پرسش :

با توجه ‏به روايتى كه پيامبر براى استعمال عطر اهميت زيادى قائل بودند پس ‏چرا در روايتى آمده: كسى كه عطر مى‏زند و از خانه بيرون مى‏رود تا هنگام برگشت مورد لعن فرشتگان است.

پاسخ :
از اين گونه روايات استفاده مى‏شود كه كار حضرت رسول(ص) از باب تعليم مردم و تشويق آنان به نظافت بوده است؛ مخصوصاً در محيط عربستان آن روز كه مردم با بهداشت و نظافت نامأنوس بودند و معمولاً با بدن آلوده به عرق در مسجد و مجامع حضور مى‏يافتند و... . گفتنى است كه اين معطر كردن اختصاص به مردان دارد؛ ولى زن در غير محيط خانه حق ندارد در بين نامحرمان خودش را آرايش و معطر كند.
حديث ياد شده نيز مربوط به زنانى است كه خودشان را هنگام رفتن بين نامحرمان و كوچه و بازار معطر مى‏كنند؛ به طورى كه بوى عطر آنها به مشام نامحرم برسد چنين اشخاصى علاوه بر اين كه مورد لعن ملائكه واقع مى‏شوند مستحب است هنگام برگشتن به خانه غسل توبه انجام دهند و بعد توبه كنند.
منبع: www.payambarazam.ir