هدف از بروز حوادث ناگوار طبیعی؛ مثل سیل و زلزله و طوفان فقط عذاب نمودن نیست، بلکه آثار متعددی همچون یادآوری نعمت های الهى، بیداری از خواب غفلت، شکوفایی استعدادها، استمرار حیات در کره خاکی، و از جمله عذاب ظالمان و گردنکشان و ... را به دنبال دارد. اینها همه می توانند از اهداف بروز حوادث طبیعی محسوب گردند. علاوه هیچ منافاتی وجود ندارد بین این که یک پدیده علل مادی داشته باشد و در عین حال عذاب الهى باشد؛ زیرا عذاب های الاهی هم بر اساس سنت الهی و نظام اسباب و مسببات، نازل می گردند.

به عبارت دیگر هر پدیده ای در جهان هستی، بر اساس اراده و مشیت الهى تحقق می یابد و خداوند نیز اراده خود را بر اساس قانون علیت و اسباب و علل پیاده می کند و علت های مادی جزیی از اراده الهى و زیر مجموعه مشیت خداوند است. پس همان طوری که بروز حوادث طبیعی به واسطۀ اسباب طبیعی و بر اساس نظام اراده الهى است، جلوگیری از بروز آن و یا کم نمودن آثار تخریبی آن نیز، بر اساس قوانین مادی و در تحت نظام مشیت الهى است. و امکان پیشگیری از آنها هم منافاتی با این که هدف از آن عذاب اشخاص یا اقوامی باشد، ندارد.

بلاها یی که گریبان گیر انسان ها می شود بر دو قسم است: بلاهای طبیعی و بلاهای اخلاقی (بیرونی و درونی) و این در جای خود ثابت شده است که رذایل اخلاقی که بلاهای مهلکی است در جان انسان ها، می توانند منشاء بلایای طبیعی گردند و در یک جمع بندی کلی هر دو، می توانند جنبۀ عذاب داشته باشند، منتها باید دقت کرد که عذاب الهی با رفاه و برخورداری از امکانات دنیایی هم قابل جمع است و نباید گونه های عذاب الهى را در سیل و زلزله و... خلاصه کرد.

منبع: islamquest.net