پرسش :
چرا برخى از مردم در تحقيقات ازدواج، حقايق را بيان نمىكنند؟
پاسخ :
برخى، مسائل امنيتى را در نظر مىگيرند و احتياط مىكنند تا دردسرى برايشان ايجاد نشود؛ در حالى كه انسانيت حكم مىكند اگر حقايقى را درباره شخصى مىدانند و جلو مشكلات پديد آمده براى دو خانواده را در آينده بگيرند؛ زيرا اگر ازدواج نادرستى شكل بگيرد، هر دو خانواده با جدايى بعدى متحمل ضررهاى مادى و معنوى مىشوند.
اگر بينى كه نابينا و چاه است
اگر خاموش بنشينى گناه است
برخى به لحاظ شرعى احتياط مىكنند؛ زيرا معتقدند كه اسلام، كشف )آشكار ساختن(عيب ديگران و تجسس و غيبت را جايز نمىداند؛ اما گويا اطلاع ندارند كه اسلام، ازدواج را استثنا كرده و در اين مورد مىتوانند هم عيب خود فرد و هم عيب خانوادهاش را به تحقيق كننده بگويند. ) سيد مسعود معصومى، احكام روابط زن و مرد، ص 170
فقيهان شيعه تحت عنوان »نصح مستشير« يعنى خيرخواهى مشورتخواه، به جواز آن فتوا دادهاند؛ البته فقط ذكر عيبهايى كه مجاز است كه در ازدواج تأثير داشته باشد و به شناخت طرف كمك كند؛ براى مثال: ذكر گناه يا خطايى كه پيشتر داشته و توبه كرده و ديگر تكرار نمىكند؛ جايز نيست.
در ضمن، عيوب بايد به كسى گفته شود كه در تحقيق ازدواج نقش دارد و نه ديگران.
در صورت منتهى نشدن خواستگارى و تحقيق به ازدواج، بايد تمام معايب دو طرف پوشيده بماند و هيچ يك حق آشكار كردن آن را ندارد.
برخى، مسائل امنيتى را در نظر مىگيرند و احتياط مىكنند تا دردسرى برايشان ايجاد نشود؛ در حالى كه انسانيت حكم مىكند اگر حقايقى را درباره شخصى مىدانند و جلو مشكلات پديد آمده براى دو خانواده را در آينده بگيرند؛ زيرا اگر ازدواج نادرستى شكل بگيرد، هر دو خانواده با جدايى بعدى متحمل ضررهاى مادى و معنوى مىشوند.
اگر بينى كه نابينا و چاه است
اگر خاموش بنشينى گناه است
برخى به لحاظ شرعى احتياط مىكنند؛ زيرا معتقدند كه اسلام، كشف )آشكار ساختن(عيب ديگران و تجسس و غيبت را جايز نمىداند؛ اما گويا اطلاع ندارند كه اسلام، ازدواج را استثنا كرده و در اين مورد مىتوانند هم عيب خود فرد و هم عيب خانوادهاش را به تحقيق كننده بگويند. ) سيد مسعود معصومى، احكام روابط زن و مرد، ص 170
فقيهان شيعه تحت عنوان »نصح مستشير« يعنى خيرخواهى مشورتخواه، به جواز آن فتوا دادهاند؛ البته فقط ذكر عيبهايى كه مجاز است كه در ازدواج تأثير داشته باشد و به شناخت طرف كمك كند؛ براى مثال: ذكر گناه يا خطايى كه پيشتر داشته و توبه كرده و ديگر تكرار نمىكند؛ جايز نيست.
در ضمن، عيوب بايد به كسى گفته شود كه در تحقيق ازدواج نقش دارد و نه ديگران.
در صورت منتهى نشدن خواستگارى و تحقيق به ازدواج، بايد تمام معايب دو طرف پوشيده بماند و هيچ يك حق آشكار كردن آن را ندارد.
