يا ايها النبى قل لازواجك و بناتك و نساء المؤمنين يدنين عليهن من جلابيبهن ذلك أدنى أن يعرفن فلا يؤذين. )احزاب 33 / 59:اى پيامبر به همسران و دخترانت و به زنان مؤمنين بگو كه روسرىهايشان را به خويش نزديك كنند )و گريبان خود را هم بپوشانند(. اين برايشان بهتر است كه ]به عفت[ شناخته شوند تا مورد اذيت واقع نشوند. براى شرح جملهى اين آيه از منظر بحث كنونى، ر. ك: مرتضى مطهرى، مسألهى حجاب، صص 172 - 180. .
پس حجاب براى اين است كه به عنوان افراد عفيف شناخته شوند و معلوم شود كه خود را در اختيار مردان قرار نمىدهند و در نتيجه، حشمت آنان مانع مزاحمت افراد سبك سر شود. در واقع از نظر اسلام، زن مسلمان حرمتى دارد كه به خاطر آن حرمت بايد احترامش حفظ شود، مورد تعرض قرار مىگيرد، يا نامحرمان با ديد حيوانى و شهوانى به او ننگرند. تجربه همه نشان داده است كه در جامعه، هر چه حجاب خانمى متينتر و بهتر باشد، كمتر مورد تعرض جوانان لاابالى قرار مىگيرد. در واقع، با اين حجاب، او شخصيت خود را به مخاطبان اعلام مىكند و اين، حريمى براى حفظ اوست. به تعبير استاد مطهرى:
»در مسألهى پوشش، سخن در اين نيست كه آيا زن خوب است پوشيده در اجتماع ظاهر شود يا عريان؟ بلكه روح سخن در اين است كه: زن و تمتعات مرد از زن بايد رايگان باشد يا نه؟ آيا مرد بايد حق داشته باشد كه از هر زنى در هر محفلى حداكثر تمتعات را به استثناى زنا ببرد يا نه؟ در حالت اول، چنين وانمود شده كه مسألهى اصلى آزادى يا اسارت زن است، در حالى كه حقيقت امر اين است كه آيا مرد بايد در بهرهكشى جنسى از زن، جز از جهت زنا، آزادى مطلق داشته باشد يا نه؟« )مرتضى مطهرى، همان، ص 82. .
